review
Dishonored 2

Alweer vier jaar geleden kwam Dishonored uit en het werd met enorm veel lof ontvangen. Arkane Studios had dus een hoop verwachtingen om waar te maken, maar gelukkig levert Dishonored 2 volop.

In Dishonored 2 speel je als keizerin Emily Kaldwin (of als vader, bodyguard en hoofdpersoon van deel 1, Corvo Attano). Op een dag wordt uit het niets de verloren zus van Emily’s dode moeder teruggebracht om de troon op te eisen. Wanneer je alles verliest, is het tijd om te kijken hoe ver je gaat om het weer terug te pakken.

En dat thema is ook waar de grootste kracht van Dishonored 2 vandaan komt. Alhoewel een groot deel van het spel zich (gelukkig) in een minder duistere plek afspeelt dan het eerste deel, is het even goed afschrikwekkend. Armoede, agressieve ‘politie’ en bloodflies zorgen ervoor dat je je tijdens het spelen nooit op je gemak voelt en dat op elke hoek gevaar of mysterie wacht.

Hoe mooi, of juist eng, de omgevingen ook zijn, ze vormen slechts de speeltuin voor wat er echt toe doet: hoe jij ervoor kiest te werk te gaan. Speel je als Corvo Attano of als keizerin Emily Kaldwin? De twee hebben een verschillend arsenaal aan vaardigheden, dus denk niet dat het niets uitmaakt. Wil je iedereen op je pad afslachten uit wraak (high chaos), probeer je je juist helemaal op stealth te richten en niemand af te maken (low chaos), of zoek je een middenweg? Verschillende speelstijlen hebben verschillende uitkomsten en daardoor voelt het tijdens het spelen daadwerkelijk alsof elke stap telt.

Meer dan elk ander spel zorgt Dishonored 2 ervoor dat je het gevoel hebt dat je volledig zelf uitvogelt wat er aan de hand is en wat (volgens jou) de beste manier van handelen is. Door aanwijzingen te verzamelen kom je meer te weten, maar het is alsnog aan jou om die aanwijzingen te interpreteren en verbindingen te leggen. Zo ben je op een gegeven moment op zoek naar iemand die je mogelijk kan helpen, maar nou blijkt die zelf door een serum wild en bezeten te zijn. Het is een goed mens en je hebt keuzes om te maken: ga je op zoek naar aanwijzingen om die persoon te helpen, of maak je ze af? Misschien wordt je wel gepakt terwijl je naar informatie aan het zoeken bent, terwijl het onmiddelijk doden van dit goedaardige persoon lekker makkelijk is. Dishonored 2 speelt met je gedachtes en plant het idee dat alles kan gebeuren.

Low chaos of high chaos, Emily of Corvo en vele andere keuzes zorgen ervoor dat Dishonored 2 perfect is om meerdere keren te spelen. Na een missie gespeeld te hebben, kun je je alleen maar afvragen hoe iets tijdens je volgende playthrough anders zal verlopen als je iets op een andere manier besluit aan te pakken.

Een paar kleine technische dingen zijn soms eventjes storend, zo komt de automatische save soms vlak voor een groep alerte soldaten waardoor je neergestoken wordt zodra je het spel laadt. Deze dingen komen gelukkig niet te vaak voor en mogen zeker de pret niet drukken van dit fantastiche spel.