nieuws
Recensie: Amoras

Dit jaar is het honderd jaar geleden dat de bedenker van Suske en Wiske is geboren. Voor uitgeverij Standaard Uitgeverij is dit meer dan genoeg reden om een speciale reeks van het duo uit te brengen. Een volwassen verhaal, met bloed, vrouwelijke vormen en… Suske en Wiske.

De aanleiding

De strip, of beter gezegd comic, is gebaseerd op de succesvolle stripreeks Suske en Wiske.  Waar de strips een vriendelijke uitstraling kennen, gericht op een jonger publiek, gooit Amoras het roer om. Een meer volwassen verhaal met een ruwere tekenstijl zorgen voor bekende, maar vooral ook vernieuwende concepten.

Met het uitsturen van het overlijdensbericht van Wiske is een aantal maanden geleden de campagne rondom de stripreeks gestart. Amoras dankt haar leven aan tekenaar Charel Chambré en scenarioschrijver Marc Legendré. Het duo biedt de lezer een nieuwe en uitdagende Suske en Wiske.

Het verhaal

Het verhaal Amoras is pas het begin van een reeks. De komende tijd zullen er in totaal zes tot acht comics verschijnen in deze stijl. Helaas blijft het, zoals het er nu naar uitziet, daarbij. De reeks biedt namelijk perspectief voor een doorlopende stripreeks.

Het verhaal daarentegen is, op bepaalde accenten na, een echt Suske en Wiske verhaal. Krimson, de eeuwige vijand van het duo, heeft een nieuw plan om de wereld te veroveren. Hiervoor is hij naar het eiland Amoras in de toekomst gereisd, waar hij beetje bij beetje steeds meer van de wereld in zijn macht grijpt. Per toeval belanden Suske en Wiske in 2047, het jaar dat Krimson de plannen uit wil voeren, wat natuurlijk geheel tegen zijn plannen ingaat. Door de accenten werkt het verhaal positief en verfrissend.

[one_half][/one_half]

[one_half_last][/one_half_last]

De accenten die zijn veranderd zijn de gevechten, waar nu rijkelijk bloed in vloeit, en bijvoorbeeld de middelen die Krimson gebruikt om informatie uit Wiske te halen. Daarnaast lijkt het erop, zoals op de cover van de comic te zien is, dat Wiske het einde van het verhaal niet haalt. Een spannende en opmerkelijk twist in deze saga.

De stijl

De tekenstijl is ruwer en grimmiger . Het geheel straalt meer uit en weet alleen hiermee al een ander publiek aan te spreken. Toch blijft alles herkenbaar, in sommige gevallen zelfs een beetje te herkenbaar. Daar waar Wiske volwassener is geworden, borsten heeft gekregen en zelfs volwassener denkt, heeft ze wel nog steeds een strikje in haar haar. Gelukkig hebben de andere figuren wel een echte gedaantewisseling ondergaan. Krimson is bijvoorbeeld ziet er bijvoorbeeld een stuk angstaanjagender uit, terwijl Lambik veel meer weg heeft van een oude zeur.

Amoras weet op een verrassende manier de lezer een nieuwe kijk te geven in de wereld van Suske en Wiske. Met bloed, half naakte personages en verrassende plotten is een nieuwe weg ingeslagen. Ondanks dat Standaard Uitgeverij deze reeks alleen uitgeeft in verband met de 100-jarige verjaardag van de bedenker, zouden ze er niet onverstandig aan doen om van de Amoras reeks een doorlopende reeks te maken.