Doorgaan naar artikel
Ion Fury
Thom van den Hork
Thom van den Hork
Hoofdredacteur / Lead Developer
Profiel

Conclusie

Ion Fury is een fantastische first-person shooter en bewijst maar weer eens dat een spel geen prachtige graphics hoeft te hebben om goed te zijn. Het is wel jammer dat Voidpoint het navigeren door de levels niet iets makkelijker heeft gemaakt. Desondanks is het een must-have voor liefhebbers van Duke Nukem 3D, Shadow Warrior en Blood, maar misschien wel voor iedereen die fan is van first-person shooters.

Bijna iedereen kent wel klassiekers als Doom en Wolfenstein 3D, spellen die als voorbeeld hebben gediend voor Duke Nukem 3D. Voor dat spel heeft 3D Realms zelfs een compleet nieuwe engine gebouwd met de naam Build Engine. Het bleek een enorm succes, want naast Duke Nukem 3D zijn er nog meer titels verschenen die gebruikmaken van dezelfde basis. Nu, meer dan twintig jaar later, komt Voidpoint met wederom een first-person shooter die gebaseerd is op de Build Engine. Weet Ion Fury, dat eerst bekendstond als Ion Maiden, het niveau van toen te evenaren of gaan ze er zelfs overheen?

Ion Fury

De gemene Dr. Jadus Heskel, die wordt ingesproken door niemand minder dan Jon St. John (Duke Nukem), heeft een leger losgelaten op de straten van Neo DC. Hoofdrolspeelster Shelly “Bombshell” Harrison wordt aangevallen door een aantal van zijn handlangers en ze besluit wraak te nemen op Heskel. Daarvoor zal ze op zoek moeten gaan naar zijn laboratorium en dat blijkt niet makkelijk te vinden. Het verhaal in Ion Fury is flinterdun en dat is ook helemaal niet erg. Dit soort first-person shooters draaien vooral om de snelle actie en dat is in Ion Fury niet anders. De link met Duke Nukem 3D is overigens snel gelegd, want ook Shelly zit vol met heerlijke, maar soms ook wat mindere, oneliners.

Ook grafisch gezien zijn de overeenkomsten met Duke Nukem 3D, Shadow Warrior en Blood niet te missen. Voidpoint weet overigens wel het uiterste te persen uit de Build Engine en het resultaat mag er zijn. De verschillende levels zien er indrukwekkender en kleurrijker uit dan ooit tevoren. Het is natuurlijk niet te vergelijken met het grafische geweld van vandaag de dag, maar desondanks is het een knappe prestatie. Ook de muziek en geluidseffecten zijn lekker herkenbaar en passen perfect bij het plaatje. Het geheel ademt jaren 90 en dat is alleen maar positief.

Ion Fury

Wat iets minder positief is, is het gebrek aan richting. Tegenwoordig hebben bijna alle spellen wel enige vorm van navigatie, maar vroeger was dat niet zo. Ion Fury laat de speler zelf zoeken naar de juiste weg en dat resulteert regelmatig in een zoektocht waarin je verschillende wegen keer op keer aflegt. Natuurlijk is het een gebrek van de engine, maar Voidpoint had best wel wat moeite kunnen doen om hier wat voor te bedenken. Gelukkig is het nooit onmogelijk en zul je altijd de juiste weg vinden door het simpelweg maar te proberen. Mocht tijdens je zoektocht je munitie schaars worden, dan kun je iets doen dat vroeger ook erg populair was, cheat codes invoeren. En hoewel dat een extraatje is, kan het verdomde handig zijn, omdat de moeilijkheidsgraad van Ion Fury bijzonder hoog ligt. Er zijn er in totaal vier, maar de hoogste moeilijkheidsgraad is simpelweg onmogelijk voor mensen. Het is sterk aan te raden om je eerste playthrough op een laag niveau te doen, om zo de levels en wapens te leren kennen.

Ion Fury is een first-person shooter en daarin zijn wapens heel erg belangrijk. Shelly “Bombshell” Harrison heeft een flink arsenaal aan wapens tot haar beschikking, maar in de praktijk zul je maar een kleine selectie gebruiken. Haar revolver Loverboy zal al snel een van je favorieten worden, zeker omdat je vijanden kunt markeren om ze vervolgens automatisch achter elkaar af te schieten. Daarnaast zul je ook nog regelmatig de shotgun en de twee machinegeweren tevoorschijn halen. Welk wapen je ook kiest, het voelt allemaal heerlijk aan. De engine mag dan misschien wel meer dan twintig jaar oud zijn, Ion Fury voelt en speelt als een moderne shooter.

Ion Fury

Het is indrukwekkend wat Voidpoint uit de Build Engine heeft weten te persen. De levels zien er indrukwekkend en kleurrijk uit en ook de bijpassende muziek maken van Ion Fury een nostalgisch tripje naar de jaren 90. Naast de voordelen van een engine die bijna antiek is, zoals cheat codes, heeft het ook als nadeel dat er geen enkele vorm van navigatie aanwezig is. Het is een van de weinige punten van kritiek op een verder heerlijke first-person shooter. Mocht je vroeger veel Duke Nukem 3D, Shadow Warrior of Blood hebben gespeeld, dan is Ion Fury een absolute must-have. Ben je fan van het FPS-genre en hou je van een toffe singeplayer campagne, dan is het zeker aan te raden om het te proberen.