Doorgaan naar artikel
Starfield
Erwin Voorn
Erwin Voorn
Eindredacteur
Profiel

Conclusie

Starfield biedt een intrigerend kijkje in het heelal en geeft je een zeer uitgebreide speeltuin en de gereedschappen om je eigen verhaal te creëren in je eigen tempo. Er zijn wat technische mankementen, maar omdat er zoveel te beleven valt is het vrij eenvoudig om die te negeren en gewoon te genieten van de vele tientallen, zo niet honderden uren aan speelplezier.

Ruim een week geleden kon je onze review-in-progress van Starfield lezen. Nu is het tijd om het eindoordeel te geven van Bethesda Game Studios’ ruimte-RPG.

Met de extra tijd die we in de game hebben kunnen stoppen, zijn we ietsjes verder in het verhaal gekomen. Starfield draait natuurlijk allemaal om dat ene mysterieuze artefact, waarvan je gaandeweg steeds meer onderdelen weet te vinden en hoopt het antwoord op die ene prangende vraag te krijgen: is er daadwerkelijk een buitenaardse beschaving? Het geeft je ook de gelegenheid om de leden van Constellation beter te leren kennen en dan vooral diegene die als metgezel met je meereizen. Zo zijn we erachter gekomen dat een onmogelijke keuze die Sarah Morgan in het verleden heeft moeten maken haar nog altijd achtervolgt. Uiteindelijk hebben wij haar kunnen helpen die pijnlijke beslissing een plekje te geven, met een heel bijzonder en mooi einde.

Niet alleen is het leuk om je medeavonturiers beter te leren kennen, het meenemen van een metgezel heeft natuurlijk ook nog wat andere voordelen. Zo kunnen ze je rugdekking verschaffen tijdens de gevechten en zijn ze uiteraard ook te gebruiken als extra pakezel voor het geval je meer zooi wilt meenemen dan dat je zelf kunt dragen. En ja, er zijn echt ontzettend veel spulletjes in de wereld te vinden; of je nu op zoek bent naar wapens, ammunitie, ruimtepakken en -helmen, mineralen wilt delven of andere componenten nodig hebt voor het maken van allerlei dingen, of gewoon de meest alledaagse gebruiksvoorwerpen wilt verzamelen.

In ons voorlopige oordeel lieten we al weten dat er echt ontzettend veel te doen is in de game. Je kunt natuurlijk het hoofdverhaal doorlopen en kennis maken met de diverse facties en vele andere queestes die je kunt aangaan, maar een ander belangrijk onderdeel in Starfield is het verkennen van het universum. Alles verloopt eigenlijk via de starmap waar je het sterrenstelsel en de planeet uitkiest, waarna je direct bij de plaats van bestemming arriveert. Is het jammer dat je niet zelf naar planeten of zelfs andere sterrenstelsels kunt vliegen? Misschien wel een klein beetje. We missen op deze manier wel echt het gevoel dat we daadwerkelijk een ruimte-avonturier zijn die zich door de eindeloze ‘zwarte zee’ begeeft op zoek naar een nieuw avontuur. Nu is het telkens een kwestie van “ga naar het menu, selecteer de starmap, kies het sterrenstelsel en planeet uit, hou de X-knop een paar seconden ingedrukt… en hoppa, je bent bij de planeet”. Aan de andere kant zorgt dit systeem er dan weer wel voor dat je razendsnel in een nieuw avontuur kan belanden en je dus niet eindeloos naar het zwarte niets hoeft te staren. Het zal ook wel een technische keuze geweest zijn en we hebben het ook nooit als vervelend ervaren.

Je wordt nu dus direct in de atmosfeer van een planeet gedropt, waar je toch ook wel interessante dingen kunt tegenkomen. Zo werden we opgeroepen door de reisleidster van een cruiseschip die stedelingen een veilig tripje door de ruimte biedt en kregen we een paar prangende vragen over het bestaan van een ruimtereiziger op ons afgevuurd. Een andere keer kregen we een noodoproep van een onafhankelijke kolonist om hem te helpen met het lijmen van de relatie tussen hem en een aantal medekolonisten en het verslaan van een groep ruimtepiraten. Ook zijn we diverse ruimtestations tegenkomen en hebben we zelfs een casino vrijgemaakt van de criminele onderkruipers die er hun basis van hadden gemaakt. Het bijzondere was dat deze casino diens gasten een gewichtloze ervaring aanbood, wat de confrontatie met het gespuis een extra dimensie gaf.

Ook op de planeten en manen zelf valt genoeg te beleven, zelfs op de vele levenloze werelden die je in Starfield kunt ontdekken. Bijna elke planeet en maan heeft minimaal één landingszone, maar in feite kan je op elke plek op een planeet of maan landen, zolang er maar een ondergrond aanwezig is en dat die ondergrond iets anders is als water. Je kan dus niet op gasplaneten of op de oceaan een landing maken. Wat er vervolgens gebeurd is dat er een gebied wordt aangemaakt waarin je kunt rondstruinen en diverse locaties zal tegenkomen. Zo ontdekken we bijvoorbeeld grotten, bijzondere natuurverschijnselen, zijn er soms buitenposten die een civiele of wetenschappelijk doeleinde hebben en kom je heel veel faciliteiten tegen die in de Colony War werden gebruikt. Nu deze tweede grootschalige oorlog alweer enkele decennia is afgelopen, staan al deze gebouwen leeg en worden ze veelvuldig als uitvalbasis door de Crimson Fleet en andere criminelen gebruikt.

Het kan ook wel eens voorkomen dat je een vijandelijke ruimteschip ziet landen. Eenmaal aangekomen bij de landingsplek kun je de criminelen aanvallen en hun ruimteschip overnemen. Je zal dit schip eerst moeten registreren voordat je het daadwerkelijk als je actieve schip kunt gebruiken. We hadden toen nog de hoop dat we onze nieuwe aanwinst als extra vrachtruim hadden kunnen gebruiken om onnodige mineralen en componenten te bewaren, maar jammer genoeg kan dat niet. Je kan slechts één ruimteschip als je actieve schip gebruiken, waarna alle spullen in het vrachtruim worden overgeheveld van je vorige actieve schip.

We missen toch vooral een voertuig om wat sneller over het oppervlakte van een wereld te begeven. De locaties liggen vaak best wel een eindje van elkaar vandaan, waardoor je lange wandeltochten moet maken. Naast de locaties zelf, kun je ook de eventuele aanwezige flora, fauna en mineralen scannen. Daarnaast hebben sommige werelden bepaalde kenmerken, wat neerkomt op het scannen van een bepaald natuurverschijnsel. Heb je een planeet of maan volledig onderzocht dan kun je deze data weer verkopen voor wat extra geld. Het loont dus zeker om op onderzoek uit te gaan, maar je zal er wel rekening mee moeten houden dat de buitenaardse planten en beesten meerdere malen gescand dienen te worden. Het vergt dus best wel wat tijd om de data van een wereld te voltooien, al zijn er weer bepaalde skills die dit proces versnellen.

Zoals elke game van Bethesda Game Studios, kent ook Starfield enkele grote steden, die elk een eigen sfeer weten neer te zetten. New Atlantis is groot en wordt gekenmerkt door verschillende wolkenkrabbers, maar oogt vooral heel erg steriel. Akila City doet denken aan een westerndorpje waar de Freestar Rangers als sheriffs voor de veiligheid zorgen, terwijl Neon bruist met zijn felle neonkleuren en rumoerige winkelstraat. Daarnaast zal je ook nog wat kleinere nederzettingen tegenkomen. Zo is er bijvoorbeeld het rustieke New Homestead op Titan, een maan van Saturnus. Dit was een van de eerste plekken waar de mens een kolonie uit de grond wist te stampen voordat de grav drive ervoor zorgde dat verre ruimtereizen tot de mogelijkheid behoorde. De link met de Aarde is hier nog goed zichtbaar. De inwoners hebben hun achternaam veranderd in de naam van de stad waar hun voorouders vandaan kwamen en er is een museum te bezoeken waar enkele memorabillia van vervlogen tijden zijn te bewonderen. Onze aardbol is in Starfield trouwens niets meer dan een eindeloze woestenij zonder leven. Het is dan ook de reden dat de mens de ruimte inging en uiteindelijk ‘goldilock’ Jemison ontdekte, waar dus New Atlantis op is gesticht als de nieuwe thuisbasis van de mens.

En er is nog zoveel meer te doen. In de steden en nederzettingen kom je computers tegen waarmee je opdrachten kunt aangaan. Zo kun je vracht en mensen vervoeren en zijn er criminelen met een bounty die je het zwijgen op kunt leggen. Ook Constellation zelf heeft enkele opdrachten voor je klaarliggen om bepaalde planeten te scannen. Daarnaast kun je je eigen buitenposten creëren om de grondstoffen en mineralen te delven. Wil je zelf je eigen ruimteschip in elkaar flansen, dan kan dat ook. Een leven als ruimtepiraat? Ook dat kan. Starfield biedt je het gereedschap om je eigen verhaal te creëren in je eigen tempo. Is de game perfect? Nee, bij lange na niet. Op technisch vlak valt er genoeg op aan te merken, met wat ons betreft vooral de vele laadschermen als grootste minpunt. Wij kunnen daar uiteindelijk prima mee leven en genieten vooral van de talloze dingen die telkens weer op ons pad komen.

Starfield is voor deze review gespeeld op de Xbox Series. De game is daarnaast verkrijgbaar voor pc en natuurlijk ook te spelen via Xbox Game Pass.