review
The Inner World: The Last Wind Monk

The Inner World: The Last Wind Monk is het vervolg op The Inner World en kwam eind vorig jaar uit voor onder andere de PlayStation 4 en pc. Het vorige deel werd door verschillende media goed ontvangen en een vervolg kon dan ook niet uitblijven. The Inner World is ook te spelen op de Nintendo Switch, maar bleek daarvoor niet echt geoptimaliseerd. The Inner World: The Last Wind Monk kent wel een aantal aanpassingen die het spelen op de Nintendo-console aangenamer moeten maken. Is dat ook echt zo of is het een leuk marketing-verhaal?

Het verhaal gaat verder waar The Inner World is geëindigd. De kwaadaardige Conroy is verslagen, maar het kwaad is niet verdwenen uit Asposia. Er is namelijk een nieuwe leider opgestaan, Emil, en hij weet de inwoners van Asposia ervan te overtuigen dat de fluitneuzen de schuld van alles zijn. Het is wederom aan Robert en Laura om alle problemen op te lossen en ervoor te zorgen dat de rust eindelijk terug zal keren. Hoewel in de eerste game ook een grote schurk de hoofdrol speelt, is de antagonist in The Inner World: The Last Wind Monk toch een stukje duisterder en dat werkt ook door op het verhaal. Het feit dat Emil wel heel veel weg heeft van een bekend historisch persoon, speelt waarschijnlijk wel een rol. Dit kan natuurlijk wel wat teleurstellen als je was gevallen voor de ‘vrolijke’ sfeer van de vorige game, maar wij wisten het zeker wel te waarderen.

Om heel eerlijk te zijn, is er niet zo heel veel veranderd aan het concept. Dit keer kun je wel wisselen tussen verschillende personages, waardoor je wel het gevoel krijgt dat je andere puzzels aan het oplossen bent dan in de vorige game. Maar helaas zitten er ook dit keer weer een aantal tussen die gewoon niet echt voor de hand liggen en dat is in onze ogen een gemiste kans. Er zijn echter wel een aantal flinke verbeteringen doorgevoerd voor het spelen op de Nintendo Switch. De iconen die gebruikt worden voor de interactie en de tekst voor de dialogen zijn een stuk groter dan in The Inner World. Ook kun je deze keer gebruikmaken van het touch-screen, iets wat handiger lijkt dan dat het is. Gelukkig kun je het spel ook gewoon op de oude manier bedienen en daar hebben wij dan ook dankbaar gebruik van gemaakt.

The Inner World: The Last Wind Monk lijkt in heel veel opzichten op zijn voorganger, maar kent een wat duisterder verhaal. Ook dit keer zitten er wel wat puzzels tussen die niet altijd even logisch lijken. Wat wel een flinke verbetering is ten opzichte van The Inner World, is dat er deze keer wel aandacht geschonken is aan de Nintendo Switch. De interactie met personages en objecten gaat nu door middel van grotere iconen en ook de tekst die gebruikt wordt, in de verschillende dialogen, is aanzienlijk groter. Dit alles maakt het vervolg net iets beter dan de vorige game.