review
Recensie: The Drop

Kan regisseur Michaël R. Roskam zich met The Drop bewijzen als meer dan een eendagsvlieg? Voor zijn eerste film Rundskop werd Roskam in 2012 genomineerd voor de Oscar voor beste buitenlandse film. Met The Drop maakt de Belg ook zijn opwachting in Hollywood. Hiervoor bedient hij zich overigens niet van de minste acteurs. Met Tom Hardy in de hoofdrol en bijrollen van onder andere Noomi Rapace en James Gandolfini brengt Roskam een internationale topcast bij elkaar. Het scenario van The Drop is gebaseerd op het korte verhaal Animal Rescue van Dennis Lehane. Deze schrijver, wiens romans de basis vormde voor films als Shutter Island en Mystic River, herschreef dit korte verhaal voor Roskam tot een volwaardig script.

De film speelt zich af in New York, in de grauwe wijk Brooklyn waar vooral arbeiders en immigranten wonen en waar men niet vies is van wat illegale handel om brood op de plank te krijgen. In deze buurt vinden we de eenzame Bob Saginowski (Tom Hardy) die werkt in de bar van zijn neef Marv (James Gandolfini). De bar doet dienst als ‘drop bar’, een plek die lokale Tsjetsjeense maffia gebruikt om geld weg te sluizen. Wanneer hij een gewonde pitbullpuppy aantreft in de vuilnisbak van de schuchtere Nadia (Noomi Rapace), vindt de gesloten Bob eindelijk enige vorm van warmte en vertrouwen. Terwijl zijn relatie met Nadia groeit als zij aanbied hem te helpen de pitbull te verzorgen, raakt Bob via Marv betrokken bij een mislukte roofoverval. Bob zal moeten kiezen tussen enerzijds zijn verleden met de onfortuinlijke Marv, die nog steeds poogt zijn vervlogen macht in de buurt te herstellen, en anderzijds een toekomst met Nadia. Dit wordt er allemaal niet gemakkelijker op als de agressieve Eric Deeds (Matthias Schoenaerts) zich er ook nog eens mee komt bemoeien. Terwijl hij poogt zijn leven bij elkaar te houden, raakt Bob verzeilt tussen vrienden, familie en vijanden waarbij het niet altijd meteen duidelijk is wie nu wie manipuleert of onder druk zet.

De manier waarop dit verhaal verteld wordt is rauw en realistisch. Roskam zet geen al te rooskleurig beeld neer van het leven in de door de maffia gerunde wijk. Dit realisme en de aandacht die Roskam aan details besteed, maakt wel dat de film bij vlagen enigszins traag aanvoelt en langer lijkt te duren van de werkelijke speelduur van 106 minuten. Toch bevat het verhaal genoeg licht verrassende wendingen om te voorkomen dat het ergens echt inzakt of vervalt in clichés. Een voorbeeld hiervan is de relatie tussen Bob en Nadia. Vanaf hun ontmoeting lijkt een liefdesrelatie onvermijdelijk. Ondanks dit gegeven weet Roskam hun verhouding genoeg diepgang te geven om tot het einde boeiend te blijven.

Deze diepgang is terug te vinden in vrijwel alle personages en hun verhoudingen tot elkaar. Stuk voor stuk dragen zij de diep begraven lasten van een verleden in de geharde buurt met zich mee. De personages zijn dan ook erg goed geschreven en het acteerwerk is geweldig. Tom Hardy toont zich wederom een ijzersterk acteur. Hoewel Bob misschien niet zo’n memorabel personage is als bijvoorbeeld Bane (The Dark Knight Rises) of Charles Bronson (Bronson), benaderd Hardy ook dit personage met dezelfde precisie en gedetailleerdheid die in al zijn werk te vinden is. De subtiele manier waarop Bob zich langzaam bloot durft te geven aan Nadia en de wijze waarop hij tegelijkertijd stukken van zijn verleden verborgen houdt is briljant, zowel in het acteer- als schrijfwerk. Noomi Rapace bewijst zich overigens een volwaardig tegenspeelster voor Hardy. Ze zet Nadia neer als een sterke vrouw die door een moeilijke relatie in haar verleden moeite heeft anderen te vertrouwen. Ondanks dat deze personages ogenschijnlijk voor elkaar gemaakt zijn, is hun relatie nergens overgeromantiseerd, hetgeen perfect bij de ingetogen, grauwe stijl van de film past. The Drop bevat ook de allerlaatste rol van de vorig jaar overleden James Gandolfini. Gandolfini weet op de juiste manier sympathie op te wekken voor de uitgebluste gangster Marv. Ook zijn spel met Hardy is perfect, hetgeen vaak tot licht humoristische dialogen lijdt waarin Marv ook zijn zachtere kant toont. Een mooie laatste rol voor de acteur die vooral bekend werd als Tony Soprano in The Sopranos.

The Drop is vooral een vakkundig gemaakte milieuschets en karakterstudie. Het sterke scenario en geweldige acteerwerk maken dit ingetogen misdaaddrama tot een erg goede film. Het enige verwijt dat je de film zou kunnen maken is dat deze wat traag aanvoelt. Dit is vooral te wijten aan het rauwe realisme dat Roskam nastreeft. Toch lijkt Roskam precies te weten wat hij doet en maakt hij het verhaal verrassend genoeg om de kijker continue geboeid te houden. Een prima opvolger na een sterk debuut.