nieuws
Rutgers top 3 van 2021
De laatste dagen van het jaar blikken we terug op 2021. De gameredactie doet dit door een aantal persoonlijke top 3’s met jullie te delen. Lees hier Rutgers top 3 van 2021:
1.
Bravely Default II
Ik zal eerlijk zijn: ik keek erg uit naar Bravely Default II. Bravely Default is namelijk een franchise die gemaakt is voor mensen die een nostalgisch verlangen hebben naar de ouderwetse Final Fantasy-games, aldus een van de producers zelf. Alhoewel ik dus uitkeek naar de game, had ik nooit verwacht dat het me vanaf de eerste minuten zo zou grijpen. Een gigantisch groot aandeel hierin had de muziek van Revo. Het is een naam die veel mensen misschien niets zal zeggen, maar in Japan speelt hij in uitverkochte stadia. Naast muziek voor Bravely Default, is hij namelijk enorm populair met zijn muziek voor de hit-anime Attack on Titan. Hoewel ik daar zelf niet bekend mee ben, heeft de muziek in Bravely Default II een grote impact op mij gehad. Het is het enige spel waarbij ik regelmatig de Switch even weg heb gelegd zodat ik gewoon kon genieten van de muziek die aan het spelen was. Het heeft alles, van kalmerende of trieste muziek, tot epische prog-rock-stukken voor eindbaasgevechten.
Daarnaast is de combat bijzonder verfijnd voor een volledig turnbased-systeem. Je kan punten opsparen door geen handelingen uit te voeren en vervolgens meerdere beurten in één keer te nemen, of je kan zelfs rood staan en dan moet je een aantal beurten wachten! Dan zijn er ook nog enorm veel ‘Jobs’ om te verzamelen, dat zijn de klassen die bepalen wat voor aanvallen je team heeft. Gevechten voelen heel strategisch en het is enorm leuk om uit te vogelen wat je allemaal kan gebruiken om een lastige vijand te verslaan. Tel hier ook nog eens de bijzondere visuele stijl en een ontroerend verhaal bij op en je hebt wat mij betreft een van de beste JRPG’s van de afgelopen twintig jaar.
review
Bravely Default II
2.
Final Fantasy XIV: Endwalker
Final Fantasy XIV is een bijzondere MMORPG, want het legt een enorme focus op het verhaal. Het huidige verhaal is al acht jaar in de maak en is met Endwalker afgerond op een manier waar menig Game of Thrones-fan jaloers op zou zijn. Elk personage heeft belachelijk veel diepgang en ik denk dat het niet overdreven is om te zeggen dat Final Fantasy XIV ons het meest emotionele, genuanceerde verhaal in de geschiedenis van ons medium heeft gebracht. Ik ben een vrij emotioneel persoon en huil misschien wat sneller bij een spel dan de gemiddelde gamer, maar de ruim tien keer dat Endwalker mij heeft doen janken, was zelfs voor mij bizar veel. Het is wat er gebeurt als personages met respect behandeld worden en de makers van de game met voelbaar veel liefde een spel voor hun publiek maken. Zoveel zelfs dat de laatste persoon in de credits de “Warrior of Light” is, oftewel jouw personage. Wanneer je Final Fantasy XIV: Endwalker speelt, heb je het gevoel alsof er voor je gezorgd wordt door een ontwikkelaarsteam dat om je geeft en dat is in deze lastige tijd erg fijn.
Maar op al die emotionele zaken na, is Final Fantasy XIV ook gewoon een heerlijke MMORPG met geweldig, epische gevechten waar ik niet snel op uitgekeken raak. Over een week komt de Savage-moeilijkheidsgraad van de huidige set raids uit en ik kan niet wachten om met mijn team tientallen uren te spenderen om deze eindbazen te verslaan!
De recensie van Endwalker laat nog even op zich wachten, want een MMORPG heb je niet binnen een weekje gerecenseerd!
3.
Back 4 Blood
Back 4 Blood is een type spel dat ik in geen honderd jaar op een van mijn top 3-lijstjes had verwacht. Echter moest iemand de recensie op zich nemen en een groepje vrienden was geïnteresseerd in de game. Twee maanden later heb ik meer dan 120 uur in de game gestoken en afgelopen week heb ik eindelijk alle levels op de allerlastigste moeilijkheidsgraad uitgespeeld. Zelfs na dit alles ben ik nog steeds niet verveeld! Back 4 Blood wisselt de actie van het afschieten van honderden zombies af met het sluipen door gebieden om geen alarmen af te laten gaan, waardoor het tempo niet continu het zelfde is. Levels variëren enorm en alhoewel je op de makkelijkere niveaus gewoon wat rond kan lopen en schieten als Rambo, moet je naarmate het spel vordert steeds meer met een plan komen voor elk gebied. Daarnaast heeft het spel een heel tof kaartensysteem, waarbij je decks kan bouwen die je speelstijl gigantisch veranderen. Het is erg leuk om mee rond te klooien en een van de redenen dat ik, zelfs na het uitspelen van Nightmare, nog steeds met enorm veel plezier Back 4 Blood speel.
review
Back 4 Blood
Een game die de top 3 net niet gehaald heeft:
Age of Empires IV heeft de top 3 net niet gehaald en dat is waarschijnlijk alleen maar omdat bovenstaande titels ervoor hebben gezorgd dat ik nog niet genoeg tijd in de online multiplayer heb kunnen stoppen. Toch heb ik zo’n dertig uur aan online potjes gespeeld en man, man, man, wat is dat genieten. Opgroeiende met Warcraft III had ik niet durven dromen dat er twintig jaar later nog zulke sterke realtime-strategygames gemaakt zouden worden. De online multiplayer is fantastisch en iets waar ik in 2022 heel veel uren aan kwijt ga raken. Mocht dat je iets minder liggen, maar ben je wel fan van geschiedenis van oudere volkeren, dan kan ik je de singleplayer ook enorm aanraden! De singleplayer is als een indrukwekkende BBC-documentaire opgesteld en zeker de moeite waard.
