nieuws
Verslag: Pieces of Tomorrow

‘Klassiek met een biertje’, zo wordt Pieces of Tomorrow op de site van Tivoli Vredenburg aangeprezen. Het concept is door het Utrechtse muziekgebouw in leven geroepen om klassieke muziek toegankelijk te maken voor elk soort publiek: zonder dresscode, met meer uitleg én voor een aangename prijs. Pieces of Tomorrow vormt een prima introductie voor iedereen die een keertje zonder de ‘high-brow bijsmaak’ van klassieke muziek wil proeven.

Donderdag 27 november wijdde het indrukwekkende tachtigkoppige Radio Philharmonisch Orkest de eerste editie van Pieces of Tomorrow in. Begeleid door dirigent Markus Stenz speelden zij de zevende symfonie van Anton Bruckner, het vierdelige stuk waarmee de Oostenrijkse componist na jaren van felle kritiek eindelijk erkenning kreeg voor zijn werk. Bij binnenkomst in Tivoli was het even zoeken; de grote zaal ligt in het oudere Vredenburg-gedeelte van Tivoli en wordt omgeven door allerlei trappen en deuren. De foyer maakte echter veel goed, overal stonden hippe Crosley-platenspelers met banken eromheen zodat je lekker onderuitgezakt van je eerste biertje kon genieten. Het zorgde voor een knusse, maar vooral ook laagdrempelige huiskamersfeer.

Ook in de zaal werd deze sfeer goed doorgezet. Zo waren de eerste rijen stoelen vervangen door diezelfde uitzakbanken, stonden de lichten gedimd en was DJ St Paul al druk bezig met het draaien van fijne, niet-klassieke nummers. Als ik niet op de hoogte was geweest van zijn rol voor deze avond, zou ik me afvragen wat de huis-DJ van het wekelijkse ‘Pop-O-Matic’-feestje hier te zoeken had. St Paul blinkt immers vooral uit in zijn sets voor de student die graag wil dansen. Toen bijna iedereen zijn plekje in de zaal gevonden had, kwam hij achter zijn draaitafel vandaan om de avond in te leiden. Anders dan je van een gangbaar klassiek concert zou verwachten, was St Paul de host van het concert. In zijn rol als gastheer lijkt hij wat onzeker: hij geeft eerlijk toe nog nooit een klassiek concert bijgewoond te hebben en wil al snel het woord geven aan dirigent Markus Stenz. Toch is het een verademing om te zien hoe de DJ van de studentenfeestjes gekoppeld wordt aan iets wat normaal ver buiten zijn straatje ligt. En het werkt: ik voel me niet meer schuldig dat ik straks naar een stuk ga luisteren die ik niet goed ken, of naar een orkest ga kijken waarvan ik sommige instrumenten niet bij naam kan noemen. Ook Markus Stenz is zich heel bewust van zijn publiek en zegt: “het maakt niet uit of je het stuk voor de eerste of de zoveelste keer hoort. Dit eeuwenoude werk is zo indrukwekkend dat het je bij zal blijven.”

Tijdens het eerste deel heb ik vooral geboeid naar alle orkestleden gekeken. Bijvoorbeeld naar de dwarsfluitist die een prachtige solo speelt en de hoornist die paars aanloopt van het blazen. Stenz begeleidde het publiek ook tijdens het kijken en luisteren: zo benoemde hij een gedeelte waarin alleen tuba’s te horen zouden zijn en wees hij de man aan die gedurende het stuk slechts één noot zou spelen op de bekkens. Het was aandoenlijk om te zien hoe deze man geduldig op zijn plek bleef zitten om uiteindelijk een flinke, genoegzame gong de zaal in te gooien. Opvallend was ook dat de orkestleden geen uniforme dresscode hadden aangehouden. Na het eerste deel, dat wat mij betreft net iets te ingetogen op gang kwam, volgde een veel spannender tweede deel. Vooral de behendige, synchrone bewegingen op de altviolen maakten veel indruk. Hoewel de tijd die voor het concert ingepland stond al ruimschoots verstreken was, wilde Stenz graag nog een idee van het laatste deel meegeven. Daarbij werd bescheiden gevraagd of er misschien een paar mensen uit de zaal tussen de orkestleden wilden zitten om het spel van dichtbij te ervaren. Daar bleek veel animo voor te zijn; de dirigent keek blij verrast toen er vanuit alle kanten op het podium geklommen werd.



Hoewel de praatjes tussen de delen door soms wat afleidend waren, is er verder weinig op deze eerste editie aan te merken. Van de mooie visuals tot de open bar, er is zichtbaar aandacht aan de presentatie besteed. Pieces of Tomorrow vormt een prima introductie voor iedereen die een keertje zonder de ‘high-brow bijsmaak’ van klassieke muziek wil proeven. De tweede editie vindt plaats op 18 december, waarbij de zevende symfonie van Beethoven onder de loep zal worden genomen. Wat mij betreft nu al een overtreffende tweede, aangezien deze componist de visie achter het concept nog beter belichaamt.