review
GORN
Conclusie
GORN biedt veel van hetzelfde en is dan vooral ook simpel vermaak door creatief te zijn met het uitschakelen van je tegenstanders. Ook kan het nog een beste workout zijn als je een hoop tegenstanders om je heen probeert uit te schakelen. Het humoristische en absurdistische karakter van de game zorgt voor vermaak, al biedt de game niet meer dan dat. Verwacht dus geen diepgaande vechtsystemen of lange en gevarieerde gameplay, maar lekker simpel vermaak, wat in onze ogen niet snel hoeft te vervelen.In de terugblik van VR-games in 2017 en de ExerVive-reeks over sporten in virtual reality spraken we al over GORN, de humoristisch doch bloederige gladiator-game waarmee je in virtual reality allerlei tegenstanders gewelddadig kunt doden en uit elkaar trekken. De game is al een tijdje uit, kwam recent uit voor PSVR en nu ook verschenen voor de Oculus Quest-systemen. Een mooie reden om deze nieuwe release van het spel eens op te pakken en te kijken hoe goed het spel werkt op deze draadloze VR-headsets. Lees hier onze ervaring met de Quest-versie van GORN.
Voor de mensen die deze game volledig hebben gemist: GORN begon als tech-demo waarin je als speler slechts een handjevol gladiatoren kon verslaan met een paar wapens en hun ledematen er af kon trekken. Uiteindelijk, na veel positieve reacties, besloten de ontwikkelaars er toch maar een volledige game van te maken en die is nu voor vrijwel alle VR-headsets uitgebracht. De uiteindelijke game is flink uitgebreid met meer wapens, speciale bazen en levels, maar de kern is hetzelfde: vijanden kapot maken en de arena kleuren met hun bloed.
De Quest-versie is zichtbaar grafisch minder kwalitatief, doordat het eruit ziet als de low settings-instelling zoals je die bij videogames vaak hebt. De omgevingen ogen wat simpeler en het bloed en de wapens zijn ook wat minder gedetailleerd. De tekenstijl is wel zodanig simpel dat dit op zich niet meteen uitmaakt. Pas als je de game op een pc hebt gespeeld herken je de grote verschillen echt.
Qua gameplay blijft de game wel bieden wat je ervan verwacht, namelijk vijanden verslaan in de verschillende arena’s met allerlei wapens, variërend van knuppels, zwaarden, bijlen, speren, klauwen en nog veel meer. De creativiteit van het doden van vijanden zorgden constant voor een glimlach op ons gezicht. Hoofden van bewusteloze vijanden van hun romp af trekken, de armen van gedode vijanden gebruiken als knotsen of tegenstanders gooien tegen de speren die aan de muur van de arena hangen, het blijft leuk. Zeker als je de verschillende eindbazen tegenkomt die elk aanvoelen als unieke gevechten, aangezien deze meer tactiek vereisen dan de meeste simpele vechters.
Echter is dat ook het enige wat de game te bieden heeft. Als je diepgaande systemen of uitgebreide verhalen verwacht, kom je van een koude kermis thuis, want meer dan de arenagevechten biedt GORN niet. Het vechten voelt intens, er zijn een hoop wapens en verschillende eindbazen om te vernietigen, maar het is niks anders dan rondrennen en gasten slopen. Dit is wel een beste work-out, dus een leuke manier om te sporten in virtual reality, zoals we ook bespraken in ExerVive.
Als dat je niet veel uitmaakt, dan biedt GORN enorm veel vermaak door gladiatoren bruut uit elkaar te trekken, creatief gebruik te maken van de verschillende wapens en genieten van de chaos die je creëert. Als je hier niet van kan genieten en liever op avontuur gaat in een grote wereld, dan zal je aan GORN niet veel plezier beleven. Toch vonden wij het leuk vermaak om af en toe te doen voor een uurtje, dus zeker een aanrader als je houdt van simplistisch bloedvergieten van absurde mensen op creatieve manieren.
