review
Gears Tactics

Gears of War is een serie die niet bepaald bekendstaat om een rustige sfeer. Toch moet je in de nieuwste spin-off vooral kalm blijven terwijl je een boel lastige keuzes maakt. Gears Tactics is de strategiegame van deze inmiddels legendarische Xbox-franchise. Of de transformatie van brute shooter naar tactische gameplay succesvol is geweest, lees je in onze review.

Gears Tactics laat zich het best omschrijven als een vlottere XCOM in het Gears-universum. Alhoewel de game genoeg dingen anders doet en we dat ook zeker zullen bespreken, kunnen we niet anders dan regelmatig vergelijkingen tussen de twee spellen maken.

In Gears Tactics speel je als Gabe Diaz, vader van Kait uit Gears 5. Hij was gestopt met het zijn van een Gear, een soldaat van de overheid, maar wordt door roekeloze plannen van de regeringsleider toch weer betrokken met de strijd. Zijn taak? Het ombrengen van Ukkon, een monster dat gigantische monsters creëert en op dit moment het grootste gevaar voor de mensheid vormt.

Dit doe je door missies te ondernemen met teams van maximaal vier mensen. Deze beweeg je in beurten over een slagveld. Per beurt kan je al je eenheden drie acties laten uitvoeren, maar er zijn geen beperkingen over wat die acties zijn. Zo kan je als je wilt rustig drie keer op een vijand schieten, of juist drie keer een bepaalde afstand afleggen of andere vaardigheden gebruiken. Hierdoor heb je wat meer vrijheid dan bij een XCOM, waar het in de meeste gevallen een kwestie is van elke beurt een stukje lopen en één keer schieten. Dit is een sterke aanpassing en geeft veel genoegdoening als je bijvoorbeeld de juiste voorbereidingen hebt getroffen voor een hinderlaag: als je al je troepen niet meer hoeft te verplaatsen, kunnen ze in plaats daarvan drie keer schieten en dus makkelijk korte metten maken met de monsters. Echter voelden we ook dat dit sommige aspecten van een dergelijk spel wat heeft getrivialiseerd. Als je iemand een veel te riskante positie in hebt laten nemen en dat verkeerd uitpakt, kan je ze de volgende beurt drie keer laten lopen om zo weer makkelijk weg te komen. Het is zeker een interessant systeem met een positieve kant, maar het neemt ook wat van de spanning weg die juist zo typerend is voor dit genre.

Verder is een heel groot verschil met XCOM dat de focus minder ligt op het managen van alles en meer op het simpelweg accepteren van missies en vooral heel veel vechten. Dit heeft als grootste voordeel dat het makkelijker is om Gears Tactics gewoon even op te pakken voor een uurtje en te kijken hoe het gaat. Ook is het voor nieuwkomers van het genre hierdoor een stuk minder intimiderend. Je hoeft niet bang te zijn dat keuzes die je in het menu maakt, je hele spel negatief zullen beïnvloeden. Echter heeft het ook als grootste nadeel dat je minder ruimte voor creativiteit en eigen keuzes hebt.

Als je doodgaat op Iron Man-niveau, moet je het spel opnieuw beginnen. Helaas is dit niet zo interessant omdat er niet zoveel verschil zal zijn tussen je eerste en je tweede playthrough. Misschien laat je je soldaat met de sluipschutter-klasse net wat andere vaardigheden leren of geef je ze een andere uitrusting, maar daar blijft het wel bij. Hierdoor raden we de Iron Man-modus voor dit spel, zelfs als fan van deze modus in XCOM, niet aan en vinden we dat je beter van een lineaire speelsessie kan genieten voor het verhaal. Dit heeft wel negatief invloed op de herspeelwaarde. XCOM kan je als fan eindeloos blijven spelen en geen twee playthroughs zullen hetzelfde verlopen. Bij Gears Tactics is dit veel minder het geval. Je kan het misschien nog een keer gaan spelen op een lastiger niveau, maar dan ben je er ook wel echt klaar mee. Dit is niet zo erg, maar moet wel even opgemerkt worden bij een game binnen dit genre.

Het verhaal heeft relatief weinig om het lijf, maar humorvolle dialogen zoals we gewend zijn van de franchise, maken dit meer dan goed. Het is tof om alle personages te leren kennen en te zien hoe ze zich vinden in deze hopeloos lijkende strijd tegen Ukkon. Het is jammer wanneer er een paar missies achter elkaar komen die als stukje opvulling gemaakt lijken te zijn, want er hangt geen verhaal aan vast. Dit zorgt ervoor dat je dan ook even niet zoveel om de missie geeft en je er niet zo middenin zit, iets wat bij de sterke, verhalende missies zeker wel het geval is.

Toch is Gears Tactics een aanrader. Dat komt omdat de gameplay gewoon dik in orde is. Het pakt de sterkste elementen van XCOM en vertaalt deze naar een vlotter, actievoller stijltje. Omdat er minder management aanwezig is, is het voor de diehard-fans van het genre misschien alleen een tussendoortje in plaats van een toffe nieuwe toevoeging om alsmaar te blijven spelen. Echter zorgt de vlottere gameplay er ook weer voor dat dit spel veel makkelijker aan te raden is voor mensen die wat bang zijn om dit genre spel een kans te geven. Het heeft dus overduidelijk zowel positieve als negatieve kanten.

Gears Tactics is exclusief verkrijgbaar voor pc via Steam en Xbox Game Pass.