review
Beholder

Beholder was sinds eind 2016 al beschikbaar voor pc-gebruikers, maar nu komt het spel ook naar de consoles in de vorm van Beholder: Complete Edition. De game was redelijk succesvol, weet het dit te evenaren op de andere platformen?

Beholder speelt zich af in een totalitaire staat en heeft een beetje een ‘Das Leben der Anderen‘-achtige opzet. Jij bent een huisbaas en krijgt de taak om iedereen in het appartementencomplex in de gaten te houden, op wat voor manier dan ook. Dit betekent door sleutelgaten kijken, camera’s installeren en inbreken in hun kamers wanneer ze even uit huis zijn. Zo draait het spel toch vooral om de moraliteit van je acties. De staat zegt dat een van je bewoners opgepakt moet worden, help je om bewijs te vinden of probeer je toch de onschuld van de man te bewijzen?

En eigenlijk is dit een enorm sterk concept dat je vanaf het begin al heel erg grijpt. Helaas laat het je later ook weer los. Sommige bewoners zijn gewoon eikels, zelfs de vrouw van de hoofdpersoon is niet uit te staan, en als je dan enorm veel onderneemt om een goed persoon te helpen ontsnappen, krijg je later opeens een berichtje dat hij is omgekomen in een ongeluk. Misschien is dit leuk omdat dit in het echte leven ook zou kunnen gebeuren, maar het is te willekeurig en onvoorspelbaar voor een spel. Doordat je uiteindelijk toch nooit kan weten wat er met mensen gebeurt, zelfs als je ze helpt, en vanwege het feit dat sommige mensen gewoon niet prettig zijn, krijg je al snel een houding van ‘wat maakt mij het uit’. Hier komt ook nog bij dat de personages vaak wandelende clichés zijn: je hebt de intellectuele zoon van de huisbaas, de oude en kritische bewoner die vroeger voor de overheid werkte, et cetera.

Aangezien het over een port naar de consoles gaat, moeten we het daar toch nog even over hebben. Als je in Beholder een voorwerp selecteert, krijg je namelijk een klein menu waarin je selecteert wat je met het voorwerp doet. De gekozen optie moet een andere kleur hebben, maar op de grotere tv-schermen en al helemaal van een afstandje is dit verschil niet of nauwelijks te zien. Hier is duidelijk geen rekening gehouden met het verschil tussen de kleinere en vaak scherpere pc-monitors en de tv’s, waar je vaak ook nog eens verder vanaf zit. Hierdoor kan menig speler zich af gaan vragen of er iets mis is met het spel, of zomaar de verkeerde optie kiezen.

Ondanks alles weet het unieke concept van Beholder toch een tijdje te vermaken, met name dankzij de bijzondere presentatie. Met een sfeervolle visuele stijl en muziek, zit je er wel echt in. Er had helaas zoveel meer gezeten in een bijzonder concept als deze, Beholder weet het alleen niet waar te maken.