nieuws
Filmreisgids: Denemarken in 5 Films

Wie op vakantie gaat en wat meer te weten wil komen over zijn bestemming kan natuurlijk de reisgids erbij pakken. Ook films kijken die uit het land komen waar je naar toegaat helpen je te leren over de cultuur, omgeving en gewoontes. Vandaar deze rubriek, met deze keer als land: Denemarken.

Denemarken was in de begin tijd van de film een land dat zeer gewaardeerde films maakte. Ondanks de kleine thuismarkt en de beperkte middelen waren zij aan het begin van de 20ste eeuw heer en meester als het om films ging. Zelfs zo erg dat er gesproken wordt over een Gouden Eeuw voor Deense films. Met de komst van geluid op film werd de export minder, maar tegenwoordig zijn er weer zeer goede Deense films te zien. Zeker voor zij die van duistere en inktzwarte komedies houden.

Adams Æbler (Jensen, 2005)
Denen zijn ontzettend goed in het maken van tragikomedies en Adam’s Apples is hier het bewijs voor. Neofascist Adam komt vrij uit de gevangenis, maar wordt eerst ondergebracht bij een kerk om daar weer klaar gemaakt te worden om de maatschappij in te gaan. De priester Ivan is vervloekt met heel veel ongeluk, maar ontkent alles wat er misgaat of wuift het weg. Dit tot grote frustratie van Adam. Een film die grappig is in zijn ergernissen en daarmee typisch Deens.

Festen (Vinterberg, 1998)
Op een feest wordt duister familiegeheim onthuld. En hoewel dat niet erg spannend klinkt, is Festen een zeer belangrijke film geweest. Vinterberg maakt deel uit van de filmgroep Dogma 95 en Festen is de eerste film afkomstig van deze groep. Enkele Dogma 95 regels zijn veel improvisatie, weinig gebruik van extra filters of lichten en de film moet zich op locatie afspelen. Leuk is dat de acteurs op het feest ook echt dronken moesten zijn. En naast dat de achtergrond interessant is, is Festen vooral een dramafilm van bijzondere kwaliteit.

Flammen och Citronen (Madsen, 2008)
Elk land heeft wel een goede Tweede Wereldoorlog film over zijn verzetsverleden. Flammen och Citronen is de Deense versie hiervan. Het Deense verzet is nooit heel sterk geweest en kwam pas laat opgang, maar wel heel meedogenloos en hard. Deze film geeft hier blijk van, waarin de hoofdpersonen zeer koudbloedig Duitsers en collaborateurs vermoord; en dat tegen de wensen van de Geallieerden in die liever ziet dat ze gematigder handelen.

Idioterne  (Von Trier, 1998)
Lars von Trier is een bekend filmregisseur en fenomeen. Films van zijn hand zoals Dogville, Antichrist en Melancholia zijn veelbesproken en vaak controversieel. Je bent een fan van hem of niet. Ook hij hoort bij de Dogma 95 groep en The Idiots is zijn eerste Dogmafilm. Een groep volwassenen gaan opzoek naar de idioot in zich: een duistere en absurde film is het gevolg. Zelfs zo erg dat tijdens de voorstelling bij het Cannes Filmfestival een journalist opstond en in het Frans schreeuwde: Dit is belachelijk!

De Grønne Slagtere (Jensen, 2003)
Dit is wederom een film van Anders Thomas Jensen. The Green Butchers is lichthartiger betreft humor, maar door zijn verhaal tegelijkertijd ook duisterder. Twee slagers beginnen een eigen slagerij om van hun arrogante baas af te zijn. Als per ongeluk de elektricien doodvriest in de vleeskoeling besluiten zij hem in stukken te snijden en te verkopen. Het vlees blijkt ontzettend populair te zijn. Het gevolg is dat de twee op een moordtocht gaan om te voldoen aan de vraag.