Doorgaan naar artikel
Beholder: Complete Edition
Arran Winmai
Arran Winmai
Algemeen manager
Profiel

Conclusie

Beholder gaat over onderdrukking en over hoe de staat zijn inwoners kan dwingen dingen te doen, waar ze eigenlijk niet mee akkoord zouden moeten gaan. De boodschap zit er goed in, maar de gameplay valt helaas soms tegen. Wat technische mankementen beschadigen een verder erg interessante game.

Voor mensen die altijd met hun neus in andermans zaken zitten is nu de perfecte game naar de Switch gekomen: Beholder. Is dit spel ook wat voor gamers die wat meer respect hebben voor privacy? Lees daarvoor gauw verder.

In Beholder kruipen spelers in de huid van Carl, een doorsnee man met een vrouw en twee kinderen die net de opdracht heeft gekregen van de overheid om de huisbaas te worden van een apartementencomplex. Op het moment dat ze aankomen zien ze de vorige huisbaas weggesleept worden door de politie. Al gauw wordt duidelijk dat hij in de gevangenis wordt gegooid omdat de overheid ontevreden is over zijn werk. Carls nieuwe baas vertelt hem echter ook dat zijn leven er rooskleurig uitziet áls hij zijn werkgevers alles geeft waar ze naar vragen. Om dit te doen moeten spelers hun buren bespieden door gesprekken te voeren met bewoners, maar ook door te gluren door sleutelgaten, appartementen te doorzoeken en camera’s op te hangen als de bewoners weg zijn.

De game draait om de boodschap. Spelers krijgen al gauw een vies gevoel van het werk dat ze moeten verrichten, maar tegelijkertijd zitten ze tussen een hamer en een aambeeld. Als ze niet doen wat er van ze verwacht wordt worden ze namelijk de gevangenis in gegooid, en met de familie zal het ook niet goed aflopen. In dat opzicht doet Beholder erg denken aan Papers, Please. Het thema komt ook door in de graphics. Alles is grijs en grauw en personages hebben geen gezichten, omdat de opdrachtgevers niet willen dat Carl ze ziet als personen. Spelers ontdekken echter al gauw dat iedereen een verhaal heeft en dat de mensen flink onderdrukt worden door alle regels en een gebrek aan privacy.

Beholder

Ook op het gebied van gameplay is alles gefocust rondom het thema. Zo hebben de meeste missies timers die de speler flink onder druk zetten. Als een taak niet op tijd afgerond wordt gaat de telefoon af en moeten ze gauw opnemen. Wat ze dan te horen krijgen is bijna nooit fijn. Ook wil hij liefst bewoners op heterdaad betrappen als ze iets illegaals doen. De lijst aan regels is overigens constant aan het groeien en de raarste dingen kunnen verboden worden. Onder andere worden appels aan het begin van het spel verboden en als iemand in het bezit daarvan blijkt te zijn en Carl daar verslag over uitbrengt zal die persoon rap in de boeien geslagen worden. Echter kunnen spelers er ook voor kiezen te trachten de mensen te helpen. Vrijwel alle opdrachten kunnen op meerdere manieren opgelost worden en er is een flink aantal eindes die afhankelijk zijn van de keuzes die spelers in Beholder gemaakt hebben.

Dat is allemaal erg leuk en aardig, maar er zijn ook wat mankementen aan de game. Zo voelt het erg onhandig om rond te lopen, omdat het spel 2D lijkt, maar het ook mogelijk is naar voren en naar achteren te lopen. Dit is soms nodig om de lift in te stappen en naar andere verdiepingen te gaan, of om appartementen goed te doorzoeken. Echter loop je hierdoor vaak tegen muren aan als je door een deur probeert te lopen en het is moeilijk te zien waar je precies staat. Bovendien kan het hierdoor lastig zijn het juiste object te selecteren. Vaak moet je even klungelen voor je eindelijk een lade kunnen doorzoeken in plaats van de dat je een deur opent. Ook worden veel dingen niet goed uitgelegd. Zo loopt het spel aan het begin vaak al vast, tenzij je toevallig door hebt dat je je bevindingen bij het doorzoeken van een appartement ook moeten noteren. Op het technische front had Beholder een stuk beter uitgewerkt kunnen worden.

Beholder is een game waarbij de sfeer en de boodschap op de voorgrond gesteld worden. Spelers voelen zich smerig en het lijkt alsof ze geen keuze hebben dan doen wat de opdrachtgever van ze vraagt. Slimme gamers weten echter door de mazen van het net te glippen en de arme, onderdrukte mensen van deze totalitaire staat te helpen. Helaas is de gameplay niet altijd even goed uitgewerkt en zorgt slechte of gebrekkige uitleg vaak voor verwarring tijdens het spelen.

Speel Beholder op pc, PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en mobiele apparaten. Voor deze review is de game gespeeld op de Nintendo Switch. Een review voor de PS4-versie vind je hier