Doorgaan naar artikel
Tiny Tina’s Wonderlands
Joost Klein Middelink
Joost Klein Middelink
Gameredacteur / Bordspellenredactiemanager / Eventmanager
Profiel

Conclusie

Tiny Tina's Wonderlands is vooral Borderlands in een fantasy-jasje. Er zijn dingen die erg goed uitgewerkt zijn, zoals de wapens en toverspreuken, maar er zijn ook wat mindere zaken zoals de klasses. Uiteindelijk is het toch wel een tof avontuur om te beleven.

In Tiny Tina’s Wonderlands mogen we de klassieke Borderlands-ervaring beleven in een door Dungeons-and-Dragons-geïnspireerde omgeving. Tiny Tina is namelijk de Bunker Master in het spelletje Bunkers & Badassery en wij mogen dit avontuur met haar aangaan als nieuweling. Lees hier onze review.

Tiny Tina's Wonderlands

Eerder in een Borderlands 2-DLC kregen we al een voorproefje met Tiny Tina’s Assault on Dragon Keep, wat later een standalone-spel werd met de ondertitel A Wonderlands One-Shot Adventure. In theorie is Tiny Tina’s Wonderlands dan ook een uitgebreidere versie van deze ervaring met een diepgaandere focus op de RPG-stijl van D&D. Zo kunnen we kiezen uit een aantal klassen zoals de Stabbomancer, Brrr-Zerker, Graveborn en Spore Warden, allemaal eigen varianten op bekende klassen zoals de barbarian, ranger, wizard en meer.

Het verhaal is dan ook dat jij met een paar maten het spel speelt op het schip, tussen de missies van de Borderlands-wereld door. De typische Borderlands-humor is volledig aanwezig in de game, net als de vele knipogen naar de herkenbare grapjes uit de wereld van tabletop-RPG’s. Deze combinatie lijkt erg goed te werken, waarbij de ‘spelers’ regelmatig elkaar, het spel, of de wereld om hun heen belachelijk maken. Ook kom je vaak bekende personages uit de serie tegen in vreemde gebeurtenissen, wat toevoegt aan het absurdistische gevoel.

Tiny Tina's Wonderlands

Wat anders is dan de gemiddelde Borderlands-game, is dat er een aantal zaken zijn aangepast om beter aan te sluiten bij de D&D-stijl. Zo zijn granaten vervangen door toverspreuken, lijken machinegeweren grotendeels op kruisbogen en werken de vaardigheden anders. Ook is er een overkoepelende wereld gekomen waarbij je plotselinge gevechten kunt ervaren en schatten kan ontdekken. Een voordeel hiervan is dat je niet snel nutteloos ronddoolt, maar een nadeel hiervan is dat het ook wat onhandig voelt om bij elk willekeurig gevecht laadschermen te zien en de omgevingen van die gevechten zijn ook erg repetitief.

Ondanks dat de wapens zijn ingedeeld op de manier zoals we kennen uit de serie, voelen ze wel unieker aan. Zo zijn er meer gekkigheden die passen in de fantasy-wereld: wapens veranderen in vliegende draken, schieten pijlen, zagen, of vuurballen of je wapen is een laserstraal. Ook zijn de ‘granaten’, dus de toverspreuken, erg gevarieerd, wat tof is. De ene keer schiet je een krachtige bliksemschicht, een verzameling vuurballen of laat je meteoren regenen, de andere keer maak je een veld om je heen waarmee je jezelf en teamgenoten versterkt en vijanden vertraagt. Het is duidelijk dat met Tiny Tina’s Wonderlands de makers iets gekkere dingen durven te doen, die we misschien later terugzien in een andere vorm in de normale serie.

Tiny Tina's Wonderlands

De vele vaardigheden die men kan vrijspelen, werken ook hier net iets anders. Elke klasse heeft namelijk slechts één paneel met upgrades, terwijl de personages uit de reguliere spellen er drie hebben. Later in het spel kan je wel multi-classen, dus een tweede klasse toevoegen, maar dat werkt niet helemaal soepel. Je personage is namelijk al helemaal ingesteld op jouw eerste klasse, waardoor de tweede klasse een bonusje is. Je moet echter je speciale skill ook kiezen tussen de vier mogelijkheden van de twee klassen, waardoor je slechts één enkele vaardigheid kan inzetten van deze vier. Dit is iets dat ons het gevoel gaf toch minder krachtig te zijn. Het multi-classen is een tof concept, maar werkt niet helemaal lekker, omdat je daarmee ineens slechter op elkaar afgestemde vaardigheden krijgt.

Verder is het ‘gewoon’ een Borderlands-game in een fantasy-jasje met wat kleine aanpassingen. Als je de serie erg tof vindt, zal je dit ook leuk vinden. Heb je helemaal niks met fantasy, dan zal de game minder interessant zijn door de vele referenties en knipogen naar de fantasy-spellenwereld. Tiny Tina’s Wonderlands is een leuke zijstap van de reguliere serie, maar lijkt ook nog te moeten ontdekken wat nou echt goed werkt, doordat enkele systemen toch niet helemaal goed met elkaar samengaan.

Tiny Tina’s Wonderlands is voor deze review gespeeld op de PlayStation 5. Het spel is ook verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.