review
Kirby Air Riders

Het oorspronkelijke Kirby Air Riders verscheen al in 2003 voor de Nintendo Gamecube en sindsdien is er geen nieuw deel uitgebracht. Vanaf morgen is dat echter helemaal anders, want dan verschijnt een nieuwe Kirby Air Riders op de Nintendo Switch 2. Weet de formule stand te houden en is er genoeg vernieuwd? Wij beantwoorden je vragen in deze review.

Wie de titel Kirby Air Riders ziet denkt waarschijnlijk dat we hier te maken hebben met een racegame en wellicht met een concurrent van Mario Kart. Hoewel racen zeker een onderdeel is van de game is het zeker niet het enige en belangrijkste deel van het spel. Wat is het dan wel? Wij scharen Kirby Air Riders eerder onder de party-games. Er zijn verschillende spelmodi aanwezig en die bieden allemaal wat anders.

De eerste optie die je tegenkomt is de Air Rider-modus en dit is de modus waarin daadwerkelijk wordt geracet. Je springt met een van de personages op een voertuig met het idee om als eerste over de finish te komen. Dat doe je niet alleen door de snelste te zijn, maar ook door handig gebruik te maken van de opties die de game je biedt. Kirby-kenners weten natuurlijk dat het personage tegenstanders kan opzuigen en daarmee hun krachten overneemt en dat biedt je allerlei power-ups. Die doen wel denken aan wat je in Mario Kart tot je beschikking krijgt: vuurballen schieten, turbo’s, et cetera.  Het is een leuk systeem en zorgt ervoor dat je tijdens de wedstrijd op veel meer moet letten dan alleen het snelst over de finish komen. Waar je in de Gamecube-versie nog alleen met Kirby kon spelen, kun je dat nu met alle personages en voor het gemak hebben die de zuig-kwaliteiten van Kirby overgenomen.

Wat wel een gemiste kans is, is dat dit puur om enkele races gaat. Er is dus geen competitie te spelen zoals in Mario Kart.

In Kirby Air Riders hoef je zelf geen gas te geven, dat gaat vanzelf. Het enige dat je doet is sturen en remmen en door te remmen en te driften, bouw je ook weer een boost op. Dit is vergelijkbaar met hoe dat in Nintendo’s meest fameuze racegame werkt. Het grote verschil is echter dat Kirby onnoemelijk veel sneller gaat. Op volle snelheid is de actie amper bij te benen, zeker wanneer je net begint met het spel. Dat maakt wel dat het met de uitdaging hierdoor wel goed zit. Langzaam maar zeker ga je beter en beter om met je voertuig en de flitsende actie en dat geeft best wat voldoening.

Het leuke daarbij is dat ook de voertuigen heel duidelijk verschillen. Van snel en wendbaar, naar wat langzamer maar wel sterker of voertuigen die verder kunnen vliegen. Die eigenschappen komen vooral tot hun recht wanneer we overstappen naar de Citystrijd- of de Roadtrip-modus, waarbij die eerste vermoedelijk degene is waar de meeste gamers hun tijd in gaan steken.

In die eerste modus krijg je vijf minuten de tijd om je voertuig klaar te maken voor de strijd. Tijdens het rondscheuren pak je allerlei power-ups op die je voertuig op verschillende vlakken verbeterd. Je weet nog niet precies wat je gaat doen in het eindspel dus het is zaak om alle eigenschappen zo goed mogelijk te krijgen. In de tussentijd proberen de andere spelers natuurlijk om jouw power-ups weer af te pakken of je voertuig te vernielen. Ook kun je hier je favoriete voertuig vinden om de eindstrijd mee aan te gaan. Het is een heerlijk chaotische modus, waarbij er ook nog allerlei randzaken plaatsvinden die het spel beïnvloeden.

Wanneer de vijf minuten voorbij zijn is het tijd om te stemmen voor het eindspel dat vaak een minigame is. Denk daarbij aan zoveel mogelijk punten verzamelen met door ringen vliegen, waarbij vooral je zweefeigenschappen belangrijk zijn. Maar ook kan het uitdraaien op een gebied waarin je zoveel mogelijk vijanden moet verslaan. Je weet het niet van tevoren en dat maakt het juist zo leuk. Wij hebben de nodige potjes gespeeld en hebben ons totaal niet verveeld. De vraag voor ons is nog wel even hoe lang het leuk blijft en of er uiteindelijk genoeg diepgang gaat zijn om te blijven spelen.

In de Roadtrip-modus leg je een lange weg af waarbij je tussendoor op minigames wordt getrakteerd. Dit zijn dezelfde als die je in de Citystrijd-modus tegenkomt. Tussendoor verzamel je ook herinneringen over het personage waar je op dat moment speelt. Dit doet wat denken aan hoe Super Smash Bros Ultimate dat aanpakt, die toevallig ook door dezelfde studio is gemaakt.

Tot slot is er ook nog een top down racemodus genaamd Topcross die sterk doet denken aan racegames van heel erg vroeger. Je ziet je personage en voertuig niet langer van achter, maar van boven. Dit is een leuke modus, maar van alle beschikbare modi wel degene waar we uiteindelijk het minst vaak naar neigden. Deze races speel je ook af en toe tijdens de Roadtrip- en Citystrijd-modi en dan kom je er al vaak genoeg mee in aanraking.

Waar we vinden dat Kirby Air Riders wat tekort schiet, is het baanontwerp. De banen zijn stuk voor stuk prima, maar echt iconische circuits zitten er niet tussen. Het kan zijn dat het komt doordat alles zo snel gaat, maar we hadden zelden een “hey, dit is heel erg cool”-moment. Ook qua personages is het allemaal net wat minder spectaculair, wat natuurlijk ook komt doordat het zich in het Kirby-universum afspeelt en het dus beperkt is tot die personages.

Uiteindelijk is Kirby Air Riders een verrassende en toffe toevoeging aan de Nintendo Switch 2-lineup en is de game heel wat anders dan een Kirby-variant op Mario Kart. De verschillende modi zorgen ervoor dat je je eigenlijk nooit hoeft te vervelen en zeker wanneer je online gaat, staat je een hoop plezier te wachten!

Wij speelden Kirby Air Riders op de Nintendo Switch 2. De game is exclusief voor dit platform.