review
Recensie – The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D

The Legend of Zelda: Majora’s Mask was eind 2000 de gewenste opvolger van volgens velen nog altijd de beste game ooit, TLOZ: Ocarina of Time. Als opvolger is het niet makkelijk om aan de eisen van zijn voorganger te voldoen. Toch wist Nintendo een game neer te zetten die even vertrouwd aanvoelde als zijn voorganger, maar toch zeer innovatief was. The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D is afgelopen vrijdag verschenen als remake voor de Nintendo 3DS, maar kan de remake hetzelfde gevoel naar voren brengen als het origineel?

Waar Zelda-games vaak draaien om het redden van Zelda en Hyrule omdat Ganondorf de Triforce weer eens in het vizier heeft, wijkt The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D af van deze trend. Een welkome afwisseling voor iedere liefhebber van de reeks die aantoont dat een ander verhaal zeker geen min- maar een pluspunt is. Dit spel speelt zich af in Termina waar Link tijdens één van zijn reizen belandt. Skull Kid heeft hier een mysterieus masker gestolen waarmee hij de hele wereld in gevaar brengt. Hij stuwt namelijk een enorme maan richting de aarde.

Hoe Link in de wereld van Termina komt is geen geheim, maar waar de wereld precies ligt waar hij invalt is altijd een geheim gebleven. Mede deze wereld maken The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D een game die niet gemist mag worden wanneer je een zwak hebt voor uitdagende avonturengames. Keer op keer zul je je verbazen over de mogelijkheden die je krijgt en de veranderingen die plaatsvinden.

The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D maakt gebruik van de innovatie gameplay (voor die tijd) van Ocarina of Time. Het spel was de eerste 3D-Zelda waarmee Nintendo een stap maakte die nodig was om gamers geïnteresseerd te houden. Zoals gezegd was het maken van een opvolger door de kwaliteit en de positieve ontvangst van het vorige deel, moeilijker dan ooit te voren. Een probleem waar Nintendo overigens altijd nog mee kampt omdat altijd de vergelijking met OOT wordt gemaakt.

Toch deed Nintendo bijna alles goed. Er werd namelijk gekozen voor een game die qua besturing en graphics gelijk was aan de voorganger. De details werden qua basis wel verbeterd, maar niet omgegooid. Deze vergelijking gaat nu ook op tussen The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D en Ocarine of Time 3D. Hierdoor was direct duidelijk dat het om een opvolger gaat. Toch veranderde er qua gameplay één ding wel essentieel. Je kreeg een aantal extra mogelijkheden.

Waar tijdreizen in Ocarina of Time innovatief leek, werd het dat pas in Majora’s Mask. Veranderen in jonge of grote link bracht twee werelden en dus twee manieren van spelen met zich mee, maar een race tegen de klok om vervolgens na een bepaalde tijd weer zaken overnieuw te moeten doen was nieuw. En ook nu voelt dit weer als een verfrissend en vernieuwend element. Het maakt het spel uniek in zijn soort. Iets anders wat hiervoor zorgt zijn de maskers.

Link gaat al heel lang mee en het veranderen in een wezen zagen we eerder in Twilight Princess, maar het veranderen in bekende wezens is altijd nog uniek. Deku Scrub, Zora en Goron zijn de wezens waar Link in kan veranderen. Ieder wezen heeft zijn eigen manier van spelen. Zo kan een Deku Scrub niet zwemmen, maar dankzij bepaalde bloemen wel stukken vliegen. Een Zora daarentegen kan juist wel heel goed zwemmen. Deze veranderingen van mogelijkheden bieden de speler een gameplay die gevarieerder dan ooit is, wat het spel leuker maakt dankzij de afwisseling.

Omdat The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D een remake is, hebben de makers gebruik gemaakt van de mogelijkheid een aantal zaken te verbeteren. Natuurlijk ziet het spel er beter uit dan het origineel, wat een absoluut pluspunt is, maar de grootste verbetering zit hem in het bombers notebook. Door het spel heen zijn er vele sidequests die Link kan volbrengen. Gaat hij terug in de tijd dan is vaak een deel van de voortgang verloren en moet hij opnieuw beginnen. In het Bombersnotebook wordt echter opgeslagen wat je hebt gedaan en wat er nog is te doen. Dit maakt de voortgang een stuk soepeler en biedt je tevens de kans om bepaalde zaken niet te vergeten.

In vergelijking met Ocarina of Time 3D is er nog één verbetering en dat is de besturing. Dankzij de New 3DS heb je een C-stick waarmee je de camera makkelijker dan ooit in de gewenste positie kunt draaien. Dit voorkomt veel frustratie die er in het verleden nog weleens was. Dit voordeel wordt echter een nadeel van het spel wanneer je geen New 3DS hebt, maar een gewone 3DS of 2DS. Alhoewel het spel niet ineens heel slecht is, lijkt Nintendo mensen subtiel te dwingen tot een nieuwe handheld te kopen met deze methode.