review
Lost Sphear

De nieuwste titel van Square Enix, Lost Sphear, lijkt het recept te zijn voor een succesvolle JRPG. De game heeft een uniek verhaal, een vertrouwd combatsysteem en komt van de makers van I am Setsuna. Daarnaast zijn er sterke invloeden van onder andere Chrono Trigger en de vroegere Final Fantasy-games. Dit zorgde ervoor dat we met hoge verwachtingen uitkeken naar de game en vol enthousiasme ermee begonnen. Of Lost Sphear dit waar weet te maken, lees je in deze review.

Kanata, een wees uit het plaatsje Elgarthe, krijgt te maken met objecten en plaatsen die op een mysterieuze wijze verdwijnen in witte mist. Al snel komt hij erachter dat hij krachten bezit waardoor hij met behulp van herinneringen de verdwenen zaken terug in hun oude staat kan brengen. Hoewel hij al snel zijn woonplaats heeft teruggebracht, lijkt dit fenomeen overal ter wereld voor te komen, waardoor steeds meer dingen verdwijnen. Kanata wordt gevraagd om andere plaatsen weer terug te brengen en daarmee start zijn avontuur samen met vrienden Luminia en Locke. Dit lijkt een beetje ongeloofwaardig aangezien het nog kinderen zijn, maar de volwassen persoonlijkheid van Kanata maakt een hoop goed.

Tijdens het avontuur wordt je meegenomen in de kleurrijke en gevarieerde landschappen. Dit is zeker een van de grafische hoogtepunten. Afwisselend reis je over een grote map door kleinere gebieden waar monsters, quests of extra schatkisten zijn. Tegelijkertijd is vechten ook een belangrijk onderdeel dat niet mag missen in de game. Het combatsysteem lijkt veel op die van bijvoorbeeld Final Fantasy IV. Het ATB-systeem, ofwel Active Time Battle, is een hybride combinatie tussen turn-based- en actie-gevechtssystemen. Een van de leuke variaties isde vulcosuits, mechanische uitrustingen die eigenschappen van personages drastisch verbeteren. Een behoorlijk minpunt is het feit dat voorspelbare monsters zich op specifieke plekken bevinden en niet zo dynamisch zijn. Liever hadden we het ‘random encounter’-systeem gezien, waarbij je verspreid door het gebied willekeurig monsters tegenkomt.

Dat neemt niet weg dat Lost Sphear nog steeds een prima game is, maar vooral voor liefhebbers van het genre. Je kunt je met name vermaken met urenlang gebieden verkennen en monsters verslaan. Daarnaast zijn de items die je als beloning krijgt een leuke toevoeging om zo je uitrusting te verbeteren. Het verhaal biedt genoeg diepgang, maar vraagt wel het nodige geduld doordat gesprekken vaak lang zijn. Het is belangrijk om deze wel goed te lezen, anders mis je vrij gemakkelijk de volgende bestemming. In dat opzicht was het ook prettiger geweest als er iets duidelijker op de map wordt aangegeven wat de route is. Gelukkig is het altijd mogelijk om een van je medereizigers om tips te vragen, al moet je dit soms een paar keer doen om de juiste hint te krijgen.

Lost Sphear is een vermakelijke game, maar zal vooral goede indrukken achterlaten bij de liefhebbers. De game is leuk door het prettige gevechtssysteem en de vrijheid om de omgeving te verkennen. Daarbij komt een origineel verhaal wat mede door de onschuldige personages een indruk achterlaat. Jammer genoeg mist er ook het een en ander, waaronder dynamische monsters en het tempo lijkt er ook niet echt in te zitten. Belangrijk is dan ook om voldoende geduld te hebben, zodat je het maximale uit de game kunt halen.