review
De Smurfen: Missie Vileaf

In De Smurfen: Missie Vileaf heeft Gargamel weer een nieuw plannetje bekokstooft. Na het vinden van een nieuw toverboek heeft hij de Vileaf gecreëerd, een giftige plant die alle planten en bomen in en rondom het smurfendorp heeft vergiftigd. De smurfen komen dan ook in actie!

Knutselsmurf heeft de Smurfizer gebouwd. Deze handige gadget moet de vergiftigde flora weer beter kunnen maken. Voordat het zover is mag Potige Smurf eerst het apparaat even uittesten en op zoek gaan naar de enige plant die immuun is tegen de Vileaf en zo het tegengif te bemachtigen. Je leert hier dan de basis van deze 3D-platformer. Vervolgens spring, zweef, boost en vecht je een weg door de vijf gebieden op zoek naar de drie ingrediënten die benodigd zijn om de Vileaf te genezen en het dorp te redden. Naast Potige Smurf, zal je ook Brilsmurf, Chef Smurf en Smurfin onder de knoppen krijgen.

Overal in de vijf gebieden van De Smurfen: Missie Vileaf zie je dan ook bomen, planten en gras die donkerpaars zijn van de vergiftiging. Door de plukken gras te bestuiven met het tegengif krijgt de flora hun natuurlijke kleur weer terug en ziet de wereld er wat fraaier uit. Overal in de levels zijn verschillende voorwerpen te bemachtigen die Knutselsmurf nodig heeft om de Smurfizer te upgraden. Sommige van deze voorwerpen zijn makkelijk te pakken, andere zullen een hele uitdaging zijn of zelfs onmogelijk lijken. Dan zal je eerst even verder moeten spelen in het verhaaltje om een nieuwe functie voor het apparaat te krijgen.

De Vileaf heeft ook gezorgd voor wat vervelende ongedierte, dat we natuurlijk een kopje kleiner moeten maken. De eerste vijanden kun je simpel verslaan door op ze te springen of ze te besproeien met het tegengif. Later wordt het wat ingewikkelder en bevinden sommige vijanden zich op platforms die niet bereikbaar zijn. Door de kleine Vilecritters op te zuigen en richting die moeilijk bereikbare vijanden af te schieten kun je ze op die manier uitschakelen. Het zorgt ervoor dat het vechten de gehele game vermakelijk genoeg blijft.

Richting het einde van het tweede gebied komt de klad er een beetje in. De omgeving wordt wat eentonig dankzij de veelvoud aan bomen en planten, die er ook nog eens allemaal hetzelfde uitzien. Sowieso ziet De Smurfen: Missie Vileaf in zijn algemeenheid er niet bijzonder fraai uit. Alles oogt flets en het is duidelijk dat de graphics niet de meeste aandacht hebben gekregen. Helemaal aan het einde van die tweede wereld begint er eindelijk wat variatie te komen. Wilde Smurf heeft hoog in de toppen van het bos een behendigheidsparkoers uitgelegd. Al zwevend in de lucht gaan we van links naar rechts en knallen we tegen zwevende paddenstoelen aan om meer hoogte te krijgen om uiteindelijk het eerste hoofdingrediënt te bemachtigen.

Ook in de drie volgende omgevingen zit er gelukkig genoeg variatie in zowel de omgevingen als de gameplay. Steeds wordt er iets nieuws aan de formule toegevoegd. Neem bijvoorbeeld ‘Kookpotkasteel’. Hier proeven mensen culinaire hoogstandjes. Als kleine smurf in een mensenwereld ogen alle objecten dan ook een stuk groter. Ook de game zelf transformeert in bepaalde segmenten van een 3D-platformer naar een 2.5D side-scroller. In het laatste gebied komen we in het hol van de leeuw terecht: Gargamels huis. Hier komt zelfs een beetje sluipen bij kijken. Op bepaalde momenten zal je moeten schuilen achter objecten zodat het licht van de lamp die de gemene tovenaar vasthoudt niet op je schijnt. Anders plet hij je dood. Het enige minpuntje dat de game heeft is soms het wat mindere camerawerk, waardoor sprongen en dergelijke niet altijd even goed zijn in te schatten.

De Smurfen: Missie Vileaf focust zich in grote lijnen op de wat jongere smurfjes onder ons. Naast een wat gemakkelijker moeilijkheidsniveau, merken we dit ook aan de kreten van onze smurfen. De ‘Yeeeehhh’s!’ en ‘Whooohooo’s!’ zijn veelvuldig te horen, alsook een ‘Plop!’ als je over een paddenstoel loopt. Jongelingen zullen zich dan ook prima kunnen vermaken met deze game. Voor de volwassen, ervaren platformsmurfen zijn er nog twee andere moeilijkheidsniveaus om uit te kiezen. Het verschil tussen die twee zit hem in de hoeveelheid gezondheid die je verliest wanneer je in het water valt, van een platform afdondert of geraakt wordt door een vijand.

De game bevat ook nog een coöp-modus. Een tweede speler kan op een willekeurig moment aan het spel meedoen als een klein robotje. Dit robotje kan vergiftige planten genezen en explosieve zaden richting vijanden afvuren. Deze modus is dus ideaal voor papa smurf of mama smurf om samen met baby smurf het spel te doorlopen.

Al met al is De Smurfen: Missie Vileaf een vermakelijke game geworden. De verandering in de setting komt net op tijd en de gameplay en gevechten zitten gewoon goed in elkaar. De camera kan soms wat in de weg zitten en het is jammer dat men niet wat meer aandacht had besteed aan de graphics en er een iets fraaier geheel van heeft gemaakt. Al zullen de jonge smurfen daar weinig last van hebben en zij zijn toch vooral de doelgroep van dit smurfelijke platformavontuur.

De Smurfen: Missie Vileaf is voor deze review gespeeld op de Xbox Series X|S. De game is uitgebracht voor PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc, en is natuurlijk ook te spelen op de PlayStation 5 en Xbox Series X|S.