review
Finding Frankie

Finding Frankie is een korte en simpele indiegame van ontwikkelaar Superlou. Er is een groot, dodelijk konijnachtig beest met scherpe tanden dat als mascotte dient. Jij bent uitgenodigd (al dan niet op onvrijwillige basis) om mee te doen aan een soort ‘spelshow’. Hierin is het de bedoeling om verschillende parcoursen af te leggen, zonder dat je de grond raakt. Tussen de parcoursen door zit er een soort van puzzeltocht in verwerkt, maar dit is niets minder dan elke keer een verschillend aantal knoppen zien te vinden die je tijdig in moet drukken om ergens anders een deur te openen. Als de deur dan open is, heb je weer een obstakelkoers te overwinnen. Het idee is best origineel en de kleurrijke omgevingen zijn een mooi contrast met de duistere setting.

Al gelijk in het begin van het spel wordt de toon gezet. De deur gaat open en de andere drie kandidaten, allemaal anonieme figuren met konijnenmaskers op, leggen gelijk het loodje. Jij kunt ternauwernood ontsnappen en de jacht begint. Je komt in een ruimte waar je verschillende kastjes zoekt waar knoppen op zitten. Druk die in een bepaalde tijd allemaal in en er gaat ergens anders een deur open. Achter die deur zit een soort van Monkey Town-ruimte met een parcours (voor de niet-ouders onder ons: Monkey Town is een groot speel- en klimparadijs voor kinderen). Je moet grote obstakels die draaien en kantelen, net als in Wipe Out, zien te ontwijken en vooral proberen er bovenop te blijven staan. Val je op de grond, dan gaat er een alarm af en komt Frankie tevoorschijn. Frankie is in dit geval een groot duveltje-uit-een-doosje-figuur, zo’n afschuwelijk poppetje op een veer. Als hij je vindt, pakt hij je en slaat hij jou dood tegen de muur. Game over.

Je kunt je verstoppen achter een van de vele hindernissen, maar dat werkt niet altijd. Soms dachten we goed verstopt te zitten, maar werden we toch getrakteerd op een hard geluid en Frankie plots vol in beeld: een flauwe jumpscare. De eerste keer was dat een leuk effect, maar dat wordt al heel snel een afgezaagd iets. Je moet dan dat parcours weer opnieuw beginnen, net zo lang tot je het hebt gehaald. En daarna begint de riedel weer van voren af aan. Soms wordt een overgang van ruimte naar parcours afgewisseld met een achtervolgingsscène. Dat zijn op zich wel spannende stukjes waarin je best even met de billen knijpt, maar als je dat gaat ontleden is het gewoon een kwestie van trial en error. Elke keer kom je een stukje verder als je weet wat de bedoeling is.

Er is een korte tutorial in Finding Frankie die je kunt doorlopen en dat is zeker aan te raden. Naast rennen, bukken en schuiven over de vloer kun je namelijk ook hangen en slingeren aan dingen. Dit vergt enige oefening. De hang- en slingerknop is namelijk een aparte knop. Ook moet je heel precies naar de balk kijken om eraan te hangen. Kijk je te laag, val je naar beneden. Dit duurde even voordat we het doorhadden. Naast de, ietwat summiere, tutorial word je in het diepe gegooid. Nou is het vinden van de verschillende kastjes om een deur te openen niet bijzonder ingewikkeld, maar je krijgt ook op een gegeven moment een Duckscanner. En ja, wat moet je daar nu mee? Daar laat het spel wel een steekje vallen, vinden wij.

Wij zijn op zich wel te spreken over spellen met een hoog verstoppertje spelen-gehalte. Denk aan Phasmophobia. Dat doet het spel dan ook leuk. Val je op de grond? Dan ben je niet gelijk af en heb je een paar tellen om je te verstoppen. Best een leuk gegeven. Het freerunnen werkt, als je dat eenmaal doorhebt, ook best goed. Je zwiept al snel van obstakel naar obstakel. En omdat het net zulke extravagante dingen zijn als in Wipe Out (denk aan grote, draaiende cilinders met random obstakels eraan vastgeplakt), zijn sommige stukken best pittig. Helaas verliest het al snel de aandacht, omdat het een makkelijk trial and error-gevoel geeft. De kleurrijke omgevingen zijn een mooi contrast met het rauwe, duistere gegeven dat jij op leven en dood meedoet aan een spelletje voor iemand anders zijn vermaak.

Finding Frankie is vanaf nu beschikbaar voor PlayStation 5 en Xbox Series X|S en was al eerder beschikbaar op pc. Voor deze review hebben wij het spel gespeeld op PlayStation 5.