review
Total War: Three Kingdoms

Na ruim vijf jaar waarin we twee fantastische Warhammer-delen hebben gekregen en twee spin-off delen, keert Total War terug met een hoofddeel dat zich in het verleden afspeelt. Total War: Three Kingdoms vindt plaats in het China uit de tweede eeuw met als bronmateriaal het boek Romance of the Three Kingdoms, hierdoor is dit deel iets minder realistisch, maar Creative Assembly belooft wel dat dit alsnog een fantastisch deel is.

Zoals we gewend zijn bestaat de gameplay uit een turn-based-deel dat zich op een tactische kaart afspeelt en een deel waarin je met je leger real-time het gevecht aangaat met een vijandelijk leger. De gameplay op de wereldkaart is ietwat verbeterd ten aanzien van de voorgangers. Je zult wel nog steeds steden veroveren en gebieden uitbreiden met gebouwen om voldoende voedsel en bevolking te genereren. Wat al snel te merken is, is het verbeterde diplomatiesysteem. Zo zijn de onderhandelingen een stuk minder zwart wit, aangezien je echt kunt onderhandelen over deals en er allerlei factoren meespelen die bepalen of de deal gaat lukken. Je ziet nu ook meteen of je aanbod geaccepteerd zal worden, wat een erg welkome verandering is. Tevens hebben de krijgsheren waarmee je onderhandelt een stuk meer persoonlijkheid.

Naast het verbeterde diplomatiesysteem is er een geheel vernieuwd spionagesysteem dat nu zelfs zijn eigen menu heeft. Hiermee kun je onderdanen naar de vijand sturen die langzaam maar zeker zullen proberen te infiltreren. Zolang ze niet betrapt worden, kunnen ze steeds verder in de rangen van de regering komen en zo de natie van binnenuit saboteren. Hierdoor kun je rebellen forceren, oorlogen starten en nog veel meer. Tevens zit er een originele versie van een technologieboom in Total War: Three Kingdoms. Dit is namelijk een werkelijke boom die, naarmate je meer ontgrendeld, steeds meer bloesem zal krijgen in verschillende richtingen die staan voor verschillende disciplines zoals oorlog, groei, diplomatie en meer.

In dit deel van het spel merk je het verschil tussen romance- en records-modus nog niet zo. Er is namelijk gedacht aan de verschillende wensen van de gamers. Al speel je romance dan is alles, zoals het woord al zegt, wat meer geromantiseerd. Generaals vechten op een strijdveld alleen en kunnen niet onderbreekbare duels aangaan om elkaar te verwonden. Tevens speelt het uithoudingsvermogen van je soldaten een stuk minder grote rol. In records-modus is dit anders. Je generaals zijn niet zo sterk en worden omringd door een groep bodyguards en je troepen raken realistischer uitgeput van lang vechten of veel marcheren.

Wij hebben vooral in romance-modus gespeeld omdat die meer vernieuwingen bevat dan de andere modus. Dit komt vooral door de heldhaftige en onnatuurlijk sterke generaals en de mooi geanimeerde duels die deze kunnen aangaan. Naast deze generaals heb je nog een hele lading troepen onder je bevel. Helaas zijn we verwend door alle variatie die we bij de Warhammer-delen hebben gekregen, want nu is het weer terug naar zwaardtroepen, boogschutters, speertroepen en cavalerie. Deze zien er ook niet echt uniek uit en binnen een eenheid zit er nog veel minder variatie. Ook als deze eenheden tegen elkaar vechten ziet het er vooral van een afstandje goed uit. Als je inzoomt zie je hoe scheef en houterig de animaties helaas nog zijn.

De voortgang van het spel is zowel positief als negatief. Doordat de ontwikkelaars meer van het realistische zijn afgestapt, hebben ze iets meer vrijheid hierin. Je begint als een van de gevarieerde krijgsheren in 190 AD. De verhalen beginnen verschillend en de krijgsheren hebben ieder andere vaardigheden en eigenschappen, maar de uiteindelijke missie is hetzelfde: de heerser en keizer van China worden. Dit doe je door een groot rijk te stichten. Op een gegeven moment worden de drie grootste elkaars rivalen terwijl je vecht om de troon. Dit is over het algemeen leuk en zorgt ervoor dat er altijd een doel is. Helaas laten vooral de computergestuurde vijanden te wensen over. Ze doen soms rare dingen en gaan zelden een riskant gevecht aan, zeker naarmate je verder komt. Een klein minpunt bij de algemeen positieve indruk die het verhaal achterliet.

Over het algemeen heeft Total War: Three kingdoms een goede indruk gemaakt. Door het vernieuwde diplomatie- en spionagesysteem voelt het verfrissend in de serie. Het verhaal is leuk alleen word de voortgang soms belemmert door rare computergestuurde vijanden. Als je een gevecht aangaat is het vooral genieten van je vechtende troepen van veraf en de duels tussen generaals van dichtbij, zeker in de romance-modus. Wel hadden we graag over het algemeen iets meer variatie willen zien, zeker in de eenheden. Wij duiken snel terug in het Oude China.

Voor deze review speelden wij Total War: Three Kingdoms op pc. Het spel is exclusief verkrijgbaar voor pc.