nieuws
Recensie: The Opposites – Slapeloze Nachten

The Opposites hebben na het uitbrengen van Slapeloze Nachten, Hey DJ en Sukkel Voor De Liefde al drie dikke hits te pakken. Slapeloze Nachten is album waar deze drie hits vanaf komen en het vierde album van het hiphop duo. Het album is sterk en bevat goede hits, maar de muziek onderscheidt te weinig.

Slapeloze Nachten is de opvolger van Succes/Ik Ben Twan. Het in 2010 verschenen album is een dubbelalbum waarin het duo gesplitst werd en op deze manier beide een soloalbum uitbrachten. Op Slapeloze Nachten zijn de rappers Willy en Big2 weer herenigd. Het resulteert in een album bestaande uit twintig nummers waarin de fijne raps van de heren gecombineerd worden met hiphopbeats en uit de dancescene afkomstige melodieën.

Herintroductie
Het eerste nummer op Slapeloze Nachten geeft precies weer wat hierboven beschreven staat. Droom, Denk, Doe is de hereniging van de rappers waarin ze met hun raps gebruik maken om zich als duo te herintroduceren. Het nummer start als een versnelde Crockett’s Theme van Jan Hammer en blijkt uiteindelijk de perfectie introductie te zijn voor het gehele album. Slapeloze Nachten is disco wat mede mogelijk wordt gemaakt door hiphop te combineren met andere invloeden.

Nederlands versus Engels
Tekstueel is het typisch wat we van The Opposites gewend zijn: grof en niet bepaald vrouwvriendelijk, maar op Slapeloze Nachten wel op een volwassenere manier verwerkt. De teksten zijn vooral opvallend door het vele Engels wat gebruikt wordt. Enerzijds moet dit gezien worden als inspiratieloos besluit, want is de Nederlandse taal zoveel beperkt dat er geen complete Nederlandse zinnen in de hiphop geschreven kunnen worden? Anderzijds voegt het wel iets toe, aan de muziek van The Opposites en is het vindingrijk om zo met de raps om te gaan.

Een beetje van hetzelfde
Slapzeloze Nachten wisselt de hiphop af met andere invloeden. Voornamelijk zijn er uitstapjes gemaakt naar: Drum ‘n’ Bass, Trap, House, maar ook Dance invloeden zijn te horen. Op de nummers Rollende Steen, Low Key en Fok Anything is sterk Drum ‘n’ Bass aanwezig. Wat begint als een hiphopnummer ontwikkelt zich naar een heel ander einde. In Thunder, een samenwerking met Yellow Claw, is het nog extremer. Hier zijn duidelijke invloeden van de (jaren negentig) Thunderdome te horen, wat tekstueel nog extra bevestigd wordt. Echte hiphop is in mindere mate aanwezig, maar horen we onder andere terug in Blam Blam en Kickstart.

Het album gaat op den duur wel vervelen. Het is na een tijdje wel duidelijk wat voor muziek er weggezet wordt. Veel nummers bevatten dezelfde opbouw en werken naar dezelfde climax toe. Het is goed dat het album af en toe onderbroken wordt met nummers als Sukkel Voor De Liefde en het meer gezongen nummer Je Kan Het Niet, wat wonderbaarlijk goed klinkt. Dankzij de aanwezige dance op Welkom Op ’t Feest en Laatste Keer zijn dit verfrissende nummers, maar vallen tevens weer terug in de categorie ‘ik heb het al gehoord’. Met Held kent het album nog een grote hit en het nummer past meer in het straatje van de eerste drie uitgebrachte singles.

Het probleem van Slapeloze Nachten ligt hem vooral in het gebrek aan onderscheidende nummers. Veel nummers kennen dezelfde opbouw en werken naar hetzelfde einde toe. Tekstueel is het grof, maar pakken de rijms met het toegevoegde Engels wel. Desalniettemin bevat het album genoeg hitmateriaal en is de ingeslagen disco-weg verfrissend voor de Nederlandse hiphop.