Doorgaan naar artikel
8-bit Hordes
Stefan Manenschijn
Stefan Manenschijn
Profiel

Conclusie

8-bit Hordes weet het Command & Conquer-gevoel uit de jaren 90 deels terug te brengen. Zeker de gameplay blinkt uit in goede vondsten. Helaas wordt de game al gauw minder interessant door een gebrek aan echte diepgang.

In de jaren 90 beleefde het RTS-genre haar hoogtepunt met de games van Westwood Studios. Zowel de Command & Conquer– als Red Alert-reeks zorgen nog immer voor warme gevoelens bij een heleboel gamers op leeftijd. Het was dan ook goed nieuws dat een aantal oudgedienden van Westwood zijn samengekomen om het RTS-genre weer nieuw leven in te blazen. Eerder zagen we al 8-bit Armies en nu is het de beurt aan 8-bit Hordes.

Zoals je misschien al wel verwacht zijn beide spellen titels uit eenzelfde reeks, waarin ook nog 8-bit Invaders zal verschijnen. Het idee is dat deze games uiteindelijk in elkaar overvloeien, zodat er in multiplayer gestreden kan worden met de facties uit de drie verschillende titels. Een erg leuk concept, dat er zeker voor lijkt te zorgen dat de serie een wat langer leven beschoren is.

8-bit Hordes

8-bit Hordes is een variant die qua eenheden een beetje doet denken aan Warcraft. We zien strijders te paard, draken en nog vele andere wezens uit de fantasy-wereld. De graphics geven het geheel daarbij een erg eigen sausje. Zoals 8-bit al doet vermoeden, zijn deze niet super gedetailleerd, maar ze zorgen wel voor een stijlvol en kleurrijk geheel waar je niet snel op uitgekeken raakt.

Wat daarbij wel jammer is, is dat de presentatie eromheen wel erg karig is. Het 8-bit-menu doet erg retro aan, wat nog wel enigszins grappig is. De missies en het verhaal om de beide facties heen wordt echter erg simpel uit de doeken gedaan door middel van korte tekstjes voorafgaand aan de missies. Het zorgt ervoor dat het geheel wat goedkoop aanvoelt en de makers zich er wel erg simpel vanaf hebben gemaakt. Bijkomend nadeel is dat er van een verhaal voor je gevoel eigenlijk geen sprake is. Een gemiste kans.

Qua gameplay is goed te merken dat er een aantal oudgedienden van Command & Conquer bij de game zijn betrokken. Het bouwen van een basis werkt op nagenoeg dezelfde wijze. Je hebt grondstoffen nodig, dus daar bouw je een boerderij met grondstofkarretjes voor en daarnaast zijn er natuurlijk de barakken en andere gebouwen om eenheden mee te genereren.

De manier waarop dit besturingsschema naar de consoles is vertaald, verdient lof. Door middel van de R1- en L1-bumpers kies je ervoor om gebouwen of eenheden te selecteren, waarna je in een keuzewiel het item kunt kiezen dat je wilt laten maken. Het is verbazingwekkend dat het zo efficiënt werkt en vooral dat het nog niet eerder is gedaan.

Een andere handige vondst is het toewijzen van eenheden aan een groep. Je kunt in totaal drie verschillende groepen met eenheden maken en die wijs je al toe bij het genereren van een nieuwe eenheid. Op die manier kun je snel en efficiënt drie legertjes opbouwen en zo strategisch te werk gaan. Nadeel is wel dat deze eenheden achteraf niet aan een andere groep kunnen worden toegewezen. Wanneer je groepje dus aardig is uitgedund, zit er niets anders op dan nieuwe eenheden genereren.

Qua diepgang valt 8-bit Hordes, zeker bij de eenspelermodus wel wat tegen. Eigenlijk draaien alle missies om zo snel mogelijk een zo groot mogelijk leger bouwen en je doel vernietigen. Daarbij wordt hoogstens je eigen basis een keertje aangevallen, maar een strategische vondst hoef je van je tegenstanders niet te verwachten. Dat maakt dat je het na een aantal missies al gauw een beetje gezien hebt en de drang om verder te spelen verdwijnt.

8-bit Hordes is een erg leuke titel voor wie graag weer eens een RTS-game speelt. De game heeft een aardige Westwood-vibe en dat wordt alleen maar versterkt door de handige vondsten in de besturing. Inhoudelijk zijn we wel wat minder enthousiast, zeker omdat je er wel redelijk snel op uitgekeken zal raken.

Wij speelden 8-bit Hordes op de PlayStation 4. De game is ook verkrijgbaar voor Xbox One en pc.