review
Tales of Arise

De Tales Of-reeks gaat alweer tientallen jaren mee, maar heeft nooit de status weten te bemachtigen van een Final Fantasy of een Dragon Quest. De games waren altijd leuke tussendoortjes die wel hun eigen ding deden en een goede afleiding waren wanneer je even geen andere JRPG (Japanese Roleplaying Game) te spelen had. Met Tales of Arise moet de game naar een heel nieuw niveau getild worden. Hoe dat gelukt is, lees je in deze review.

Tales of Arise vertelt het verhaal van twee planeten: Renan en Dahna. De bevolking van Dahna is volledig gedomineerd door Rena en ze zijn zelfs tot slaven gemaakt. Wij volgen het verhaal van Alphen, een bijzondere jongen die geen pijn kan voelen. Hij komt Shionne tegen, een jongedame die bijzondere krachten heeft, maar zij komt wel van de planeet van de kwaadaardige heersers. Ondanks dit komen ze erachter dat ze een gemeenschappelijk doel hebben: het verslaan van alle vijf de tirannen die over Dahna heersen. Op hun avontuur komen ze, zoals het een JRPG betaamt, steeds meer mensen tegen die zich bij hun missie voegen. Zo ontstaat er een bijzonder verhaal tussen een boel interessante personages.

De mensen die je tegenkomt hebben namelijk allemaal diepgang. Ze hebben hun eigen reden om te vechten of om hun twijfels over anderen te hebben. Het zorgt voor een geloofwaardige dynamiek, waardoor je weer makkelijk met iedereen mee kan leven en echt in het verhaal getrokken wordt. Elk land (met bijbehorende tiran) heeft weer zijn unieke problemen en uitdaging, waardoor je continu weer het idee hebt dat je nieuwe dingen aan het ontdekken bent over de wereld. Het verhaal is ook behoorlijk duister: een hele bevolking is tot slaaf gemaakt, mensen worden betaald om elkaar te verraden en ga zo maar door. Het zorgt ervoor dat alles dat je ziet en doet meer lading krijgt en hierdoor kan het allemaal soms best intens worden.

De tijd die je spendeert in Tales of Arise bestaat uit het bekijken van cutscenes, het doorzoeken van alle hoekjes van de wereld en vooral ook veel vechten. Dat vechten is verdraaid actievol. Je hebt directe controle over één personage tegelijkertijd en tot drie personages zijn met jou in het gevecht. Zij lopen zelf rond en voeren zelf ook acties uit. Het is allemaal niet beurtelings, zoals je misschien van een JRPG zou verwachten. Je kan combo’s uitvoeren, zowel op de grond als in de lucht, en normale aanvallen vloeiend laten overgaan in speciale vaardigheden. Vervolgens combineer je dit met het ontwijken van vijandige aanvallen en het inzetten van tegenaanvallen: het voelt op momenten bijna alsof je een actie-RPG aan het spelen bent. Dit is al helemaal het geval op de lastigere moeilijkheidsgraden, waar een paar rake klappen van monsters je hele team wegvagen. Hierdoor moet je continu alert blijven en maakt het de gevechten goed spannend.

Met name in de eerste paar uur van het spel, kan het vechten nog wel wat repetitief worden. Totdat je drie of meer man in je team hebt, zijn je mogelijkheden nog wat beperkt en voelen gevechten nog wel als hetzelfde aan. Dit is geen al te groot probleem: het geeft je ook een goede mogelijkheid om te wennen aan het toch vrij diepgaande gevechtssysteem en alles wat je hierin kan doen: verschillende combo’s maken, letten op het Break-balkje (als deze vol is, kan je een speciale aanval uitvoeren met een teamlid), het ontwijken van aanvallen, het combineren van spreuken en ga zo maar door.

Tales of Arise is door alle verschillende instellingen lekker laagdrempelig: je kan de moeilijkheidsgraad zo laag als je wilt zetten en de computer de meeste van je keuzes laten maken. Je kan ook alle touwtjes in eigen handen nemen en de moeilijkheidsgraad helemaal opschroeven. In dit tweede geval, waarmee wij het spel hebben gespeeld, vormen eindbazen ook brute uitdagingen. Bijna op Soulsborne-achtige wijze word je de eerste keer dat je een eindbaas tegenkomt gewoon finaal afgemaakt en moet je beetje bij beetje uit gaan vogelen hoe je het allemaal aan moet pakken. Maak je niet ongerust als je niet zo van lastige uitdagingen houdt: dit is dus volledig optioneel, je kan de instellingen zodanig zetten dat het een hele relaxte ervaring wordt.

De wereld zit verder vol met dingen om te ontdekken wanneer je niet aan het vechten bent. Er zijn enorm veel subquests om te voltooien en je vindt overal ingrediënten om te koken voor allerlei bonussen. Ook krijg je op een gegeven moment je eigen boerderij om vee te houden en kan je gaan vissen. Het zijn geen dingen die je nog nooit in andere games hebt gezien, maar het zorgt net voor dat stukje afleiding voor als je even genoeg hebt van intense gevechten of dialogen.

Tales of Arise transformeert de serie die voorheen bekend stond om het bieden van een leuk tussendoortje, naar een must-have foor fans van JRPG’s. Met name de fans die vlotte, bijna ARPG-achtige combat kunnen waarderen, moeten het echt een kans geven. Arise heeft een groots verhaal waar je alsmaar meer over wilt leren, realistische personages waar je van gaat houden, uiterst spannende gevechten en een wereld waar je graag meer tijd in door wilt blijven brengen, hoe naar de omstandigheden soms ook zijn. Op hele kleine momenten wordt het wat repetitief, maar dat zal de pret absoluut niet in de weg zitten.

Tales of Arise is voor deze review gespeeld op de PlayStation 5. De game is beschikbaar op PlayStation 4 en 5, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.