review
One Hand Clapping

Een tijdje terug mochten wij de preview spelen van dit spel en inmiddels is de game beschikbaar en konden we met de volledige versie aan de slag. Lees hier over onze indrukken met One Hand Clapping, waarbij jouw stem een belangrijke rol speelt.

Het verhaal draait om een wezentje dat met zijn stem duisternis kan verjagen. Het is dan ook aan jou om op avontuur te gaan en je kwaliteiten te ontwikkelen en deze duisternis te bevechten. Tijdens het spel gebruik je daadwerkelijk jouw fysieke stem. Door in de microfoon te zingen gaat het personage ook zingen en veranderen allerlei zaken in de spelwereld. Of je nou zingt, neuriet, praat, schreeuwt of wat dan ook, zolang je maar geluid maakt, moet het goedkomen. Later in het spel moet je wel degelijk toonhoogtes gebruiken, waardoor je daadwerkelijk moet zingen.

Tijdens de preview vonden we het stijltje best interessant en de manier van spelen ook, al leek dat niet helemaal soepel te verlopen. Gelukkig lijken bij de release de grootste problemen verholpen te zijn en speelt het lekker weg. Het blijft wat onwennig om constant in onze kamer te zingen op allerlei manieren zodat het in het spel effect heeft, want we kregen regelmatig vragen wat we aan het doen waren en of het niet stiller kan.

Door je stem te gebruiken, merk je dat de gevoeligheid van de microfoon soms niet helemaal lekker is ingesteld. Dat kun je gelukkig aanpassen, maar dat zou je eigenlijk bij elke sessie opnieuw moeten instellen omdat het ook afhankelijk is van omgevingsgeluid. Ook moet je regelmatig de toonhoogtes afstellen, want ook afhankelijk van of je One Hand Clapping in de ochtend of avond doet, klinkt je stem iets anders.

Het spel op zich is wel leuk, zeker qua grafische stijl, maar inhoudelijk bereikt het niet een hoogtepunt. Er blijven na levels vooral vragen over en soms frustratie over de verschillende toonhoogtes die niet helemaal soepel verlopen. Zo moesten we zand toveren op de hoogte van onze stem om verder te komen in het level, maar we moesten dit vaker herhalen om zeker te zijn van de positie van dat zand. Het kwam regelmatig voor dat dit niet in een enkele keer lukte, iets wat op een gegeven moment vervelend wordt.

Qua verhaal blijft het ook lang onduidelijk wat nu precies het doel van ons personage is of waarom alleen wij de kracht hebben om onze stem te gebruiken voor het goede in de wereld. Ook is op een gegeven moment het bijna vervelend om vrijwel constant je stem te moeten gebruiken voor het spelen. Meerdere levels achter elkaar doen, voelde dan ook snel aan als een klus in plaats van leuk en interessant. Er komen wel meer manieren om je stem in te zetten, maar aan het einde van de dag ben je slechts aan het zingen op bepaalde toonhoogtes.

Dit alles zorgt ervoor dat One Hand Clapping uiteindelijk toch een lichtelijke teleurstelling is. Qua concept is het zeer interessant en het ziet er grafisch erg leuk uit, maar in de uitwerking mist gewoon wat verfijning. Het inzetten van je stem is niet helemaal strak, ondanks dat een hoop problemen uit de preview zijn verholpen. Ook tijdens langere speelsessies was het constant gebruiken van je stem vervelend, ook voor een eventuele omgeving die verplicht meeluistert.

One Hand Clapping is voor deze review gespeeld op de PlayStation 4. Het spel is ook verkrijgbaar op de Xbox One, Nintendo Switch en pc.