Doorgaan naar artikel
They Are Billions console-versie
Rutger Engel
Rutger Engel
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

They Are Billions is een fantastische realtime-strategygame, maar de console-versie is door de besturing en het ontbreken van de campagne-modus niets anders dan zwak te noemen.

Via de Early Access-methode veroveren sommige spellen de harten van een groot aantal gamers nog voordat het officieel uitkomt. Een perfect voorbeeld hiervan is They Are Billions. In december 2017 verscheen het spel op Steam Early Access en hier werd het ongelooflijk populair. Nu is het al een een tijdje officieel op pc verschenen en daarna is ook eindelijk de They Are Billions console-versie gekomen. Hoe de port naar de consoles is gelukt, bespreken we in deze review.

They Are Billions is een fenomeen dat eigenlijk kort uit te leggen is als een realtime-strategygame waarbij je een basis op moet bouwen en verdedigen. Je speelt niet tegen een andere speler, je hoeft niemand uit te roeien, je moet gewoon verdedigen en overleven.

Dan begint het spel en meteen moet je gebouwen maken om materialen te verkrijgen. Elk gebouw kost bepaalde materialen of andere benodigdheden. Zo heb je goudstukken en werkers nodig om een houthakker te regelen, heb je hout en nog meer werkers nodig voor vissershutjes die eten verzorgen en heb je dat eten weer nodig om aan meer werkers te komen. Dit zou allemaal niet zo’n groot logistiek probleem zijn, als het niet zo was dat je een redelijk beperkte hoeveelheid plaatsen hebt voor gebouwen. Je kan je basis wel uitbreiden, maar dan heb je ook een stuk meer territorium om te verdedigen. Zodanig wordt resource-management al snel het belangrijkste aspect van They Are Billions. Continu ben je afwegingen aan het maken en dat houd je steeds bezig, zelfs als je eventjes niet aangevallen wordt.

En dan komt natuurlijk de hele clou van het spel om de hoek kijken: de bevolking van de wereld waarop je je bevindt zit vol met mensen die een soort zombie-virus hebben opgelopen. Deze komen beetje bij beetje je basis aanvallen. Althans, in het begin, op een gegeven moment worden het gigantisch grote hordes en dan begrijp je (voor als dat niet al het geval was) meteen waarom het “They Are Billions” heet.

Om ze te bevechten bouw je grote muren, torens en maak je militaire troepen. Hierbij is het belangrijk om vanaf het begin van het spel al alles goed te plannen, zodat je bijvoorbeeld niet je troepen dunnetjes over je veel te grote basis uit moet spreiden en je daardoor in de penarie komt later.

Het sterkste aspect van They Are Billions is hoe goed het resource-management en het verdedigen van je basis samengaan. Het ene onderdeel loopt naadloos over in het andere en daardoor verveelt het spel geen moment, zelfs niet wanneer je minutenlang niet of nauwelijks aangevallen wordt. Er is altijd wel iets te doen of ergens om over na te denken.

Dat het zo interessant is, is maar goed ook. They Are Billions is namelijk voor het overgrote gedeelte flink pittig. Zelfs met makkelijkere instellingen zal je de eerste paar keer genadeloos falen. Dit is belangrijk om te weten voordat je aan het spel begint, maar als je weet waar je aan bent begonnen, is het doodgaan ook niet zo’n ramp. Meestal kan je best duidelijk een paar punten aanwijzen die je had kunnen verbeteren. Zoals die keer dat je een halve minuut niets kon produceren omdat je te weinig energie had, of je te weinig inwoners had om in soldaten te veranderen, ga zo maar door.

Al met al is They Are Billions een enorm sterke RTS (realtime-strategygame). De uitdaging is aanwezig, het resource-management is interessant en met name als je dit combineert met het plannen en het verdedigen van je hele basis heb je een geweldig fenomeen. Dit maakt het des te jammerder dat de console-port gewoon heel matig en lui gemaakt is.

Ten eerste ontbreekt de campaign-modus volledig. Deze bevat een boel missies en was juist het onderdeel dat van They Are Billions een officieel complete game maakte. Daarom is het dus raar te noemen dat de officiële launch op consoles deze modus volledig mist.

Ten tweede is de besturing gewoon niet optimaal. Het is lastig om te zeggen of dit simpelweg komt omdat het een RTS is met een controller, of omdat de studio meer werk had kunnen doen om het beter te maken. Het voelt vaak wat klungelig en je doet er minstens twee keer zo lang over om simpele handelingen uit te voeren, dan wanneer je het met een muis en toetsenbord zou doen.

Het komt dus goed uit dat je je muis en toetsenbord op je console aan kan sluiten om het spel te spelen, toch? Dat zou het geval zijn als dit goed geïmplementeerd zou zijn. We hebben het niet op de Xbox One kunnen testen, maar in ieder geval op de PlayStation 4 waren de resultaten dramatisch. Verschillende goede gaming-muizen voelden in het spel enorm haperend en onnauwkeurig aan en er waren nul instellingen in They Are Billions beschikbaar om dit lekker te laten lopen. Voor wie het niet weet: studio’s kunnen zelf betere ondersteuning voor muis en toetsenbord toevoegen aan hun games, maar dit is in dit geval absoluut niet gebeurd.

Hierdoor kunnen we alleen maar stellen dat They Are Billions niet tot zijn recht komt op de consoles. De besturing is klungelig en met muis en toetsenbord spelen werkt, althans op de PlayStation 4-versie, voor geen meter. Je kan wel wennen aan het spelen van dit spel met een controller en met name het feit dat je continu kan pauzeren om rustig je dingen te plaatsen, is de reddende engel. Maar zelfs dan is het ontbreken van de campagne-modus te groot om te negeren.

They Are Billions is voor deze review gespeeld op de PlayStation 4. De game is daarnaast ook beschikbaar op de Xbox One en pc.