review
Sin City: A Dame To Kill For

In 2005 zorgde Robert Rodriguez met de eerste Sin City voor een ware revolutie in Hollywood. Nog nooit eerder had iemand greenscreen en computereffecten gebruikt om een striproman regelrecht naar het witte doek te vertalen. Een verfilming van 300, een ander werk van tekenaar/schrijver Frank Miller, volgde het jaar daarop. Helaas was het dezelfde Frank Miller die in 2008 de flop The Spirit regisseerde en hiermee het vertrouwen van de studio kwijtraakte. Inmiddels lijkt het vertrouwen terug, nadat we begin dit jaar 300: Rise Of An Empire konden aanschouwen, is het nu tijd voor Sin City: A Dame to Kill For. Robert Rodriguez en Frank Miller werken ditmaal nog nauwer samen; Miller schreef niet alleen twee originele verhalen speciaal voor de film, maar heeft ook een deel van de regie voor zijn rekening genomen.

De twee nieuwe verhalen zijn ‘Nancy’s Last Dance’ en ‘The Long Bad Night’. Het eerste verhaal gaat over het verdriet van Nancy (Jessica Alba) om Hartigan (Bruce Willis) uit de eerste film. Nancy is vastbesloten senator Roark te vermoorden om haar beschermer te wreken. Het andere verhaal gaat over de gokker Johnny (Joseph Gordon-Levitt) die naar Basin City komt om een grote slag te slaan. Johnny vernedert hierbij Roark aan de pokertafel, met alle gevolgen van dien. Het titelverhaal ‘A Dame To Kill For’ speelt zich af voor de vorige film. De dame Ava Lord (Eva Green) is een ware femme fatale en verleidt mannen op typische Frank Miller-wijze (door in elke scène halfnaakt rond te lopen). Hiermee heeft ze niet alleen de naïeve crimineel Dwight (Josh Brolin), maar ook de eerlijke agent Mort (Christopher Maloni) in haar macht. Het laatste verhaal vormt de opening van de film. In ‘Just Another Saturday Night’, komen we iets meer te weten over hoe het personage Marv (Mickey Rourke) een doorsnee zaterdagavond doorbrengt. Dit verhaal lijkt vooral gekozen om Marv nog wat extra vechtscènes te geven, zijn personage blijf hierbij echter oppervlakkiger dan in het eerste deel.

Sin City: A Dame To Kill For ziet er misschien nog wel mooier uit dan het baanbrekende eerste deel. Visuele technieken worden volop ingezet en maken de film meer dan een regelrechte vertelling van een striproman. Dit is ook een van de weinige gevallen waarbij het gebruik van 3D iets toevoegt aan de filmstijl. Helaas duikt Robert Rodriguez met zijn openingsverhaal meteen in het B-filmspektakel. De vorige film wist een goede brug te slaan tussen stripverfilming en film noir, maar deze keer voelt aan als een goedkope actiefilm in een stijlvol jasje. De duistere Marv had in de eerste film nog last van innerlijke conflicten, maar wordt hier neergezet als simpele vechtersbaas. Wanneer een vechtscène nodig is roept u maar en Marv staat klaar lijken de makers te hebben gedacht. Een interessant personage om je tijd mee door te brengen, zoals Hartigan in de vorige film, is niet aanwezig. Waar Dwight in de vorige film nog een slimme kerel was, trapt hij in dit deel in bijna elke val die Ava Lord zet. Eva Greens vertolking van de manipulatieve Lord is erg sterk. Dat Green bijna de hele film naakt is zou overbodig genoemd kunnen worden, maar het is wel trouw aan het bronmateriaal.

Tussen al het spektakel en geweld komt het relatief rustige verhaal van Johnny erg goed tot zijn recht. Joseph Gordon-Levitt is zeer overtuigend als de zelfverzekerde gokker met een flinke portie geluk. Dit was tevens het enige verhaal dat precies lang genoeg duurde. Het titelverhaal was te lang en teveel van hetzelfde, met name door de overbodige verhaallijn met de agent Mort. Ondertussen bleef het personage van Jessica Alba redelijk oppervlakkig doordat haar verhaal gewoon te kort was. Zonder de kennis van de eerste film zou de ontwikkeling die haar personage doormaakt zelfs totaal niet te volgen zijn. De film lijkt dan ook vooral bedoeld voor fans van het origineel, als deze na negen jaar nog niet hun interesse zijn verloren.