Doorgaan naar artikel
Bayonetta Origins: Cereza and the Lost Demon
Thom van den Hork
Thom van den Hork
Hoofdredacteur / Lead Developer
Profiel

Conclusie

Bayonetta Origins: Cereza and the Lost Demon draait vooral om het verhaal van Cereza en Cheshire. Vechten is een stuk minder belangrijk dan in de andere Bayonetta-games en dat is eigenlijk ook weleens leuk. Het is nog even afwachten hoe de game zich gaat ontwikkelen na de eerste paar hoofdstukken, maar leuk is het zeker.

Vorig jaar oktober verscheen Bayonetta 3 en daarom waren wij ook zeer verbaasd toen twee maanden later Bayonetta Origins: Cereza and the Lost Demon werd aangekondigd. Deze game vertelt het verhaal van Cereza, een leerling van de zwarte kunsten, die we inmiddels kennen als Bayonetta. Wij mochten alvast met de eerste paar hoofdstukken aan de slag en hieronder kun je onze eerste indrukken lezen.

Al vanaf de eerste trailer was duidelijk dat Bayonetta Origins: Cereza and the Lost Demon een ander soort spel is dan de Bayonetta-games die we gewend zijn van PlatinumGames. Deze keer draait het namelijk een stuk minder om het vechten, maar meer om het oplossen van puzzels en samenwerken. Je begint het spel met Cereza en ze besluit het verboden Avalon Forest te betreden, samen met haar knuffel Cheshire. Al vrij snel besluit Cereza een demoon op te roepen, iets wat ze eigenlijk nog niet goed kan, en deze neemt bezit van Cheshire. Vanaf dat moment ben je niet meer alleen en heb je de mogelijkheid om met beide personages te spelen.

Zoals de titel al doet vermoeden, draait het vooral om het verhaal van Cereza en het zit dan ook bomvol met momenten waarop je niet speelt maar zit te luisteren en kijken naar een verhaal. De stijl is compleet anders dan van de games die je gewend bent en het lijkt soms meer op een sprookje dan wat anders. Het doet soms ook heel erg denken aan The Liar Princess and the Blind Prince, waarin verhaal en samenwerking ook centraal staan. Het is misschien even wennen voor Bayonetta-fans, maar wij kunnen het heel erg waarderen.

Zoals hierboven vermeld, draait het minder om het vechten en meer om het oplossen van puzzels. Vaak zul je de krachten van beide personages moeten combineren om obstakels te overwinnen. Cheshire, zoals ze de demoon besluit te noemen, is heel sterk en kan zijn kracht gebruiken om de weg vrij te maken voor Cereza. Ook kan hij meerdere vormen aannemen, zoals bijvoorbeeld een groene variant waarin hij een hele lange tong heeft. Hiermee kan hij objecten die anders onbereikbaar zijn, naar zich toetrekken. Cheshire kan waarschijnlijk nog meer vormen aannemen, want er zijn in totaal vier vakken voor gereserveerd, maar daarvoor zullen we nog wat verder moeten spelen. We zijn dus erg benieuwd welke dit zijn en of je ook verschillende vormen moet gebruiken voor een puzzel. Tot nu toe zijn de puzzels vermakelijk, maar gelukkig ook niet al te moeilijk.

Hoewel vechten niet het belangrijkst is, is het wel degelijk een onderdeel van de gameplay. Cereza zelf kan niet echt vechten, maar ze kan wel magie gebruiken om af te rekenen met hele zwakke vijanden. Ook kan ze haar krachten inzetten om vijanden tijdelijk gevangen te nemen. Dat is het moment waarop Cheshire in actie komt. Deze demoon kan namelijk wel vechten en je zult dat ook allebei tegelijk moeten besturen om zo het gevecht te winnen. De besturing is enigszins te vergelijken met Brothers: A Tale of Two Sons, met de linkerjoystick bedien je Cereza en met de rechter bedien je Cheshire. Het vergt de nodige oefening om de personages tegelijk te besturen. Het lopen is nog vrij eenvoudig, maar wanneer je je in het heetst van de strijd bevindt, raak je al snel in de war. Gelukkig zijn de gevechten ook niet heel erg moeilijk, dus je kunt je nog wel eens een foutje permitteren.

Naast het standaard pad dat je moet volgen, zijn er ook nog de zogenaamde Tír na nÓg-stages. Tír na nÓg betekent “land van de jeugd” en is afkomstig uit de Keltische mythologie. Het zijn kleine levels waarin je vaak een puzzel moet oplossen, een gevecht moet winnen of allebei. Wanneer je het succesvol tot een einde brengt, vind je een schatkist met de nodige beloningen. Later krijg je de mogelijkheid om deze levels nogmaals te spelen, mocht je wat verborgen schatten hebben gemist. Het is op dit moment nog niet helemaal duidelijk wat de precieze bedoeling is van deze Tír na nÓg-stages en hoe ze bijdragen aan het verhaal, maar leuk zijn ze wel. Dat komt ook omdat de puzzels en de gevechten net iets uitdagender zijn dan in het hoofdverhaal.

Bayonetta Origins: Cereza and the Lost Demon is vooral heel anders dan de andere Bayonetta-games, maar dat betekent niet dat het niet leuk is. Het verhaal van Cereza en Cheshire is boeiend en het is lastig om de game weg te leggen. De puzzels zijn niet heel moeilijk, maar het gebruik van twee verschillende personages die je afzonderlijk kunt bedienen, maken het wel leuk. Het is nog even afwachten hoe het vechten zich verder gaat ontwikkelen, maar het lijkt zeer zeker niet het belangrijkste onderdeel van de game. Wij kunnen in ieder geval niet wachten om verder te spelen.