Doorgaan naar artikel
Bravely Default II
Rutger Engel
Rutger Engel
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Bravely Default II is een prachtige liefdesbrief aan het JRPG-genre.

JRPG’s (Japanse RPG’s) zijn de afgelopen decennia een raar fenomeen geweest. Alhoewel gamereeksen als Final Fantasy vooral met elke titel proberen te innoveren binnen het genre, zijn er ongelooflijk veel fans die snakken naar de klassieke formule die het genre groot maakten in de jaren 90. Een zo’n fan is Tomoyo Asano en hij is als producer bij Square Enix gaan samenwerken met Silicon Studio om toen Bravely Default te maken voor de Nintendo 3DS. Na gezien te hebben hoe ongelooflijk veel mensen succesvol reageerden op deze game, is Square Enix Octopath Traveler gaan maken met wederom Asano als producer. Bravely Default II moet beter worden dan beide games bij elkaar opgeteld en we kunnen alvast verklappen: dat is gelukt. Ter verduidelijking: het verhaal is geen vervolg op de eerste Bravely Default, dus maak je geen zorgen als je die overgeslagen hebt.

Bravely Default II betovert je vanaf het begin en laat niet meer los. We hadden het al even genoemd in onze preview, maar de grafische stijl is om van te smullen. Ziet het er zo levensecht uit als een PS5-titel? Absoluut niet, maar de diorama-stijl zorgt ervoor dat dorpen heerlijk sfeervol zijn. Je kan in een stad of dorp ook altijd even uitzoomen om zo de hele diorama te zien en het allemaal even goed tot je te nemen. Componist Revo draagt altijd bij aan de stemming met een van de sterkere soundtracks van de afgelopen jaren. Van opzwepende gevechtsmuziek waarbij prog-rock feilloos wordt gecombineerd met een groots orkest, tot superkalme muziek voor de pittoreske dorpjes: Revo brengt het allemaal naar Bravely Default II.

Het verhaal brengt in eerste instantie niets bijzonders met zich mee, maar laat wel vanaf het begin al zien hoe groot de inspiratie van de oudere Final Fantasy-titels is: vier magische kristallen zijn verloren of gestolen en onze hoofdpersoon is door een van de kristallen verkozen om te helpen. Alhoewel het een vrij grote cliché is binnen het genre, slaagt het concept er in om je mee te nemen op een magisch avontuur. Snel genoeg worden dingen veel gecompliceerder en zit je er helemaal in.

Maar stel: het visuele aspect van de game doet je niets en ook de muziek en het verhaal kunnen je gestolen worden. Allereerst zouden we zeggen dat je dan echt iets mist, maar zelfs voor jou valt er nog genoeg te halen in Bravely Default II. Het belangrijkste onderdeel is namelijk dat het simpelweg een gigantische JRPG is met enorm veel gameplay en dingen om je mee te vermaken.

Laten we beginnen bij het meest basale aspect: de gevechten. Op het eerste gezicht zijn deze erg traditioneel, aangezien jouw vier personages beurtelings handelen kunnen uitvoeren en monsters dat ook doen. Je kan kiezen uit een gewone aanval of uit speciale aanvallen die horen bij het gekozen beroep (in JRPG’s wordt dit als Job aangeduid) van het personage. Bijzonder aan het systeem van Bravely Default is dat je Brave Points (BP) tot je beschikking hebt. Door voor de Default-handeling te kiezen, verdedig je voor een beurt en spaar je een Brave Point op. Later kan je met de Brave-handeling al je Brave Points inlossen om meerdere beurten achter elkaar te nemen en zo flink wat klappen uit te delen. Je kan zelfs BP lenen en in de min gaan, maar daarna moet je meerdere beurten wachten voordat je weer iets kan doen met dat personage. Het zorgt ervoor dat je elke beurt wel een paar betekenisvolle keuzes hebt om te maken en het kan voor intense gevechten zorgen.

We hebben al even genoemd dat Jobs bestaan, maar als je de vorige game niet hebt gespeeld, dan vraag je je misschien af waarom dat zo’n belangrijk iets is. Elke Job heeft twaalf levels en elk level leer je een nieuwe vaardigheid die bij die Job past. Je kan alleen met je hoofd-Job ervaringspunten verkrijgen, maar kan ondertussen een van je al eerder gelevelde Jobs als sub-Job instellen om de geleerde vaardigheden te kunnen blijven gebruiken. Het klinkt misschien een beetje raar op papier, maar het is een behoorlijk intuïtief systeem. Er zijn ook bizar veel Jobs om vrij te spelen en dit zorgt ervoor dat je continu aan het nadenken bent over hoe je verschillende vaardigheden kan combineren en hoe je allerlei samenstellingen voor je team kan gaan maken. Verder zit het nog vol met verbeteringen ten opzichte van de vorige delen. Zo geven monsters extra veel ervaringspunten als je een aanzienlijk lager level bent, of kan je meer verdienen door meerdere gevechten achter elkaar te doen. Dit maakt het trainen van al je verschillende Jobs minder langdradig, wat een grote klacht was bij de vorige delen.

Bravely Default II kan best pittig zijn en dat houdt het spel vooral heel erg spannend. Heb je iets te agressief al je BP gebruikt terwijl de tegenstander juist heeft lopen sparen? Dan kan het zomaar zijn dat je genadeloos afgemaakt wordt. Je kan ook weer niet altijd veilig spelen, want sommige vijanden kunnen elkaar eindeloos blijven genezen. Je kan dus niet zomaar zonder na te denken altijd hetzelfde proberen, maar je moet elke beurt de situatie goed in de gaten houden.

Er zijn nog zoveel dingen die we je graag zouden willen vertellen over Bravely Default II, maar daar zouden zo nog tien artikelen voor nodig zijn. Je begrijpt hopelijk de boodschap wel. De game heeft een van de beste soundtracks van de afgelopen twintig jaar, een prachtige visuele stijl (alhoewel dat nogal subjectief is), interessante personages, verrassend diepgaande gevechten, een toffe wereld om te ontdekken en haast oneindig veel Jobs om mee te spelen. Klinkt een traditionele JRPG wel goed? Dan is dit een kans die je niet mag missen.