Doorgaan naar artikel
Wo Long: Fallen Dynasty
Rutger Engel
Rutger Engel
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Wo Long; Fallen Dynasty heeft momenten waarin de fantastische gameplay kan schitteren en de game een meesterwerk lijkt. Helaas zijn er te veel frustratiepunten om ook maar in de buurt van die 'meesterwerk'-status te blijven, met de wisselvallige moeilijkheidsgraad als het grootste probleem.

Team Ninja was oorspronkelijk verantwoordelijk voor klassiekers als Ninja Gaiden en Dead or Alive, maar is zich de afgelopen tien jaar gaan richten op de actie-RPG. Nioh werd in het begin veelal bestempeld als een Dark Souls-kloon, maar steeds meer zijn mensen gaan waarderen hoe erg die game zijn eigen ding doet. Nioh 2 borduurde weer voort op de prima basis van het eerste deel en nu wil Team Ninja diezelfde formule brengen naar een nieuwe setting. Dat doen ze in de vorm van Wo Long: Fallen Dynasty.

Wo Long: Fallen Dynasty speelt zich af in het oude China tijdens de zogeheten Periode van de Drie Koninkrijken. Het was een tijdperk van grote chaos waarin het Chinese rijk tijdelijk uiteenviel in drie verschillende rijken en er veel oorlog was. Voor wie minder bekend is met Chinese geschiedenis en meer met games, het is de setting die ook al decennia gebruikt wordt voor de Dynasty Warriors-reeks. Heb je die games gespeeld, dan zal je ook veel van de personages in Wo Long herkennen.

Alleen gaat Wo Long nog een stukje verder: een grote corruptie verspreidt zich door het land, waardoor soldaten in een soort monsters veranderen en de oorlogen nog verder escaleren dan al het geval was. Er lijkt een duivelse taoïst achter te zitten die zoveel mogelijk doem en verderf probeert te verspreiden omdat het verlies van leven zijn magische elixer lijkt te vullen. Jij bent een uitgekozen soldaat en gaat op pad met verschillende helden uit de geschiedenis om orde in het land te herstellen.

We zullen het vanwege spoilers niet te veel over het verhaal hebben, maar we kunnen je alvast vertellen dat de setting van de Periode van de Drie Koninkrijken tof is en het verhaal verder dan dat niets te bieden heeft. Het is flinterdun en absoluut geen reden om de game te spelen. Legendarische helden als Cao Cao en Guan Yu worden op je scherm gegooid om je af te leiden, maar enige vorm van diepgang ontbreekt. De inhoud van de Dynasty Warriors-reeks, games die erom bekendstaan een flinterdun verhaal te hebben, is een meesterwerk in vergelijking.

Wo Long gebruikt zoals gezegd dezelfde formule als Nioh, grotendeels dan. Je hebt snelle aanvallen, sterke aanvallen en je kan ontwijken. Een groot verschil in Wo Long is het Deflect-systeem, het afweren van aanvallen zoals je dat ook wel kent van bijvoorbeeld Sekiro of Star Wars Jedi: Fallen Order. Druk je op het juiste moment de ontwijk-knop in, dan weer je een aanval af en krijg je een kans om flink op je vijand in te hakken, of een ander voordeel. De timing hiervoor is niet al te streng, waardoor het vooral een heel lekker systeem is om te gebruiken waar je grote beloningen voor krijgt, zonder dat het een al te grote stressfactor wordt. De kerngameplay is heerlijk door combinaties van aanvallen en je defensieve mogelijkheden.

Wo Long speel je in losse levels: het is geen open wereld. Levels zijn redelijk rechttoe rechtaan, maar je hebt wel vaak meerdere paden om te ontdekken, grotten om in te gaan, of wat dan ook. Het zorgt ervoor dat je je meestal niet super beperkt voelt in hoe je door een missie loopt. Uniek is hoe je sterker wordt. Je kan gewoon ervaringspunten opdoen om permanente levels te verkrijgen, maar hiermee richt je niet meer schade aan en ontvang je ook niet minder. Je kan bijvoorbeeld vaker magie gebruiken of zwaardere uitrustingstukken dragen, maar de pure kracht van de klappen die je uitdeelt verhoog je alleen tijdelijk binnen de missie die je speelt. Je begint zodanig elke missie weer op ‘level 1’, gedeeltelijk dus.

Tijdens missies verdien je namelijk tijdelijke levels door vijanden te verslaan, maar ga je dood of word je geraakt door een grote aanval, dan verlies je ook weer levels. Het minimumlevel binnen een missie verhoog je door op ontdekking uit te gaan en banieren te plaatsen. Het klinkt wat ingewikkeld op papier, maar in de praktijk is het simpel. Helaas zijn we toch niet helemaal tevreden met dit systeem.

Missies kunnen namelijk behoorlijk non-lineair zijn: zo is er bijvoorbeeld een missie waarbij je heel snel bij een grote muur komt en je allerlei verschillende kanten op kunt. Dit gebied is enorm lastig. Door het aparte systeem waarmee je sterker wordt, is het vervolgens ingewikkeld om te weten te komen waarom het zo lastig is. Is ons permanente level te laag? Hebben we banieren gemist om te plaatsen waardoor we een hoger tijdelijk level hadden kunnen hebben? Zijn onze wapens zwak? De kleren die we dragen van te lage kwaliteit? Is onze bondgenoot een te laag niveau of moeten we er eentje van een ander element hebben? Er zijn zoveel systemen met verschillende cijfertjes en statistieken, dat het niet te doen is om erachter te komen waar de problemen liggen.

Wat hierbij niet helpt is dat bepaalde missies en eindbazen opeens enorm makkelijk of enorm lastig kunnen zijn: het lijkt net alsof Wo Long: Fallen Dynasty een identiteitscrisis heeft en niet weet of het de Souls-lite game wil zijn voor mensen die actie-RPG’s tof vinden zonder te veel te willen lijden, of dat het een hardcore ervaring wil zijn voor de veteranen van het genre.

Zo is de eerste eindbaas van het spel behoorlijk pittig en vonden we het voor de ervaren mensen een geniaal gevecht: het straft je hard af, leert je de systemen van het spel en het is spannend, zonder ingewikkeld te zijn. Tegelijkertijd is zo’n eindbaas voor nieuwkomers óók een geweldig iets. Het is namelijk wel uitdagend en zal een nieuwere speler een tijdje kosten, maar het is een uitstekende manier om het spel te leren en zal nooit oneerlijk aanvoelen. Na de eerste eindbaas hadden we het idee met een briljante game bezig te zijn, maar toen ontstonden de grootste problemen.

Na de lastige, eerst eindbaas werd het spel urenlang ongekend simpel: geen lastige missies en de eindbazen waren van een niveau dat je bijna je controller los kan laten terwijl je NPC-bondgenoten ze tot moes hakken. Oké, misschien is het spel dan toch meer gericht op de nieuwkomer en moet het een Souls-lite zijn waarbij het je, op die eerste eindbaas na, lekker makkelijk gemaakt wordt. Maar nee, een paar uur later bevinden we ons in een level dat genadeloos is. Tientallen keren doodgaan, duivelse vallen en een eindbaas die lastiger is dan de tien eindbazen daarvoor bij elkaar opgeteld. Is het dan toch voor die hardcore Souls-fanatiekelingen? Die zouden in de vorige uren namelijk in slaap gevallen zijn. Maar de mensen die een relaxte ervaring willen, zullen weer deze missie met bijbehorende eindbazen niet zo snel halen zonder enorme frustratie te ervaren.

Daarbij heeft Wo Long ook technische problemen die de gameplay véél te sterk beïnvloeden. In bepaalde gebieden worden sommige vijanden pas getoond als je vlak voor hun neus staat. Zo kan je dus op een dak staan om naar beneden te springen en die ene vijand die je ziet te doden, maar wanneer je beneden aankomt, verschijnen opeens twee bondgenoten in beeld! Dit is geen gameplaysysteem, geen valstrik van het spel, geen onderdeel van het gamedesign. Het is een technische fout die in bepaalde gebieden heel vaak voorkomt en je plezier met Wo Long echt kan verpesten. Ben je op de grond met een voetsoldaat aan het vechten en dan word je van bovenaf geraakt door iemand die vuurbommen gooit terwijl die vijf seconden geleden helemaal niet te zien was. We houden er niet van om al te veel te klagen over technische probleempjes, maar dit is er eentje die direct de gameplay beïnvloedt en van lastige momenten, oneerlijke bendes kan maken.

Al met al is Wo Long: Fallen Dynasty een middelmatige game geworden. Het heeft uitblinkers en op momenten, met name in de beginfase, dachten we een actie-RPG te hebben die het niveau van Sekiro misschien wel kon evenaren. Helaas zorgen technische problemen en het niet bestaande verhaal voor een demper en de enorm wisselvallige moeilijkheidsgraad zorgt ervoor dat niet duidelijk is wie dit spel moet kopen. Het zal waarschijnlijk gaan om een niche categorie van mensen die lastige actiegames kunnen waarderen, maar het ook prima vinden als het soms even veel te simpel is. De game laat een bittere nasmaak achter, want het had zoveel potentie.

Wo Long: Fallen Dynasty is voor deze review gespeeld op de PlayStation 5. De game is daarnaast verkrijgbaar op PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc vanaf 3 maart.