review
Felix The Reaper

Felix The Reaper beschrijft zichzelf als een game over de Dood, een gevaarlijke liefde en een onnatuurlijke voorkeur om te dansen. Een intrigerende combinatie die onze nieuwsgierigheid trekt. Het puzzelavontuur is sinds 17 oktober te spelen op PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc. Wij gingen aan de slag met deze kleurrijk geanimeerde game, vol met duistere humor. Wat we ervan vonden, lees je in deze review.

Hoofdpersoon Felix begint met zijn eerste werkdag bij het ministerie van de Dood om ervoor te zorgen, zoals de titel doet vermoeden, dat mensen werkelijk doodgaan. Felix hoopt op een dag de kans te krijgen om zijn grote liefde Betty van het Ministerie van Leven te ontmoeten en haar te imponeren met zijn frisse danspassen. De introductie schetst een duistere, doch hilarische situatie en zolang Felix zijn werk uitvoert, wordt zijn constante neiging om te dansen getolereerd. In het eerste level maken we kennis met de puzzelmechanieken, waar we ervoor zorgen dat iemand door een ongeluk sterft. Het klinkt vrij luguber, maar kleurrijke animaties en bizarre omstandigheden zorgen ervoor dat het toch luchtig genoeg blijft en de speler er geen nachtmerries aan overhoudt.

De basis van de game wordt al vrij snel duidelijk: de schaduwen zijn veilig en licht is schadelijk voor Felix. Het is mogelijk om de hoek waar het licht vandaan komt met 90 graden heen en weer te draaien, waardoor de gebieden veranderen van schaduw. Zo kan Felix veilig naar verschillende locaties lopen en met behulp van verplaatsbare objecten, nieuwe schaduwen creëren. Bij aanvang van het level is er een korte beschrijving die uitlegt wat de bedoeling is. Zo kregen we de opdracht om het hoofd van een eland op te hangen, die vervolgens op een onfortuinlijk persoon viel en daarna doorboord werd met een speer omdat een ander hem per ongeluk voor een eland aanzag. Het blijft natuurlijk wel enigszins duister, maar er zitten gelukkig genoeg elementen in het spel om dit zo luchtig en zelfs zo grappig mogelijk over te brengen.

Een van deze elementen zijn de animaties en de bijzondere stijl waarin alles grafisch wordt neergezet. De game verdient flink wat extra bonuspunten dankzij de kleurrijke, variërende omgevingen en de soms wat overgeanimeerde stijl, die voor hilarische beelden zorgt. Hoewel niet alles tot op de puntjes toe gedetailleerd is, zitten er genoeg elementen in om toch ieder level ons even uit te nodigen de boel te aanschouwen. Over het algemeen zullen we de meeste visuele bewegingen bij Felix zien, die zo nu en dan even de behoefte heeft om te twerken, maar sommige puzzelelementen zorgen ervoor dat andere dieren of personen ook iets zullen doen. Een van de onderwerpen waar we van verwachten dat die centraal zou staan, zou de muziek zijn, maar toch valt dit een beetje tegen. Weliswaar horen we regelmatig de muziek waarop de dansmoves van Felix ondersteund worden, maar we hadden net wat meer variatie verwacht.

Felix The Reaper bevat prima vermaak voor een puzzelgame, maar schiet toch tekort om echt de aandacht van de speler te blijven trekken. De puzzels zijn leuk bedacht en het idee dat licht van verschillende posities kan komen is een origineel element. Echter, voelt het na een aantal levels vooral als een herhalingsoefening en missen we onderdelen die de puzzelaar echt uitdaagt. Een van de aspecten die sommigen het meest zal frustreren, is de scorekaart op het einde. De speler wordt beoordeeld op het aantal bewegingen dat uitgevoerd is, de tijd die hij daarvoor nodig heeft en hoe vaak Felix per ongeluk in het licht terecht kwam. Hoewel deze onderdelen niet perfect hoeven worden uitgevoerd om verder te kunnen, is het toch frustrerend dat het bijna onmogelijk is om deze goed uit te voeren. Ook doordat puzzels maar één manier hebben om opgelost te worden, lijkt het soms bijna trial-and-error om de juiste manier te kunnen vinden. Tot slot is er nog een klein minpuntje bij de besturing. Bij de Switch-versie is het mogelijk door middel van een kleine cursor de juiste plek of object te selecteren. Echter, is deze cursor zo klein dat het moeilijk te zien is wat de speler selecteert, wat al snel in fouten resulteert. Liever hadden we een optie gezien waar je via een grid-systeem navigeert.

Desondanks is Felix The Reaper absoluut geen slechte game en voor de prijs zeker de moeite waard om te proberen. Het puzzelavontuur probeert een verhaal van verboden liefde te vertellen op een donkere en grappige wijze tegelijk. De visuele stijl maakt de game bijzonder aantrekkelijk op zowel het gebied van animaties tot aan de laadschermen aan toe. Juist het unieke systeem van schaduwen creëren zorgt voor de potentie in de gameplay, echter hadden de ontwikkelaars hier nog wat meer aandacht aan kunnen geven. Met wat meer moeilijkere en diepgaande puzzelelementen zou de game de aandacht van iedere doorgewinterde puzzelaar vast weten te houden.

Felix The Reaper is voor deze review gespeeld op de Nintendo Switch. De game is ook beschikbaar op PlayStation 4, Xbox One en pc.