review
Ace Combat 7: Skies Unknown

De Ace Combat-serie gaat al een tijdje mee. Het eerste deel verscheen al in 1995 en ondertussen is het uitgegroeid tot de bekendste straaljagersimulatie op de consoles. Na Ace Combat Infinity in 2014 werd het echter een tijdlang stil rondom de reeks. Daar is gelukkig nu verandering in gekomen met de release van Ace Combat 7: Skies Unknown. Weet ontwikkelaar Access Games ook op de huidige consolegeneratie indruk te maken?

De hoofdmoot is zoals we gewend zijn de campagne. Middels cutscenes en missies wordt het verhaal verteld. Ditmaal draait de game om de de oorlog tussen de Osean Federation en Erusia, die nieuw leven wordt ingeblazen na een vijandige actie van laatstgenoemde. Als speler kruip je in de huid van Trigger, die na een politieke moord op een militaire basis met buitenbeentjes belandt. Al snel vallen je vliegkunsten op en zodoende krijg je toch de kans om de koers van de oorlog te bepalen.

Hoewel het verhaal niet erg ingewikkeld klinkt, is het toch wat lastig om te volgen. Er gebeuren zoveel dingen en er spelen zoveel politieke spelletjes dat het soms moeilijk is om te bepalen wie nu wat heeft veroorzaakt. Daarbij worden er vaak personages geïntroduceerd die zeker op het eerste oog weinig indruk achterlaten. Gelukkig is de verhaallijn van Trigger en zijn maatjes een stuk beter te volgen en zijn de cutscenes een lust voor het oog.

Dat is iets dat sowieso voor de hele game geldt: niet eerder zag een vliegsimulatie er zo realistisch uit. De vliegtuigen blinken uit in detail en ook op de grond ziet alles er perfect uit. Wat echter het meest indruk maakt is de lucht. Wanneer je uit een dicht wolkendek komt en je kijkt naar de horizon waar de zon aan het ondergaan is, is het soms moeilijk voor te stellen dat het om een game gaat. Daarnaast zijn ook de weereffecten subliem gedaan. Realistische regendruppels op je vliegtuig die zorgen voor weerkaatsing van de zon, aan alles lijkt gedacht.

Wat leuk is, is dat de lucht ook daadwerkelijk invloed heeft op de gameplay. Zo kom je soms in een luchtzak terecht en bevriezen er onderdelen wanneer je een tijdje in een regenwolk vliegt. Het maakt het vliegen nog eens extra dynamisch en maakt dat een luchtgevecht ook het nodige van je strategische kunsten vraagt.

Het belangrijkste aan een straaljagersimulatie is natuurlijk het vliegen en de luchtgevechten zelf en ook die zijn dik in orde. De vliegtuigen laten zich stuk voor stuk uitstekend besturen en je merkt echt verschil tussen de verschillende typen. Zo zijn bepaalde straaljagers erg geschikt voor luchtgevechten, terwijl anderen weer praktischer zijn wanneer je doelen op de grond moet uitschakelen. Datzelfde geldt voor de uitrusting die je samenstelt voor je aan een missie begint. Het is belangrijk om deze goed voor elkaar te hebben, afhankelijk van het doel van de missie.

Doordat de besturing zo soepel is, krijgen de luchtgevechten ook een intensiteit die je maar zelden aantreft. Dat wordt nog eens versterkt door de constante communicatie met je teamgenoten. Je krijgt echt het gevoel met iets belangrijks bezig te zijn.

Tijdens de campagne speel je daarnaast ook nog eens allerlei extra’s vrij, of eigenlijk moet je die kopen. Gelukkig geen microtransacties, want je wordt zoals het hoort alleen beloond voor je in-game-activiteiten. Op die manier kun je je eigen vliegtuigen verbeteren, maar ook nieuwe jagers aanschaffen. Dat zorgt meteen voor een stuk afwisseling in de gameplay.

Die afwisseling is ook nodig, want op het gebied van missies valt dit een beetje tegen. Regelmatig krijg je wel een erg toffe missie voor de kiezen, maar net zo vaak bestaat een missie uit niets meer dan een aantal gronddoelen vernietigen of een aantal tegenstanders uitschakelen. Doordat de gameplay zo goed is, blijven ook deze missies wel leuk, maar we hadden wel graag nog iets meer afwisseling gezien.

Online gezien is er niet superveel te beleven. Er is een Team Deathmatch-modus en een Battle Royale-modus die eigenlijk niet meer is dan een free-for-all-wedstrijd. Leuk als je klaar bent met de campagne, maar wij denken niet dat je er veel tijd in zal gaan steken.

Tot slot misschien wel de meest interessante optie, die alleen voorbehouden is aan PlayStation 4-spelers met een PSVR-headset. Er zijn namelijk een aantal missies volledig in virtual reality te spelen en we kunnen niet anders zeggen dat we daarvan misschien wel het meest onder de indruk zijn. Vanaf het moment dat je op het dek wordt gezet van het vliegdekschip en je daarna je eerste meters maakt is het een indrukwekkende tocht die in onze ogen echt een showcase is van wat je met virtual reality kunt bereiken. De cockpits zijn zwaar gedetailleerd weergegeven, maar alles eromheen steelt nog veel meer de show. Wel moet je over een hele sterke maag beschikken, want wanneer je eenmaal in een gevecht komt weet je al gauw niet meer wat boven en onder is. De eerste keer dat we de VR-modus speelden moesten we al gauw de headset afzetten en even bijkomen van de misselijkheid.

Ace Combat 7: Skies Unknown is een perfect voortzetting van de serie. De gameplay is als vanouds en krijgt een extra laag door de nieuwe weersomstandigheden. Daarbij ziet alles eruit om door een ringetje te halen. Tel daar nog de fantastische VR-modus bij op en je hebt een van de beste games van 2019 alvast te pakken.

Voor deze review speelden wij Ace Combat 7 op de PlayStation 4. De game is ook beschikbaar voor Xbox One en pc.