review
Little Hope

In augustus van 2019 verscheen Man of Medan, een horrorgame van de makers van de PlayStation-exclusive Until Dawn. Dat was nog niet alles, want ze gaven aan dat deze game onderdeel was van de Dark Pictures Anthology: een serie kortere horrorverhalen die met niet al te lange tussenpozen zouden moeten verschijnen en ieder op zichzelf zouden staan. Inmiddels ligt Little Hope in de winkels en wil je weten of dit een net zo’n leuke ervaring biedt als de vorige game, lees dan verder!

Little Hope speelt zich af in een verlaten dorpje waar een groepje scholieren en hun leraar terechtkomen na een mysterieuze omleiding middenin een donker bos. Het duurt niet lang voordat ze geconfronteerd worden met de eerste mysterieuze gebeurtenissen die duidelijk iets te maken hebben met het duistere verleden van het kleine plaatsje. Aan jou de taak om het groepje in veiligheid te brengen en voor hen de keuzes te maken die ze helpen te overleven.

Wie de vorige game of Until Dawn heeft gespeeld, weet precies wat je kunt verwachten. Het verhaal bestaat uit hoofdstukken die aan elkaar gepraat worden door de geheimzinnige Curator. In elk hoofdstuk krijg je regelmatig keuzeopties die de relatie tussen de personages bepalen en wellicht ook of ze het overleven of niet. Welk effect elke keuze heeft zul je pas later in het verhaal achter komen, wat maakt dat het een zenuwslopend werkje is, omdat je je altijd afvraagt of je misschien iemand aan zijn noodlottige eind laat komen door een slechte keuze.

Om het allemaal nog wat spannender te maken, krijg je bij een flink aantal keuzes ook indicatoren te zien die aangeven dat er iets onomkeerbaars in werking is gezet. Door de vele keuzes is het erg leuk om de game meerdere malen te spelen. Daarbij komt nog eens dat je ook de mogelijkheid hebt om Little Hope met meerdere spelers te spelen, waarbij je regelmatig wisselt tussen wie de keuzes maakt. Dit is dan ook zeker de leukste manier om het spel te spelen en is een heerlijk alternatief voor een avondje griezelen met enge films.

Net als in Man of Medan wisselt de uitkomst van keuzes behoorlijk. Bij veel situaties ligt het er dik bovenop wat er staat te gebeuren en bij andere is het weer totaal niet duidelijk wat een keuze precies gaat inhouden, wat soms voor onverwachte gevolgen zorgt. Dit kan soms wat frustrerend zijn, omdat je bij een duidelijker omschrijving waarschijnlijk wat anders had gekozen. De beste modus is dan ook om maar gewoon te accepteren dat dit gebeurt en je lekker mee te laten nemen in het verhaal.

Belangrijk in een horrorverhaal zijn natuurlijk de spanning en schrikmomenten. Die laatste zijn er gelukkig genoeg, al zie je het vaak wel een beetje aan komen. Wat dat betreft is Little Hope behoorlijk cliché in zijn vertelling. Wat betreft spanning lijkt er ook wat ingeleverd te zijn ten opzichte van het claustrofobische Man of Medan. Dit vonden wij overigens wel prettig, want er is niet veel nodig om ons ondersteboven in de stoel te krijgen.

Kwalitatief zijn er ook wat verbeteringen doorgevoerd. Zo is de game duidelijk ietsje mooier dan zijn voorganger, wat vooral goed terug te zien is in de gezichten van de personages. Ook loopt het allemaal wat soepeler en voelt Little Hope als geheel prettiger aan.

Little Hope is weer prima vermaak om alleen of met vrienden lekker te griezelen. Het spel kent een aantal goede verbeteringen ten opzichte van zijn voorganger en doet ons uitkijken naar de volgende game die in 2021 moet gaan verschijnen en House of Ashes gaat heten.

Wij speelden Little Hope op de Xbox One. De game is daarnaast verkrijgbaar voor de PlayStation 4 en pc.