Doorgaan naar artikel
After Us
Thom van den Hork
Thom van den Hork
Hoofdredacteur / Lead Developer
Profiel

Conclusie

After Us is een erg bijzondere game en moet het vooral hebben van de wereld en de muziek. Helaas word je wel enorm aan je lot overgelaten en kan dat soms wel een beetje tegenstaan.

Niet veel mensen zullen hebben gehoord van Piccolo Studio, toch is After Us al de tweede game van deze Spaanse ontwikkelaar in een paar jaar tijd. In 2019 verscheen namelijk Arise: A Simple Story en wij waren best te spreken over deze bijzondere game. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat wij uitkeken naar After Us en hieronder kun je lezen hoe dat ons is bevallen.

In After Us speel je als Gaia, ook wel Moeder genoemd. Alle dieren zijn gestorven en met Gaia’s laatste levenskracht heeft ze de zielen van de dieren weten te redden. Ze gaat op een missie om alle zielen te verzamelen en terug te brengen naar haar schip. Je zou het een beetje kunnen zien als een hele bijzondere versie van de Ark van Noach.

After Us is een platformer en Gaia kan springen, glijden, zweven, klimmen op muren en tijdelijk leven terugbrengen in haar nabije omgeving. De bediening is vrij soepel en je krijgt elke keer weer een nieuwe vaardigheid om te gebruiken. Het voelt allemaal heel strak en vaak zal je ook combinatie van je vaardigheden moeten gebruiken om weer een stukje verder te komen. Doordat je de camera zelf moet sturen, kan het soms voorkomen dat je een platform net mist omdat je niet behendig of snel genoeg bent. Maar het voelt dan vaak ook meer als je eigen fout in plaats van die van de ontwikkelaars.

Naast het platformen zal je ook nog moeten vechten. Je kunt vijanden aanvallen door je levenskracht te gebruiken en te schieten. De gevechten in het spel zijn best wel saai en voelen een beetje overbodig. Het platformen alleen, in combinatie met de bijzondere wereld, was eigenlijk wel voldoende geweest.

After Us moet het vooral hebben van het verhaal en de wereld. Het verhaal wordt niet gebracht zoals je gewend bent in de meeste games, bijvoorbeeld door dialogen. Het is juist heel erg vaag en onduidelijk in het begin. Maar door steeds verder te komen, krijg je ook steeds meer van het verhaal mee. Zo vind je aanwijzingen in de omgeving, maar krijg je ook de nodige cutscenes voorgeschoteld. Ook kun je her en der herinneren vinden in de vorm van tekeningen. Als je deze allemaal hebt verzameld, vormen ze samen ook weer een deel van het verhaal.

De wereld is eigenlijk best wel duister en leeg. Ook zijn er dus geen echte dieren meer, maar lopen, vliegen en zwemmen de zielen nog wel rond. Mensen zijn er ook niet echt meer, al vind je wel allemaal versteende versies. Ze zijn vaak een beetje groot en lomp, maar hebben ook iets treurigs. Toch kan de wereld op sommige momenten ook heel mooi zijn, als Gaia haar krachten gebruikt om het leven weer terug te brengen op een bepaalde plek. Er groeien dan vaak bomen uit de grond en het gras wordt weer mooi groen. Dit alles wordt bijgestaan door prachtige, bijpassende muziek. Het geeft je bijna een gelukzalig gevoel als je weer een mooi plekje hebt gemaakt in de grijze wereld.

Toch zijn er wel een paar dingen die het spel een beetje naar beneden halen. Zo zijn er genoeg momenten waarop je geen enkel idee hebt waar je nu naartoe moet. Dit is natuurlijk wel een beetje bewust gedaan, omdat het voor Gaia ook een zoektocht is en je zelf op ontdekking moet. Zelfs dan was het wel handig geweest om af en toe een hint te geven, zodat je niet eindeloos rond blijft dolen. Het kan namelijk voor ergernis zorgen.

Ook ging de framerate op sommige punten in het spel enorm omlaag. Dit gebeurde vooral voor als er veel tegenstanders in beeld waren of op momenten waar je heel ver om je heen kon kijken. Het is wat vreemd dat je dit hebt bij de nieuwe generatie consoles en dan vooral bij een spel die niet een uiterst realistische stijl gebruikt. Heel erg storend is het niet, maar het spel kan wel wat updates gebruiken om het een en ander te optimaliseren.

Wij hebben ons uiteindelijk best wel weten te vermaken met After Us. Het is vooral een heel bijzondere game die aan de ene kant heel treurig is maar aan de andere kant ook weer heel mooi. De muziek is erg goed en draagt enorm bij aan de algehele ervaring. Het platform-gedeelte is erg soepel en leuk om te doen. Het vechten en soms lange ronddolen is een stuk minder.

After Us is voor deze review gespeeld op de Xbox Series X|S. Het spel is ook verkrijgbaar voor PlayStation 5 en pc.