Doorgaan naar artikel
White Day: A Labyrinth Named School
Stefan Manenschijn
Stefan Manenschijn
Profiel

Conclusie

White Day: A Labyrinth Named School is een leuke game voor horror-fans. Hoewel de game uit 2001 stamt en dat ook duidelijk te merken is, is het nog steeds een leuke en spannende ervaring. Dat neemt echter niet weg dat deze generatie al veel betere games in het horror-genre kent.

Toen deze game in 2001 uitkwam stond het al gauw bekend als een van de engste ooit. Er is echter een grote kans dat je hem destijds hebt gemist, White Day: A Labyrinth Named School is namelijk alleen in Korea verschenen. Nu krijgen we hier in het westen echter alsnog de kans om kennis te maken met deze intense horror-beleving. De vraag is alleen of het spel nog steeds zo imponerend is als destijds.

Aan het begin van het verhaal ga je ’s nachts bij je school naar binnen om het dagboek van So-Young (what’s in a name) naar haar terug te brengen, samen met een traditioneel White Day-cadeautje. Dit is een Koreaanse traditie waarin mannen een presentje brengen aan hun droomvrouw. De vraag is natuurlijk waarom dit per se ’s nachts in een verlaten schoolgebouw moet, maar laten we het erop houden dat het overdag niet zo eng zou zijn geweest.

De gameplay lijkt erg op dat van horror-games zoals we ze uit die tijd gewend zijn. Het opslaan werkt bijvoorbeeld met viltstiften waarmee je op mededelingenborden kunt schrijven, daardoor blijft het altijd speuren naar de betreffende stiften om maar wel regelmatig op te kunnen slaan. Daarnaast heb je geen wapens, dus wanneer het gevaarlijk wordt, is het rennen geblazen. Een ander spanningsverhogend element is de conciërge van de school. Hij loopt ’s nachts rond door de gangen en lokalen op zoek naar studenten die niet in het gebouw horen te zijn. Wanneer je gespot wordt, moet je maken dat je weg komt en je verstoppen in toiletten of andere schuilplaatsen. Lukt dat niet dan volgt een dodelijk pak rammel. Een leuk detail hierbij is dat de conciërge op zowel geluid als licht afkomt. Daardoor wordt het extra spannend, wanneer je even het licht in het lokaal aandoet om belangrijke dingen te kunnen vinden.

Wat echter wel wat oneerlijk voelt is dat de conciërge over extreme zintuigen lijkt te beschikken. Hij hoort je soms van wel drie verdiepingen hoger, wat normaal gesproken natuurlijk nooit kan. Voor sommigen zal dit het extra spannend maken, maar voor ons voelde het af en toe niet helemaal terecht dat we gesnapt werden.

White Day

De school waarin je je bevindt was tijdens de Koreaanse oorlog een ziekenhuis. Door de vele doden die er zijn gevallen is het gebouw vervloekt geraakt en wanen er nog steeds geesten rond. Tijdens je tocht door de school zul je er ook een aantal tegenkomen die voornamelijk voor jump-scares zorgen. Het is leuk gevonden, maar zodra je door hebt dat ze niet echt gevaarlijk zijn, valt een groot deel van de spanning voor deze ontmoetingen weg.

Een ander belangrijk element is het vinden van documenten door het gebouw. Deze achtergrondverhalen geven een interessante en mysterieuze lading, waardoor je de drang voelt om verder te zoeken en achter de hele waarheid te komen.

Tot slot lopen er nog verschillende schattige medestudentes rond die je, in hun welbekende sexy schoolpakjes, allerlei verzoeken doen. Je moet bijvoorbeeld iets uit een afgesloten lokaal zien te halen. Om dit te doen zul je eerst een ladder en een schaar nodig hebben, zodat je via het afvoerkanaal bij het lokaal kan komen. De puzzels variëren van erg eenvoudig tot erg onlogisch, maar vormen wel voor een leuke afwisseling en ook voor wat extra doelen in de game.

Op het gebied van graphics en geluid zijn we over het algemeen niet zo te spreken. Hieruit blijkt erg goed dat we te maken hebben met een opgepoetst oud spel. De modellen en details in de omgeving zijn erg matig, iets dat ook de flink verbeterde textures niet kunnen verbloemen. Daarnaast is de voice-acting ook van een abominabel niveau. Een compliment is er wel voor de sfeergeluiden en muziek, zeker met een koptelefoon op zorgt dit echt voor een extra spannende ervaring.

White Day: A Labyrinth Named School is een leuke game voor horror-fans, maar ook niet meer dan dat. Deze generatie kent al een aantal goede spellen in dit genre, zoals Resident Evil 7, Until Dawn en Alien: Isoloation. Dat zijn stuk voor stuk titels die je tegenwoordig voor een zacht prijsje kunt aanschaffen en deze bieden een veel volwaardiger ervaring. Mocht je deze spellen echter al hebben uitgespeeld en op zoek zijn naar wat nieuws, dan kun je White Day zeker een kans geven!