review
39 Days to Mars

Dacht je dat rond de wereld gaan in tachtig dagen indrukwekkend is? In 39 Days to Mars doen twee Britse heren iets dat veel bijzonderder is in minder dan de helft van de tijd. De game is al een tijdje uit op pc maar het is nu ook te spelen op de Switch. Wil jij mee op avontuur, maar weet je nog niet of het spel het spelen waard is? Lees dan gauw verder.

In 39 Days to Mars vervelen twee hoogbegaafde mannen zich. Dan stelt een van hen ineens voor een schip te bouwen en naar Mars te vliegen. Zo begint een spannend, doch rustgevend avontuur. De excentrieke Britten hebben de gekste dingen bedacht en hun ideeën werken niet altijd met ze mee, maar uiteindelijk krijgen ze altijd alles voor elkaar.

Het is een erg vrolijke game waar je een warm gevoel van krijgt. Het verhaal bevat geen wendingen en focust in plaats daarvan volledig op de nonchalante humor die uitstekend werkt. De gekke uitvindingen slaan vaak nergens op, maar ze slagen er wel in een glimlach op het gezicht van de spelers te toveren. Meer brandstof nodig? Even op de fiets stappen om wat ruimtesteenkool te vergaren. Ben je bang dat een inbreker je ruimteschip steelt? Hang de sleutel in een boom zodat hij alleen met een vishengel gepakt kan worden. Het gebrek aan logica is juist wat het spel zo charmant maakt. Het doet erg denken aan de bedenksels in Wallace and Grommit. Ook de simpele tekenstijl werkt op een vreemde manier. Het is bijna een nostalgische reis terug naar je kinderjaren, toen je vol onschuld fantaseerde over een avontuur als dit.

Wallace and Grommit is niet het enige waar Groot Brittannië vanaf spat. It’s Anecdotal is duidelijk bewust van alle vooroordelen die horen bij het Britse herenleven. De twee mannen onderbreken met regelmaat een belangrijke taak om wat thee te drinken of een scone te eten; dat gaat nou eenmaal voor. Dit, samen met de leuke muziek en verrassend aandoenlijke tekenstijl zorgen voor een aangename, rustgevende sfeer. Even worstelen is niet erg, uiteindelijk kom je wel waar je moet zijn.

Maar wat voor spel is 39 Days to Mars eigenlijk? Het is een charmante puzzel-game waarin spelers samen moeten werken om de taken gedaan te krijgen. Iedereen bestuurt één hand. Vaak zijn er twee handen nodig om bijvoorbeeld een object te draaien. Zodoende is het een spel waarbij spelers vaak klungelen met de simpelste taken. Zoals het eerdergenoemde thee zetten.

Dit zorgt voor het nodige gegiechel terwijl je worstelt om een puzzel in elkaar te zetten of een slot te openen. De oplossing is meestal gauw uitgevogeld, dus de uitdaging ligt meer in de samenwerking. Na wat onhandige pogingen gaat het spel door naar het volgende probleem. Dat dit in samenwerking moet staat centraal in het speelplezier. Spelers lachen elkaar uit en moedigen elkaar aan tot ze een taak afgerond hebben. Ook is het spel makkelijk genoeg, zodat je nooit echt vast komt te zitten. Dit maakt het uitstekend om te spelen met een vriend of familielid die wat minder ervaren is met gaming of puzzels.

Het is daarom gek dat 39 Days to Mars een singleplayer-modus heeft. Als er niemand is om uit te lachen en aan te moedigen verandert het speelplezier in frustratie. In je eentje worstelen met de gekke mechaniek is raar en soms een beetje frustrerend, maar nooit echt leuk. Er is weinig leuks aan twee handen besturen in je eentje. Bovendien is de modus eigenlijk helemaal niet anders dan de multiplayer. Het is ook gewoon mogelijk twee spelers te besturen in je eentje. Singleplayer is dus volledig overbodig.

39 Days to Mars is een uitstekende puzzelgame voor twee spelers. Het heeft een charmante sfeer en samen worstelen om een simpele taak te volbrengen is hilarisch. Daarentegen is de singleplayer-modus enkel frustrerend en geheel overbodig. Het speelplezier dat naar bovenkomt van samenwerken valt hier volledig weg.

Speel 39 Days to Mars nu op pc en Nintendo Switch. Voor deze review speelden wij op de Switch.