review
MediEvil

De originele PlayStation kent enorm veel klassiekers, denk bijvoorbeeld eens aan spellen als Crash Bandicoot, Spyro the Dragon en Gran Turismo. Het was ook de console die het ‘leven’ schonk aan Sir Daniel Fortesque in 1998. MediEvil was een action-adventure hack-and-slash en kreeg uiteenlopende beoordelingen. Toch werd het een PlayStation Platinum-titel en dat houdt in dat er meer dan 400.000 exemplaren zijn verkocht in Europa. Blijkbaar was dat genoeg reden om een remake te maken van de avonturen van Sir Daniel Fortesque. Wij doken in de wereld van Gallowmere en zochten uit of het de moeite waard is.

In het jaar 1286 probeert de boze tovenaar Zarok het koninkrijk Gallowmere over te nemen met zijn leger zombies. Sir Daniel Fortesque heeft de taak gekregen om dit te voorkomen, maar wordt helaas dodelijk getroffen door de allereerste pijl. Nu, 100 jaar later, is Zarok terug en heeft hij zijn oude leger weer opgetrommeld. Hij heeft weer voornemens om Gallowmere over te nemen en doet dit door een vloek uit te spreken over het koninkrijk. Hierdoor wekt hij per ongeluk ook Sir Daniel Fortesque. Fortesque ziet het als een nieuwe kans om wraak te nemen op Zarok en zijn plek te verdienen in de Hall of Heroes.

In MediEvil stap je in de schoenen van Sir Daniel Fortesque. Fortesque is nou niet echt een held die je voor ogen hebt bij het redden van een koninkrijk. Hij is wat lang en onhandig, maar heeft het hart, of wat daar ook mag zitten, op de goede plek. De wereld van Gallowmere is verdeeld in verschillende gebieden die je allemaal zult moeten doorkruisen. Zarok heeft zijn leger zombies tot zijn beschikking en die zullen het je niet makkelijk maken. Je hebt verschillende wapens tot je beschikking, van zwaarden en knuppels tot messen en pijlen. Wapens zijn niet onbeperkt beschikbaar, zo zal je zwaard na een x aantal slagen sneuvelen en datzelfde geldt ook voor je schild. Gelukkig zijn er genoeg plekken waar je nieuwe spullen kunt kopen met geld dat je kunt vinden in de verschillende levels. Mocht je door al je wapens heen zijn, dan kun je altijd nog je arm er aftrekken en gebruiken om tegenstanders uit de weg te ruimen.

Vechten is een zeer groot onderdeel van de gameplay, niet zo gek aangezien het een hack-and-slash-game is. Het is daarom ook jammer dat het nog steeds wat onhandig aanvoelt. Dit zal voor een groot deel ook komen door de onhandigheid van de protagonist, maar het zorgt soms voor wat irritatie. De diversiteit aan wapens zorgt ervoor dat het niet snel gaat vervelen en dat je verschillende tactieken kunt gebruiken. Toch zul je al snel terugvallen op het rammen op knoppen om het maar voor elkaar te krijgen. Wat ook niet echt meehelpt, is de camera die je zelf moet besturen. Deze zal met enige regelmaat achter een object blijven ‘hangen’, waardoor je het allemaal niet goed kunt zien. Dit zal vooral voor frustraties zorgen bij gevechten met flink wat tegenstanders.

De grootste stap die deze remake heeft gemaakt, is op grafisch gebied. Het geheel ziet er behoorlijk goed uit en dat zie je vooral wanneer je beide versies naast elkaar gaat leggen. Het grootste gedeelte van het spel speelt zich wel af in het donker, waardoor het grafische aspect niet zo goed naar voren komt. Dat is jammer, want het is het meest noemenswaardige punt van deze remake.

Wat deze game ook populair heeft gemaakt, is de humor. Gelukkig is humor iets dat de tand des tijds meestal wel doorstaat. Het is in ieder geval wel het geval voor MediEvil en de flauwe grappen van Sir Daniel Fortesque. Je zult niet uit je stoel vallen van het lachen, maar het zal wel met enige regelmaat een glimlach op je gezicht toveren. Het zorgt er in ieder geval voor dat je de irritaties wat meer door de vingers ziet.

De remake van MediEvil is prima gedaan, maar als wij heel eerlijk moeten zijn, kun je MediEvil niet in een adem noemen met games als Crash Bandicoot en Spyro the Dragon. De besturing is, hoewel beter dan het origineel, nog steeds niet echt heel aangenaam. Het voelt wat lomp aan en ook de camera zal niet altijd meewerken. Grafisch gezien is het wel prima in orde, maar door de overwegend donkere setting zie je hier niet veel van terug. Gelukkig blijft de humor wel overeind en dat is iets dat deze serie ook populair heeft gemaakt. De relatief lage prijs zorgt ervoor dat het nog wel een keer het overwegen waard is om de game aan te schaffen.

MediEvil is voor deze review gespeeld op de PlayStation 4. De game is exclusief verkrijgbaar voor dit platform.