Doorgaan naar artikel
Vampire: The Masquerade – Swansong
Thom van den Hork
Thom van den Hork
Hoofdredacteur / Lead Developer
Profiel

Conclusie

Vampire: The Masquerade - Swansong is anders dan andere RPG's, maar juist op een leuke manier. Grafisch gezien is het niet heel hoogstaand, maar dat maakt het verhaal en de personages er niet minder om.

De meeste mensen hebben weleens gehoord van Dungeons & Dragons, maar er bestaan ook meerdere rollenspellen in bordspelvorm. Vampire: The Masquerade is zo’n spel en het werd in 1991 uitgebracht. Sinds die tijd zijn er ook enkele games uitgebracht die zijn gebaseerd op het bordspel. De meest bekende, en meest succesvolle, is waarschijnlijk Bloodlines. Hoewel er een tweede deel in de maak is, is het nog niet duidelijk wanneer deze precies zal verschijnen. Gelukkig was er al die tijd ook een ander deel in de maak en wij zijn de afgelopen dagen flink aan de slag geweest met Vampire: The Masquerade – Swansong. Hieronder kun je lezen hoe ons dat bevallen is.

Vampire: The Masquerade – Swansong speelt zich af in Boston en het verhaal begint met de nieuwe prins van Boston, Hazel Iversen, die de clans bij elkaar roept omdat er iets heeft plaatsgevonden waardoor het bestaan van de vampiers weleens in gevaar zou kunnen komen. Je speelt het spel niet als één iemand maar als drie verschillende personages. Afwisselend speel je met Galeb, Emem en Leysha. Alle drie zijn ze lid van een andere clan en ze beschikken ook over verschillende krachten. Zo kan Leysha bijvoorbeeld onzichtbaar worden, Emem makkelijk verleiden en Galeb intimideren. Je kiest voorafgaand aan een hoofdstuk met wie je wilt beginnen en de keuzes die je maakt met het ene personage kunnen ook weer gevolgen hebben voor je sessie met het volgende personage. Het zorgt er in ieder geval voor dat je qua speelstijl wel de nodige afwisseling hebt en dat maakt het leuk.

Vampire: The Masquerade – Swansong is een zogenaamde narratieve RPG. Waar je in de meeste RPG’s veel tijd kwijt bent met vechten, is dat hier anders. Het vechten is hier vervangen door het voeren van gesprekken. Tijdens zo’n gesprek heb je verschillende antwoorden die je kunt geven, maar ze leiden niet allemaal tot hetzelfde resultaat. Geef je het verkeerde antwoord, dan kan dit ervoor zorgen dat je het gevecht uiteindelijk verliest. Dit heeft weer gevolgen voor de rest van het verhaal. Sommige antwoorden vereisen ook een bepaalde vaardigheid die je bezit, maar ook je tegenstander kan over deze vaardigheid beschikken waardoor het belangrijk is dat je zelf van een hoger niveau bent. Het klinkt allemaal best wel leuk, maar wij hebben het wel een aantal keer als frustrerend ervaren, omdat bij ons geen enkel antwoord heeft geleid tot winst. Welk antwoord we ook gaven, het was altijd verkeerd. Het gevolg is dat je uiteindelijk bepaalde doelen niet weet te behalen en je weet niet altijd wat je precies fout hebt gedaan.

Zoals eerder gezegd, hebben de drie hoofdpersonages ook verschillende vaardigheden, maar deze kun je niet onbeperkt inzetten. Zo heeft Leysha ook de mogelijkheid om kleding te kopiëren waardoor ze zichzelf weer toegang kan verschaffen tot plekken die eerder niet te bereiken waren. Dit zorgt er wel elke keer voor dat haar verlangen naar bloed groter wordt. Mocht dit te groot worden, dan is het tijd om een onschuldig mens op te pikken, mee te nemen naar een veilige zone en genoeg bloed te drinken om zo weer verder te kunnen. Wanneer je te veel bloed drinkt, gaat je prooi dood en worden mensen in de omgeving achterdochtig. Het is een soort van minigame en je moet op het juiste moment de knop loslaten om alles goed te laten verlopen. Het is best een leuk element, want dit zorgt er soms voor dat je bepaalde acties niet kunt uitvoeren en dus eerst op zoek moet naar prooi, of je moet uiteindelijk gewoon voor een andere aanpak kiezen.

Uiteindelijk draait Vampire: The Masquerade – Swansong om het verhaal en de verschillende personages. Dit gedeelte zit enorm goed in elkaar en het is ook mooi om het verhaal van drie verschillende kanten te zien. Galeb, Emem en Leysha zien er niet alleen anders uit, maar ze zijn ook gewoon anders. Daarnaast kom je ook veel verschillende andere personages tegen die soms wel en soms geen rol in het geheel spelen, maar ze zijn stuk voor stuk interessant. In veel RPG’s is veel verborgen informatie beschikbaar, maar dient het niet altijd een doel. In deze game weet je nooit hoe belangrijk dat ene briefje kan zijn dat in eerste instantie onbelangrijk leek. Het kan uiteindelijk weleens de sleutel zijn tot het oplossen van een specifiek probleem. Uiteindelijk zal je wel veel zelf uit moeten zoeken en neemt de game je niet aan het handje, maar dat maakt het juist leuk en uitdagend. Je wilt alleen maar verder gaan om meer te weten te komen over wat er nou precies is gebeurd en wie erachter zit.

Hoewel het verhaal en de personages heel erg goed zijn, kunnen we niet hetzelfde zeggen over het grafische aspect. Hier kun je echt merken dat er een kleinere studio achter zit. Het is niet zo dat het heel slecht is, maar het zit vooral in kleine dingen. Zo heb je bij sommige personages het gevoel dat het lege hulzen zijn, lijken haren van klei gemaakt en verschijnen er soms dingen een seconde later in beeld dan de bedoeling was. Ook lijken niet alle stemmen bij de personages te passen. Zo lijkt het dochtertje van Leysha de stem te hebben van een volwassen vrouw die met een kinderstem praat en klonk een oudere man als iemand van midden twintig. Het zorgt er uiteindelijk niet voor dat het allemaal ineens veel minder wordt, maar het kan wel wat afleiden.

Vampire: The Masquerade – Swansong is een andere RPG dan je gewend bent en dat is eigenlijk best wel positief te noemen. Het verhaal en de verschillende personages zijn erg interessant en je hebt altijd de drang om verder te willen spelen. Ook de afwisseling in speelstijl, doordat je elke keer met een ander personage moet spelen, maakt het leuk en afwisselend. Het vechten dat je doet door middel van de gesprekken, is wel behoorlijk lastig en het is niet altijd even duidelijk waarom je verliest. Ook het grafische aspect is wat aan de mindere kant, maar onderaan de streep is Vampire: The Masquerade – Swansong gewoon een prima game. Fans van de franchise zullen zich zeker vermaken, maar ook als je op zoek bent naar een RPG zonder constant te hoeven vechten, is dit zeker het proberen waard.

Vampire: The Masquerade – Swansong is voor deze review op pc gespeeld. De game zal ook verschijnen op PlayStation 5, Xbox Series X|S, PlayStation 4, Xbox One en Nintendo Switch.