review
Like a Dragon: Infinite Wealth

De Yakuza-reeks mogen we inmiddels wel tot onze favorieten rekenen. De games draaiden eigenlijk altijd om Kazuma Kiryu, een stoer lid van de Tojo Yakuza-clan. Met Yakuza: Like a Dragon werd er echter een nieuwe protagonist geïntroduceerd in de vorm van Ichiban Kasuga, een ex-veroordeelde Yakuza die de schuld voor een moord op zich nam om zijn oude baas te beschermen. Eenmaal vrij neemt Ichiban zich voor om een “held” te worden en uit te vogelen wat er in zijn gevangenschap allemaal gebeurd is binnen de verschillende Yakuza-families.

Like a Dragon: Infinite Wealth is een direct vervolg en dus mogen we ook weer aan de slag met Ichiban en zijn kompanen. We treffen hem aan het begin van de game terwijl hij, als agent van een uitzendbureau, baantjes regelt voor ex-Yakuza die hun leven willen beteren. Al gauw loopt dit natuurlijk mis en wordt Ichiban op pad gestuurd om zijn vermeende moeder te gaan zoeken op Hawaii. Daar aangekomen blijkt hij echter niet de enige die op zoek is naar deze plots verdwenen vrouw.

Je leest het goed: de locatie waar het spel zich afspeelt is niet langer Japan, maar het tropische Hawaii en dat is iets dat erg goed uitpakt. De zomerse locatie voelt fris en je waant jezelf echt een beetje op vakantie met Ichiban en zijn vrienden als je door de verschillende straatjes, strandjes en palmbomen laveert. Het is meteen de grootste wereld die Ryu Ga Gotoku Studio ooit heeft gebouwd voor een Yakuza-game. Gelukkig gaat dit niet ten koste van de inhoud. Hawaii voelt levendig en er is weer een heleboel te ontdekken. Zo zijn er natuurlijk de bekende winkeltjes, restaurantjes en allerlei andere locaties die je kunnen helpen om te vorderen in het verhaal. En natuurlijk loopt er ook weer genoeg gespuis rond dat maar wat graag de degens kruist met Ichiban, ditmaal vergezeld van een lekker Amerikaans fratboy-accent.

Zo’n grote wereld vraagt natuurlijk om wat betere manieren van reizen en gelukkig zijn die ook beschikbaar. Onderweg ontdek je een hoop taxi-standplaatsen waartussen je voor $4,00 heen en weer kunt reizen. Ook de benenwagen is natuurlijk een valide optie, maar ben je daar te moe of lui voor dan word je ook op je wenken bedient met de Segway die je al vrij snel tot je beschikking krijgt. Het gaat een stuk sneller dan lopen en geheel in de stijl van reeks is het handig, maar ziet het er ook wel een beetje koddig uit wanneer jij met je team door de straten van Hawaii rijdt. Tot slot kun je ook met de trolley rond het eiland wat meteen mooie plaatjes oplevert onderweg naar je bestemming.

Waar de reeks misschien wel het meest bekend om staat is de bijna bizarre verhouding tussen serieuze verhaalvertelling en daarnaast de bijna absurde humor. Zo kun je binnen een paar seconden van een super emotioneel moment naar een compleet over de top liefdesverklaring gaan inclusief huwelijksaanzoek. Dat werkt de ene keer beter dan de andere keer moeten we eerlijk zeggen. Aan de ene kant is het soms echt hilarisch, maar af en toe voelt het ook wel wat geforceerd en dan kan het ergerlijk worden. Over het grote geheel is het echter erg geslaagd en helemaal in lijn van wat we gewend zijn van de reeks.

Dat geldt ook voor de personages. Een nieuwe locatie vraagt natuurlijk om nieuwe vrienden en die komen dan ook al vrij vlot op je pad. Als oude bekende keert Kiryu terug, maar ook de andere vrienden die je ontmoet zijn erg de moeite waard. Ondanks de absurde humor weet Ryu Ga Gotoku wel personages te creëren met meer dan voldoende diepgang die je ook langzaam maar zeker steeds beter begint te leren kennen en waarderen. Omwille van het verhaal willen we niet te veel verklappen, maar geloof ons als we zeggen dat de personages misschien wel het sterkste onderdeel zijn van deze nieuwe Yakuza-telg.

Met Yakuza: Like a Dragon werd ook het directe vechtsysteem van de reeks ingeruild voor een turn-based-variant. Wat we in Infinite Wealth zien is daar een evolutie op. Zo kun je nu (beperkt) rondlopen tijdens gevechten, wat er weer voor zorgt dat je bijvoorbeeld een tegenstander richting een teamgenoot kunt slaan voor een vervolgactie, of een object op kunt pakken en dat naar je tegenstander kunt smijten. Verder volgt het systeem de traditionele turn-based-regels die we ook van andere games kennen. Je hebt personages die allemaal een verschillende rol vervullen en daarnaast heb je te maken met meerdere typen aanvallen die weer krachtig of juist zwak zijn tegen bepaalde tegenstanders. Naarmate je vordert komen er steeds meer mogelijkheden bij en waar het systeem in het begin wellicht wat beperkt voelt, wordt het uiteindelijk een flink uitgebreid systeem waar je je strategische ei meer dan in kwijt kunt.

Daar komt bovenop dat ook het jobs-systeem weer terugkeert, waardoor je de personages in je team andere eigenschappen (en idiote outfits) kunt geven. Hierdoor blijft het erg flexibel, zonder dat je daarmee personages in en uit je team hoeft te wisselen. Door te investeren in je vriendschappen middels cadeautjes en gesprekken, ontgrendel je ook weer nieuwe mogelijkheden tijdens het vechten. Dit wordt allemaal op een prima tempo geïntroduceerd, zodat het nergens overweldigd. Als we dan wat op moeten merken is dat het allemaal wel erg simpel begint en daardoor de gevechten in het begin ook niet zo leuk en tactisch zijn als later.

Wie al eens een Yakuza-game heeft gespeeld, weet dat er ook naast het hoofdverhaal enorm veel te beleven is en dat is op Hawaii niet anders. Je kunt je geld verdienen met baantjes, zoals bijvoorbeeld Crazy Delivery, waarbij je als fietskoerier allerlei stunts uit moet halen om een zo idioot mogelijke bezorging te doen. Een van onze favorieten is Sicko Snap dat draait om het fotograferen van viespeuken die zich overal op het eiland hebben verstopt. We hebben regelmatig hardop gelachen om de gekkigheid die continu op je wordt afgevuurd. Daarnaast keren ook de verschillende spellen terug en is er natuurlijk de arcadehal waar je ditmaal klassiekers als Virtua Fighter 3 TB en Sega Bass Fishing kunt spelen. Ook kun je weer op dating-avontuur wat ditmaal gaat via de app Miss Match. Ook dat levert weer genoeg ongemakkelijke situaties op.

Een speciale vermelding is er voor twee andere zaken die zijn toegevoegd. De eerste is Sujimon die, zoals de naam al een beetje doet vermoeden, draait om het verzamelen van Poké… euh, we bedoelen natuurlijk Sujimon. Dit was in beperkte mate ook al aanwezig in de vorige game, maar dit keer is het een stuk uitgebreider. Het idee is dat je de verschillende tegenstanders die je verslaat, verleidt tot het joinen van je team, waarna je het tegen andere Sujimon-trainers opneemt om je uiteindelijk te plaatsen voor het grote toernooi om de beste trainer aller tijden te worden. Het idee en de uitwerking zijn prima en het is een leuke activiteit om te doen als je je even niet wilt focussen op het hoofdverhaal.

De grootste toevoeging is echter Dondoko Island. Net als bij Sujimon heeft de ontwikkelaar goed naar Nintendo gekeken en nu een eigen Animal Crossing-variant gemaakt. Wanneer je een tijdje onderweg bent in het spel, beland je op dit vervallen eiland en het is aan jou om er weer een sterrenresort van te maken. Dat doe je door rotzooi op te ruimen, te vissen, ongedierte te vangen, knutselen en natuurlijk ook een beetje vechten. Door het eiland op te schonen, krijg je de kans om het helemaal naar je eigen smaak in te richten met gebouwen, winkeltjes, etc. Ook dit is weer bijna compleet een eigen game en leuk tijdverdrijf voor als je eens wat anders aan je hoofd wilt hebben. De enige opmerking die we hier wel willen maken is dat het vechten, dat ditmaal niet turn-based is, eigenlijk voor geen meter werkt. Het is een beetje in de rondte slaan, waarbij mikken de grootste uitdaging blijkt. Het is een kleinigheidje, maar het voelt gezien de aandacht die de rest van de game heeft gekregen als een smetje.

Als we het over smetjes hebben, dan is er ook een ding dat we niet onbenoemd kunnen laten. Sega heeft namelijk in al haar wijsheid besloten om de New Game+-modus alleen beschikbaar te stellen voor wie de Deluxe- of Ultimate-versie van Like a Dragon: Inifinite Wealth koopt. Daar krijgen wij een wrange smaak van in onze mond. Wij kunnen er prima mee leven dat gamers die wat meer aan een spel uitgeven wat extra’s krijgen, maar om een modus weg te houden bij wie alleen de standaard versie koopt, dat voelt gewoon erg verkeerd.

Dit nieuwe jaar gaat voorlopig gewoon verder waar het vorige topjaar was gestopt, namelijk met topgames. Like a Dragon: Infinite Wealth is gigantisch groot, gigantisch leuk en een gigantische aanrader. Het heeft alle ingrediënten die een Yakuza-game geweldig maakt en weet op de juiste punten verbeteringen door te voeren. Mocht je overigens Yakuza: Like a Dragon nog niet gespeeld hebben, dan is het wellicht aan te raden dat eerst te doen. Het spel is prima op zichzelf te doen, maar voor iemand die op de hoogte is van de geschiedenis, is het allemaal nog net een stukje leuker en interessanter.

Wij speelden Like a Dragon: Infinite Wealth op de PlayStation 5. Het spel is ook verkrijgbaar voor Xbox Series en pc.