review
Mario Tennis Aces

Elke Nintendo-console sinds de Nintendo 64 heeft een Mario Tennis-spel gekregen. Eigenlijk begon het zelfs al daarvoor met Mario’s Tennis voor de Virtual Boy, maar er zijn niet veel mensen die ooit van deze console gehoord hebben. Nintendo en Mario Tennis gaan dus hand in hand en de Nintendo Switch mocht geen spelbreker zijn. Daarom zijn de mensen van Camelot wederom opgetrommeld voor het creëren van een tennis-game voor de meest recente spelcomputer van Nintendo. Na onder andere Mario’s Tennis, Mario Tennis, Mario Power Tennis, Mario Tennis: Power Tour en Mario Tennis Open, lagen de namen niet meer voor het oprapen, maar toch zijn ze erin geslaagd om een passende naam te bedenken: Mario Tennis Aces.

Mario Tennis Aces kent naast de gebruikelijk modi ook een soort van campagne, het avontuur. Het verhaal is flinterdun en bij elke andere game zou het niet werken, maar Nintendo krijgt het gewoon voor elkaar om het op de juiste manier te brengen. De verschillende puzzels, wedstrijden en eindbazen worden aan elkaar geplakt met de nodige filmpjes en dialogen. Het is allemaal vooral bedoeld om de verschillende slagen onder de knie te krijgen en dat is niet altijd even makkelijk. Het avontuur begint op een niveau dat voor iedereen toegankelijk is, maar als snel wordt het steeds moeilijker. Sommige uitdagingen zijn zo lastig dat je moeite moet doen om de Switch niet heel hard tegen de muur te gooien, maar na een aantal pogingen ben je toch blij dat je dat niet hebt gedaan. Vooral de eindbazen vragen het uiterste van je en maken slim gebruik van de beperkte opties die je tot je beschikking hebt als tennis-speler. Het is wel jammer dat het avontuur binnen een uur of vijf weer voorbij is.

Naast de slagen die je kent uit het normale tennis, beschik je ook nog over Zone Shot, Zone Speed en Special Shot. Bij een Zone Shot kun je door middel van een vizier de bal heel gericht spelen. Je kunt deze activeren op het moment dat er een ster op het speelveld verschijnt. Het is lastig om deze slagen te blokkeren, maar niet onmogelijk, zeker wanneer je gebruik maakt van Zone Speed. Wanneer je dit activeert, gaat het spel een stuk langzamer en heb je de tijd om een bal terug te slaan die anders niet te halen was. Dit kun je alleen doen wanneer je energiemeter genoeg gevuld is. Dat gebeurt door simpelweg te spelen. Mocht de meter helemaal vol zijn, dan kun je een Special Shot activeren. Deze is voor elk personage anders en is ook erg lastig terug te slaan. Wanneer je te vroeg terugslaat, heb je kans dat je racket kapotgaat. Doe dit niet te vaak, want het aantal rackets is niet onbeperkt. De zogenaamde special moves zijn eenvoudig te gebruiken, maar lastig om echt goed onder de knie te krijgen. Het avontuur is in ieder geval de juiste plek om het allemaal echt goed te leren.

Mario Tennis Aces is heel erg gericht op de online-wedstrijden en -toernooien. Dat was eigenlijk al duidelijk toen we met de beta aan de gang gingen. Na het voltooien van het avontuur en de drie verschillende toernooien die je tegen de computer kunt doen, blijft er weinig anders over dan het op te nemen tegen menselijke tegenstanders. Dit kan natuurlijk ook gewoon offline, maar niet iedereen heeft iemand om samen mee te spelen. Bij het spelen van een toernooi kun je kiezen tussen standaard of klassiek. Bij die laatste heb je niet de beschikking over de special moves, waardoor het meer lijkt op een echte tennis-wedstrijd. Het vinden van een tegenstander gaat redelijk snel en binnen tientallen seconden kun je aan de slag. Er bestaat geen mogelijkheid om te kijken hoe goed je tegenstander is, dus het kan zijn dat je met gemak van de baan afgeveegd wordt. Gelukkig is niet iedereen even goed en zitten er ook genoeg eerlijke wedstrijden op niveau tussen. Het is ook erg fijn dat je een toernooi kunt afbreken na een wedstrijd en op een later tijdstip kunt verdergaan: handig wanneer je niet al te veel tijd tot je beschikking hebt.

Tot slot bevat het ook nog een modus waarin je de JoyCons kunt gebruiken als een soort van tennis-racket. Het is een compleet aparte modus en wanneer je het speelt, wordt ook duidelijk waarom. Het werkt namelijk niet zo heel goed en is vooral leuk om een keer te proberen en daarna nooit meer. Misschien dat de wat jongere spelers het kunnen waarderen, maar daarmee houdt het waarschijnlijk ook op.

Mario Tennis Aces is een goed spel, maar de hoeveelheid content is wel wat aan de magere kant. Na het voltooien van het avontuur en de toernooien tegen de computer, blijft er niet zo heel veel meer over. Ook heeft het weinig zin om deze nog een keer te spelen, omdat je jezelf niet kunt verbeteren. Het is dan ook vooral bedoeld als inleiding voor de multiplayer. Heel veel afwisseling zit daar niet in, maar gelukkig is de gameplay goed genoeg om leuk te blijven voor langere tijd. Laten we hopen dat Nintendo meer content voor offline gebruik gaat brengen in de toekomst, want na het voltooien van het avontuur, snakken we naar meer.