review
WWE Battlegrounds

2K Games heeft al verschillende worstelgames op de markt gebracht waar de meningen over verdeeld zijn. Nu is het show-worstelen niet zo populair in Nederland als bijvoorbeeld in Amerika, maar dat neemt niet weg dat de games het vaak net niet hebben en het moeten doen met een middelmatige score. 2K Games wil met WWE Battlegrounds een iets andere weg inslaan door het realistische te ruilen voor karikaturistische figuren en over-the-top acties.

Net als veel andere sportgames bevat ook WWE Battlegrounds een campaign-modus. Hierin is het de bedoeling om een verhaal te volgen en zo uitdagingen aan te gaan om zo de weg naar de top te bewandelen. Middels een stripboek wordt het verhaal over een gloednieuwe WWE Show verteld, met daarin verschillende bekende worstelaars zoals Steve “Stone Cold” Austin. Hoewel het in het show-worstelen vaak ook om een achtergrondverhaal gaat, is dat in deze game helaas niet erg aanwezig. Al snel wil je door de stripboek heen bladeren om verder te gaan met de volgende uitdaging. Het steeds moeten wachten om op de knop te drukken om het verhaal te skippen vaalt daarbij dan ook niet in goede aarde. In veel games waarin de verhaalmodus is verwerkt heb je de mogelijkheid om een eigen personage te maken met wie je het verhaal gaat volgen. In WWE Battlegrounds is ook een mogelijkheid om een personage te creëren, echter is deze vreemd genoeg niet te gebruiken in de campaign-modus.

Daarnaast zijn er nog verschillende modi aanwezig waarmee je aan de slag kunt. Helaas bieden deze modi vrij weinig uitdaging en vernieuwing waardoor het al snel repetitief wordt. Dit komt mede doordat alle vechters zijn voorzien van enkele basis moves. Er zijn enkele verschillende klassen, waaronder een brawler,  powerhouse en all-rounder. Elk daarvan kent enkele basis aanvallen en als je ze allemaal een paar keer hebt gezien dan ben je er zo op uitgekeken. Wellicht hadden ze er meer voldoening uit kunnen halen wanneer ze enkele speciale aanvallen bij de bekende worstelaars hadden toegevoegd. Nu doet vrijwel elke brawler-worstelaar dezelfde acties. Wat ook vrij basaal is opgezet is het commentaar. De rol van de verslaggever tijdens een worstelwedstrijd dient ervoor te zorgen dat de beleving nog spectaculairder wordt. Dit wordt wel geprobeerd te creëren, maar als je regelmatig dezelfde zinnen te horen krijgt, vaak ook kort na elkaar, dan lijkt ook hier vrij weinig variatie in te zitten.

Wat de game nog enigszins leuk maakt is wanneer je met vrienden een lokaal potje speelt. De over-the-top acties zijn leuk en zorgt voor veel spektakel. Vooral in combinatie met de overdreven getekende cartoonachtige personages ziet het er spectaculair uit. Ook verschillende spelvormen zorgen voor wat afwisseling en uitdaging. Zo is er bijvoorbeeld een spelvorm waarbij er een hoog hek rondom de ring is geplaatst waar zo nu en dan een zak geld op verschijnt. Je dient het geld te pakken en wanneer de meter vol is moet je zo snel mogelijk over het hek klimmen om te winnen. Het is uiteraard de taak aan de tegenstander om dit te voorkomen. Oh ja, het hek komt ook nog regelmatig onder stroom te staan. Maar ook hierbij is helaas weinig variatie en is voornamelijk het uiterlijk van de verschillende personages hetgeen wat het leuk maakt. De rest is veelal van hetzelfde.

Het beschikken over weinig aanvallen heeft ook een voordeel. Zo is de besturing erg eenvoudig en heb je deze al snel onder de knie. Er is een knop om te slaan, een knop om de schoppen, een om vast te pakken en te verdedigen. Er zijn nog wel enkele extra knoppen, maar dit is de basis. Helaas geldt ook hier weer dat het veel van hetzelfde is. Drie keer achter elkaar slaan zorgt ervoor dat de derde klap extra hard is met vlammen rondom de vuist en een gevloerde tegenstander als resultaat. Het lijkt zo meer op een hack-and-slash-game dan op een intensieve worstelwedstrijd wie zo lang mogelijk overeind kan blijven.

Alsof er nog niet genoeg aandachtspunten zijn, is er nog een totaal ander minpunt in WWE Battlegrounds aanwezig. 2K Games heeft er een handje van om in hun games gebruik te maken van microtransacties. Nu is dit iets waar veel gamestudios gebruik van maken, maar de manier waarop dit wordt gedaan is wel een dingetje. Zo beschikt WWE Batlegrounds over een flink scala aan worstelaars waarbij iedereen wil spelen met de meest bekende zoals The Rock, Steve Austin, Andre the Giant, Brock Lesnar, Hulk Hogan, John Cena, The Undertaker, Ronda Rousey en ga zo maar door. Al deze bekende worstelaars dien je eerst vrij te spelen voordat je ermee kan spelen. Nu is dit normaal gesproken niet erg want het geeft je een doel om voor te spelen.

Helaas is het tempo waarmee je de personages vrij speelt zo tergend traag, dat je maanden moet spelen om ze allemaal te ontgrendelen. Uiteraard heeft 2K Games hiervoor de perfecte oplossing. Je kan met echt geld punten kopen om zo de personages te ontgrendelen. Dit geldt overigens niet alleen voor het ontgrendelen van de worstelaars, maar ook voor accessoires, aanpassingen van het uiterlijk, het wijzigen van de opkomst van de worstelaar voor de wedstrijd en ga zo maar door. Je wordt min of meer verplicht om er belachelijk veel tijd in te stoppen óf om er een kwak geld tegenaan te gooien om iets leuks of naar wens te kunnen gebruiken.

WWE Battlegrounds zou een game kunnen zijn met veel potentie door het gebruik van karikaturistische personages en overdreven spectaculaire gevechten, maar slaat te plank op verschillende punten mis. Hopelijk kunnen zit dit opnieuw bekijken en in een volgend deel beter uitwerken.