Doorgaan naar artikel
Ready Player One
Stefan Manenschijn
Stefan Manenschijn
Profiel

Conclusie

Ready Player One is een ultieme ode aan de jaren tachtig en negentig. De film zit bomvol spectaculaire verwijzingen en knipogen, waardoor we het wat clichématige verhaal voor lief nemen.

In een niet al te verre toekomst hebben games een gigantische vlucht genomen. Niet langer is het een uitlaatklep om even de zinnen te verzetten, maar mensen spenderen hun hele leven in een virtuele wereld. In deze wereld, gecreëerd door wijlen James Halliday, zit daarnaast nog eens een hele grote schat verstopt. De winnaar ervan erft het complete fortuin van de ontwikkelaar. Iedereen is op zoek naar deze schat, inclusief de tiener Wade Watts (Tye Sheridan, Mud, X-Men: Apocalypse), samen met zijn vrienden Aech (Lena Waithe) en Art3mis (Olivia Cooke, Katie Says Goodbye, Thoroughbreds). Hoe dit allemaal afloopt, zien we in Ready Player One, Steven Spielbergs (Saving Private Ryan, Jurassic Park) ode aan de pop-cultuur.

Foto: Warner Bros.

Qua verhaal zal Ready Player One geen al te hoge ogen gooien. De gebeurtenissen zijn redelijk cliché, net als de personages. Verrassen op dit gebied doet de film dan ook zeker niet. Maar als je dit neemt voor wat het is, dan staat je een fantastisch spektakel te wachten, waarvoor je ogen en oren tekort komt.

Want wat is het allemaal een lust voor het oog. De eerste grote actiescène zet meteen de toon. In een onwaarschijnlijk fraai uitgewerkte race word je meteen getrakteerd op het beste dat deze film te bieden heeft. Flitsende en perfect gemonteerde actie met daarbij zoveel herkenning dat het een grote glimlach op je gezicht zal toveren. Wat te denken van King Kong, de racemotor uit Akira en als ultieme klapstuk de DeLorean uit Back to the Future.

Ready Player One zit vol met dit soort verwijzingen. Wij spotten ondermeer X-Wings, de Master Chief uit Halo en verscheidene Street Fighter-personages. Een scène in het midden van de film spant wat dat betreft helemaal de kroon. We zullen niet verklappen waar het om gaat, maar de filmverwijzing is overduidelijk en perfect uitgevoerd. Waarschijnlijk kun je dit spektakel tien keer bekijken en nog steeds nieuwe verwijzingen en knipogen vinden.

Zeker voor mensen die in de jaren tachtig en negentig zijn opgegroeid, is Ready Player One de ultieme trip down memory lane. Het verhaal en de personages zul je snel vergeten, maar al het andere voelt als een grote warme deken vol nostalgie.