Doorgaan naar artikel
Knack 2
Thom van den Hork
Thom van den Hork
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Knack 2 is in alle opzichten beter dan zijn voorganger. De minpunten van het vorige deel, moeilijkheidsgraad en verhaal, zijn grotendeels opgelost. Ook grafisch gezien is het weer een lust voor het oog. De co-op-modus is een zeer welkome toevoeging, maar ook alleen is dit een must-have wanneer je van platformers houdt. De vreemde camerastand op sommige momenten en de soms wat herhalende gevechten zorgen ervoor dat het niet helemaal perfect is.

De eerste Knack verscheen tegelijk met de eerste versie van de PlayStation 4. Het spel liet toen al zien waar het systeem toe in staat was. Helaas werd deze platformer niet heel erg goed ontvangen door de pers. Volgens de critici was deze game voor het grootste gedeelte te eenvoudig en was het verhaal niet boeiend genoeg. Niet helemaal terecht om het spel alleen daar op af te rekenen, want Knack is zelfs nu nog de moeite waard om op te pakken, mocht je dat nog niet gedaan hebben. Bij Sony hebben ze wel geluisterd naar de verschillende punten van kritiek en om het een en ander te verbeteren hebben ze de hulp ingeschakeld van Marianne Krawczyk. Deze schrijfster is bekend geworden door de bekende God of War-serie. Heeft ze Knack 2 naar een hoger niveau weten te tillen of maakt het niet veel verschil?

Een van de grootste punten van kritiek op het eerste deel was het flinterdunne verhaal. Natuurlijk draait een 3D-platformer niet alleen maar om een verhaal, maar met de vele cut-scenes die het spel kent, is het toch wel een belangrijk onderdeel. Marianne Krawczyk is voor Knack 2 toegevoegd aan het team met schrijvers, en met succes. Deze game heeft een verhaal wat leuk is om te volgen en niet alleen dient ter opvulling. De mooi vormgegeven cut-scenes helpen daar natuurlijk ook bij, want alleen een goed verhaal is natuurlijk niet genoeg. Grafisch gezien is het sowieso wel dik in orde. Dit spel laat zien waar de PlayStation 4 toe in staat is en de vele kleuren spatten van je scherm af.

Een ander minpunt was het gebrek aan uitdaging en daarom heeft Sony er deze keer voor gekozen om vier verschillende moeilijkheidsgraden toe te voegen. Hierdoor kan iedereen het zo moeilijk of makkelijk mogelijk maken voor zichzelf. Dit heeft vooral betrekking op de verschillende gevechten, omdat dit wat lastiger toe te passen is bij de platform-elementen. Wat betreft gameplay lijkt dit deel heel erg op het vorige, maar met een aantal toevoegingen. Zo kun je Knack nu ten alle tijden klein maken en ook weer groot. Dit zorgt ervoor dat je ruimtes kunt betreden als kleine Knack waar de grote onmogelijk bij kan komen. Deze eigenschap is gebruikt in de puzzels maar ook in de rest van de gameplay. Zo kun je bepaalde platformen niet bereiken wanneer je klein bent en andersom. Een zeer welkome toevoeging die dit deel nog wat meer dimensie geeft dan de vorige.

Natuurlijk is Knack 2 alleen te spelen, maar het is altijd leuker om te gamen met z’n tweeën. Dat moeten ze bij Sony ook hebben gedacht en daarom is het volledige spel te spelen in co-op-modus. Naast dat dit gewoon leuk is, zorgt het ook voor wat extra mogelijkheden. Zo kun je elkaar gebruiken om tegenstanders te verslaan, maar ook om puzzels op te lossen. Zelfs wanneer je de game gestart bent in singleplayer-modus, heb je ten alle tijden de mogelijkheid om met z’n tweeën te spelen. Een slimme zet die de meeste spelers waarschijnlijk enorm zullen waarderen.

Mocht je na het uitspelen van de campagne nog niet klaar zijn met Knack, dan heb je altijd de mogelijkheden om de levels nog eens dunnetjes over te doen. Elk level zit namelijk vol met verschillende uitdagingen die je eigenlijk de eerste keer nooit zult halen. Dit zorgt ervoor dat Knack 2 niet gelijk in de kast verdwijnt na het voltooien van het verhaal.

Is dan echt alles goed aan Knack 2? Nee helaas niet, want ook dit deel heeft een aantal minpunten. Gelukkig zijn ze niet heel erg storend, maar het zorgt er wel voor dat de game niet helemaal perfect is. Een veel voorkomend probleem bij 3D-platformers is de camerastand. Dit kan ervoor zorgen dat je je personage even helemaal kwijt bent of tegen een onzichtbare barrière aanloopt. Zo erg is het bij Knack 2 niet aanwezig, maar de camera zorgt af en toe wel voor wat desoriëntatie. Daarnaast kunnen de gevechten met de wat eenvoudigere tegenstanders wat repetitief aanvoelen na de nodige uurtjes.

Knack 2 is in alle opzichten beter dan het eerste deel. De grootste punten van kritiek, moeilijkheidsgraad en verhaal, zijn in dit deel niet meer aan de orde. Door de hulp van Marianne Krawczyk is het een verhaal geworden dat leuk is om te volgen en niet alleen ter opvulling dient. Door het toevoegen van vier verschillende niveau’s kun je zelf bepalen hoe moeilijk of makkelijk je het wil maken. Knack was grafisch gezien al behoorlijk indrukwekkend, maar Knack 2 doet er nog een schepje bovenop. De vele kleuren maken het een prettige game om naar de kijken. Zelfs de gameplay is wat beter dan in zijn voorganger. Het zelf kunnen kiezen of Knack klein is of groot, zorgt voor meer uitdagende puzzels. Jammergenoeg heeft het spel af en toe te kampen met wat vreemde camerastanden en kunnen sommige gevechten wat repetitief aanvoelen.