review
Death Stranding 2: On the Beach

Je stapt als Sam (Norman Reedus) de deur uit en begint je eerste missie van Death Stranding 2: On the Beach. Na de eerste paar stappen vind je een geweer. Het voelt alsof het daar zo precies geplaatste geweer een bewuste boodschap is van Hideo Kojima: “Weet je nog dat het in het eerste deel zo lang duurde voordat je de mogelijkheid kreeg om terug te vechten? Dit is het tweede deel en je hebt het voorbereidende werk al gedaan, nu kan je vanaf het begin knallen, als je dat wilt.” Heel snel wordt duidelijk dat Death Stranding 2 een vervolg is, maar absoluut niet meer van hetzelfde.

En die boodschap blijft terugkomen. Waar het in het eerste deel heel lang duurde om extra hulpmiddelen vrij te spelen, krijg je in Death Stranding 2 binnen no-time toegang tot een volautomatisch geweer, een sluipschuttersgeweer, verschillende pistolen, bruggen en andere dingen die je kan bouwen, een motor en ga zo maar door. Het voelt minder alsof de post-apocalyptische wereld het grote obstakel is waar je  heel voorzichtig een veilige weg door moet vinden en het voelt meer alsof de gigantische open wereld jouw speelterrein is waar je kan doen en laten wat je wilt.

Oké, laten we even een stapje terugnemen voor de mensen die de context van het eerste deel missen. Death Stranding verscheen in 2019 en was het eerste project van de nieuwe studio van Hideo Kojima (Metal Gear Solid), Kojima Productions. In dat spel heeft er een grote ramp plaatsgevonden op de aarde: de Death Stranding. Hierdoor werd het een post-apocalyptische wereld waarin Amerika niet langer verenigd was én er allerlei monsters, genaamd BT’s, waren. Aan het einde van het eerste deel is, en dat is niet echt een spoiler, Amerika weer verenigd met een bijzonder netwerk, een soort ultrafuturistisch internet, zeg maar.

In deel twee gaan we naar andere delen van de wereld om die ook onderdeel te maken van dit “Chiral Network”. Welke delen van de wereld en waarom, dat laten we buiten beschouwing. Het is verreweg het bijzonderst om zelf het hoe, wat en waarom te ontdekken. Helaas betekent dit ook dat we je niet veel invulling over het verhaal kunnen geven. Wel kunnen we zeggen dat het boordevol interessante personages zit die door geweldige acteurs vertolkt worden. Denk aan Norman Reedus die Sam speelt en Léa Seydoux die haar rol als Fragile weer oppakt, maar ook zijn er geweldige nieuwkomers in de vorm van Dollman, Tarman en veel meer.

De eerste Death Stranding zag er fantastisch uit en bij het opstarten van het tweede deel konden we onze ogen niet geloven. Het is voor het eerst dat we gefopt werden en oprecht even dachten naar opgenomen beeldmateriaal van de echte wereld te kijken. Tijdens het daadwerkelijke spelen zie je wel dat het een gamewereld is, maar laten we eerlijk zijn: wanneer het grootste kritiekpunt op de graphics van een spel is “soms zie je duidelijk dat het niet de echte wereld is”, dan weet je dat je met iets ongelooflijk moois te maken hebt.

De engine van het spel is de Decima Engine, die ontwikkeld is door het Nederlandse Guerilla Studios dat het zelf gebruikt voor hun Horizon-spellen. Horizon Forbidden West was wat ons betreft het mooiste spel ooit gemaakt en Death Stranding 2 doet er nog een schepje bovenop. Natuurlijk blijft hoe mooi iets is gedeeltelijk een kwestie van smaak, maar toch. De aarde van Death Stranding 2 is een lust voor het oog en je staat om de paar minuten wel even versteld van wat je voorgeschoteld krijgt. Alhoewel de game extra lekker draait op de PlayStation 5 Pro, willen we ook even complimenten geven voor hoe soepeltjes het spel draait op de Performance Mode van de standaard-PS5. Met de Performance Mode haal je een strakke 60FPS en mis je relatief weinig ten opzichte van de Quality Mode, waarvoor je zonder de Pro flink wat frames moet inleveren. Het is fijn dat een spel zonder overdreven grote technische mankementen lanceert op beide versies van de console, aangezien er de afgelopen jaren nog wel het een en ander op de technische staat van bepaalde releases aan te merken valt.

De gameplay van Death Stranding 2 is lekker uitgebreid. Ja, deels ben je nog steeds bezig met het rondbrengen van pakketjes van hot naar her. Maar zoals we eerder al zeiden, is er gewoon zoveel meer tot je beschikking. De wereld is groter en meer open en er is een stuk meer te doen dan alleen rondlopen en BT’s vermijden. Soms krijg je missies om kampementen van rovers of ander tuig te bevrijden. Waar je je in de eerste Death Stranding bij het zien van vijanden zo stil als een muis wilde houden en vooral probeerde onopgemerkt er langs te komen, voel je je nu meer John Wick.

Zo kan je met een verkentoren scannen wie er allemaal in de buurt is, om vervolgens met een sluipschuttersgeweer met verlammende darts mensen van een afstandje uit te schakelen. Komen er toch nog een paar naar je toe, dan kan je rookgranaten gebruiken om ze te verrassen. Dat is één van de vele manieren en het zijn maar een paar van de tientallen hulpmiddelen die je tot je beschikking hebt. Je kan ook alsnog gaan sluipen, alsof je Metal Gear Solid aan het spelen bent, of je kan gebruikmaken van pistolen met een kortere afstand die dan wel geluidsdempers hebben.

En ja, je reist rond door de wereld om nieuwe gebieden met elkaar te verbinden, maar er zitten meer dan genoeg verrassingen in het spel qua zowel verhaal als gameplay. Helaas zijn dit dingen die we niet kunnen noemen, omdat het zelf verrast worden door de vele toffe elementen van Death Stranding 2 een groot onderdeel is van wat het allemaal zo goed maakt. De game voelt echt alsof het van begin tot eind bedacht is door creatieve geesten en dat er niet elke stap van de weg leidinggevenden waren die met statistieken wel even gingen berekenen wat de meest populaire manier is om iets te doen.

Het voelt een beetje lullig om steeds te vertellen hoe geweldig bepaalde aspecten van de game zijn, zonder het echt te benoemen, alsof je steeds maar tegen iemand vertelt hoe geweldig je cadeau voor ze is, zonder te kunnen vertellen wat het is. Wel kunnen we stellen dat de gameplay een stuk soepeler en uitgebreider is dan in het eerste deel en daarom zorgt het voor meer epische momenten: een stuk frictie is ingeruild voor vette gameplaymogelijkheden. Het verhaal bouwt sterk voort op het eerste deel, zonder dat het onorigineel of saai wordt.

Death Stranding 2 is zonder twijfel het resultaat van Hideo Kojima en zijn team die niet alleen met hun beste werk bezig zijn, maar ook nog eens de volledige creatieve vrijheid hebben om te doen wat ze willen doen.

Death Stranding 2: On the Beach is exclusief verkrijgbaar voor de PlayStation 5.