review
Tannenberg

Authenticiteit is iets wat tegenwoordig vaak door ontwikkelaars beloofd wordt. Vooral bij historische oorlogsshooters horen we het vaak, maar helaas wordt het zelden waargemaakt. Dat is ook wel logisch, aangezien games voornamelijk dienen als vermaak en het uren liggen wachten in een loopgraaf om vervolgens door artillerie vermoord te worden, vast niet zo heel leuk is in een spel. Tannenberg is de volgende die authenticiteit beloofd, maar deze keer wordt het wel vrij goed waargemaakt.

Een van de grootste pluspunten is namelijk hoe echt alles voelt. Zo heb je bijvoorbeeld geen automatische wapens en kun je maar beter even dekking zoeken als je moet herladen, omdat dit vrij lang duurt. Gelukkig wordt het realisme doorgetrokken in hoelang het duurt om iemand neer te schieten: na twee kogels leg je sowieso het loodje. De omgevingen zijn ook gebaseerd op echte veldslagen op het oostfront in de Eerste Wereldoorlog en er worden de juiste talen gesproken door de soldaten. We hadden wel graag gezien dat het er allemaal wat mooier uitzag. Over het algemeen ziet het er allemaal redelijk uit, maar zodra je objecten echt gaat bekijken, zijn ze regelmatig vrij lelijk te noemen. Tevens zijn de animaties vaak wat klungelig.

Gelukkig heb je niet veel tijd om even rond te kijken in Tannenberg, want de gameplay moedigt je aan altijd in beweging te blijven. De voornaamste modus zet twee teams van 32 spelers tegenover elkaar. Deze teams zijn weer verdeeld in groepjes van vier, squads genaamd. Iedere squad heeft een rol: assault, support of infantry. Het is de bedoeling om met je squad bij elkaar te blijven en de bevelen van de commandant op te volgen en strategische punten te veroveren. Hierdoor verdien je extra punten waardoor je leuke bonussen ontgrendelt, zoals bijvoorbeeld een artillerie-aanval. Door dit alles wordt teamwork aangemoedigd en beloond, iets wat we als erg positief ervaarden. Het had wel een nog prominentere rol mogen hebben, zodat de game hierin echt uniek zou zijn.

Helaas wordt de gameplay wel snel wat saai. Doordat het zo realistisch is, voelen veel geweren sowieso hetzelfde. Daarnaast zitten er bijvoorbeeld geen voertuigen in die voor wat variatie zorgen. Ook het aantal maps is beperkt en je hebt alles na een paar potjes wel gezien. Tannenberg is een hele poos in Early Access geweest en een van de problemen die de game altijd al had was het spelersaantal. Helaas is dit nog steeds een probleem, aangezien we maar zelden 64 spelers in een potje zagen. De lege plekken worden opgevuld met bots, maar dit is natuurlijk heel anders dan tegen andere mensen vechten. Wat daarbij ook niet meehelpt is dat de computergestuurde vijanden niet bepaald slim overkomen.

Het is lastig een oordeel te vellen over Tannenberg. We weten zeker dat er een doelgroep is die volop kan genieten van het realisme en de authenticiteit die het spel biedt. Wij kunnen dit ook zeker waarderen, maar het blijft wel zo dat het al te vlug wat saai wordt. De focus op teamwork is een erg positief punt, maar dit had nog veel uitgebreider gekund en echt het selling point van de game kunnen zijn. De graphics zijn verder vrij middelmatig en er zijn simpelweg te weinig actieve spelers, waardoor je zit opgescheept met de niet zo slimme computergestuurde soldaten. Mocht je echt een kick krijgen van realisme of een goede representatie van de Eerste Wereldoorlog willen spelen, probeer dan dit spel eens. Zo niet, dan kunnen wij de game helaas niet echt aanraden.

Voor deze review speelden wij Tannenberg op pc. Het spel is exclusief voor dit platform verkrijgbaar.