review
Deathtrap Dungeon: The Interactive Video Adventure

Ian Livingstone is voor veel mensen een nobody, maar voor een grote groep mensen een bijna legendarisch figuur. Tientallen jaren geleden was hij een van de oprichters van Games Workshop, het bedrijf dat later het fenomeen Warhammer uit zou vinden. Ian Livingstone is ook schrijver van Deathtrap Dungeon, een singleplayer roleplaying-boek. Studio Branching Narrative heeft met Eddie Marsan (Happy-go-Lucky, V for Vendetta, Hobbs & Shaw) als verteller hun best gedaan om dit boek in de vorm van een game uit te brengen: Deathtrap Dungeon: The Interactive Video Adventure. Hoe ze dat succesvol hebben gedaan, lees je in onze review.

Deathtrap Dungeon is een beetje een volwassen variant van de Choose Your Own Adventure-kinderboeken, maar dan ook nog met toegevoegde RPG-elementen. In een dorp heeft de baron een dodelijk labyrint gebouwd. Eens per jaar komen er avonturiers op af, want wie het labyrint overleeft, krijgt tienduizend goudstukken. Dit is nog nooit iemand gelukt en jij besluit een poging te wagen.

Eigenlijk draait de hele game om Eddie Marsan in een luxe stoel die je alles vertelt. Hij geeft je de context van het labyrint en hij begeleidt je eerste stappen. Of sterker nog: je zet niet eens stappen. Je hebt geen poppetje om te bewegen of knoppen om in te drukken. Bij splitsingen in het pad of deuren die opengemaakt kunnen worden, kan je keuzes maken. Ga je naar links of naar rechts, open je de er verdacht uitziende deur of niet? Vecht je tegen de Trol of ren je weg?

Verder heb je een kaart om te zien waar je geweest bent en waar niet. Zo kan je vrij snel bij het einde van de Deathtrap Dungeon komen, maar kom je erachter dat je verschillende edelstenen had moeten verzamelen om de laatste deur te openen. Hierdoor nodigt het spel je uit (en dwingt het je een beetje) om de optionele paden te bewandelen en flink op onderzoek uit te gaan. Probeer je over een gat in de vloer te springen of keer je maar weer terug? Ga je een kamer met insecten in om een bijzondere kroon te pakken, of loop je daar maar snel langs? Dit zijn continu afwegingen die je moet maken en je weet van tevoren nooit wat de gevolgen zullen zijn. Hierdoor kom je behoorlijk vaak voor verrassingen te staan en dat zijn zonder twijfel de beste momenten van dit avontuur.

Toch is het een vrij weinig dynamische ervaring, dus waarom hebben we er dan zo van genoten? Eigenlijk is dit allemaal te danken aan Eddie Marsan. Hij is een geniale verteller die met sterke intonatie en de meest subtiele gezichtsuitdrukkingen je helemaal kan grijpen. Hij weet het enorm spannend te houden en we waren continu geboeid om te horen wat er weer achter de volgende deur op ons wachtte, of waar we nu weer uit zouden kunnen kiezen. Mocht je twijfelen en een reden zoeken om Deathtrap Duungeon: The Interactive Video Adventure toch te proberen, dan is Eddie Marsan zonder twijfel die reden.

Een groot nadeel van dit avontuur is het vechten. Soms kom je bijvoorbeeld een bewaker tegen die als taak heeft jou te stoppen. Gevechten gaan vervolgens met dobbelsteenworpen, maar twee dingen maken dit behoorlijk saai. Ten eerste is het zo dat je de dobbelstenen niet eens zelf kan gooien. Een dobbelsteenworp is sowieso al willekeurig, maar nu heb je ook nog eens het gevoel dat de dobbelstenen voor jou worden geworpen. Als je bijvoorbeeld met een muisbeweging de dobbelstenen zelf had kunnen gooien, dan had je in ieder geval het gevoel gehad dat je meedeed aan het “gevecht”. Het tweede probleem is dat de verteller na elke uitkomst, positief, negatief, of neutraal, met een opmerking komt. Er is maar een beperkt aantal opmerkingen, dus je hoort nogal vaak hetzelfde. In een playthrough van iets meer dan twee uur, hebben we wel tien keer de zin gehoord: “Je tegenstander is sterk, maar traag. Je zwaard raakt hem in zijn been.” Het was beter geweest om dit commentaar weg te laten, of zodanig uit te breiden dat het niet zo snel in herhaling valt. Na tien keer hetzelfde te horen, wordt het vooral nogal irritant.

Dat neemt allemaal niet weg dat het spel een goed geschreven avontuur biedt en Eddie Marsan een weergaloze verteller speelt. Deathtrap Dungeon: The Interactive Video Adventure bewijst dat je niet meer dan woorden nodig hebt om iemand een spel te laten beleven. We houden allemaal van mooie graphics en een lekker wegspelende besturing, maar hier zien we maar weer dat je met alleen je verbeelding een heel eind komt. Sterker nog, we hebben ons in tijden niet zo ingeleefd in een verhaal. Na het schrijven van deze review zijn we nog steeds onwijs benieuwd om het opnieuw te beleven en alle kamers die we nog niet gezien hebben, toch te onderzoeken. Dat is een groot compliment.

Deathtrap Dungeon: The Interactive Video Adventure is voor deze review gespeeld op pc. Het is alleen voor dit platform beschikbaar.