review
Fire Emblem Fates

Fire Emblem Fates is al lange tijd uit in Amerika en Japan, maar sinds kort ook verkrijgbaar in Europa. Een mooi moment dus om te kijken wat we ervan vinden.

Fire Emblem laat je al vrij snel in het verhaal kiezen tussen twee koninkrijken. Wil je horen bij de Nohrians, of bij de Hoshido? Dit komt namelijk omdat het spel eigenlijk uit 3 games bestaat: Birthright, waarbij je je aansluit bij Hoshido, het lastigere Conquest, waarbij je je aansluit bij Nohr, of Revelations, waarbij je besluit onpartijdig te zijn. Maak je geen zorgen, als je een van de games koopt, zal de rest een flinke korting hebben in de Nintendo eShop zodat je elke kant van het verhaal kan ontdekken.

Het leukste is als je alle edities hebt en je na een aantal hoofdstukken echt die keuze krijgt. Het spel slaagt er namelijk ongelooflijk goed in om je echt pijn te laten voelen bij het maken van de keuze. Wat je ook kiest, je voelt je ongelukkig omdat je een van de of allebei de kanten verraadt. In alle gevallen krijg je een ander verhaal en dat maakt het bijzonder interessant. Wat wel nog belangrijk is om te weten, is dat Conquest een flinke uitdaging is. Er zijn minder voorraden, minder grote legers en opdrachten zijn een stuk moeilijker. Ben je van plan alle versies te spelen, begin dan zeker met Birthright.

Of je nou Birthright of Conquest kiest; het verhaal grijpt je. Af en toe heeft het iets weg van een soapserie, door hoe iedereen op een of andere manier wel een connectie met elkaar heeft bijvoorbeeld, maar voor de rest is er weinig mis mee. Ook de gameplay, op de moeilijkheidsgraad na, blijft onveranderd. Nog steeds commandeer je je troepen in een turn-based-scenario en moet je op strategische wijze de missie voltooien. Gevechten zijn interessant en alle verschillende wapens en vaardigheden van personages maken het echt een strategisch puzzelwerkje. Ook is het belangrijk om de omgeving naar jouw hand te zetten, wat elke weer anders maakt. Zoals bij elke Fire Emblem-game, is ook bij Fates de voortgang van je personages een belangrijk element. Wil je al je personages zo sterk mogelijk maken, of kies je ervoor om alles te focussen op je favoriet?

Het enige wat af en toe een beetje jammer is, is de verpakking van verschillende aspecten van de game. Zo blijf je je afvragen of de 3DS niet in staat is om iets charmanters te verzorgen dan een slagveld vol pixel-art-personages. Ook komen dialogen alleen geschreven voor, waar op zich niks mis mee is. Alleen hoor je in het begin van een uitspraak een standaard gesproken zin; bijvoorbeeld wanneer een personage iemand wil bedanken voor zijn of haar hulp, hoor je een “Thank you!”. In het begin is dit wel aardig, maar na een uur heb je al tien keer precies dezelfde generieke “Oh wow!” of “Thank you so much!” gehoord en wordt het eerder vervelend dan dat het een extra dimensie toevoegt.

Maar dat mag de pret niet drukken. Met alleen Birthright heb je al vele uren strategisch speelplezier. Voor een paar centen extra wordt de hoeveelheid tijd die je in het spel kan steken nog een paar keer verdubbeld met Conquest en Revelations. Niet alleen dat, maar ook nog eens is het een erg bijzondere ervaring om een verhaal van zoveel verschillende invalshoeken mee te maken.

Fire Emblem Fates is al met al een spel dat zeker niet teleurstelt. De echte fan kan met de combinatie van games een ervaring hebben om voorlopig nog even niet te vergeten en voor de nieuwe spelers is Birthright een perfecte manier om de spellenreeks binnen te stappen.