review
WWE 2K19

2K Games brengt al sinds 2014 worstelgames uit onder de WWE 2K-franchise. Ze hebben daarbij niet altijd een overweldigende game uitgebracht en WWE 2K18 was daarbij ook bijzonder matig. Of ze de missers van vorig jaar hebben verbeterd lees je in deze review.

Toen we aan de slag gingen met de MyCareer-modus zagen we vrijwel direct grote veranderingen ten opzichte van het vorige deel. Nadat er een eigen personage is gemaakt ga je op pad om te werken aan je carrière als professioneel worstelaar. Al jarenlang kampt de franchise met een ondermaatse campagne-modus, maar het is duidelijk merkbaar dat ze er dit jaar veel aandacht aan hebben besteed. Hoewel er nog steeds wel enkele kanttekeningen zijn, biedt de MyCareer meer diepgang en een echte verhaallijn. Als we kijken naar het vorige deel is alleen het toevoegen van ingesproken stemmen al een pure winst.

Tijdens je trip naar de top dien je, zoals we gewend zijn van dergelijke games, onderaan te beginnen en jezelf te ontwikkelen tot wereldberoemde professioneel showworstelaar. Je personage leeft in een klein busje waar hij mee naar de evenementen rijdt, maar ook in slaapt. Tijdens de evenementen zijn er verschillende opdrachten die je zult moeten voltooien om je verder te ontwikkelen. Wanneer je al snel wordt opgemerkt door de grote jongens krijg je een contract aangeboden, maar niet voor lang: je wordt gefilmd wanneer je in gevecht raakt op straat en dit wordt via social media verspreid. Hierop zit de bond niet te wachten en je contract wordt per direct ingetrokken. Vanaf hier start je wederom onderaan en zul je moeten bewijzen dat je de beste bent en klaar bent voor de grote jongens van de WWE.

Je personage beschikt in het begin over vrij weinig moves en heeft moeite met incasseren. Na enkele flinke klappen heb je nog maar weinig puf over om onder een “pin” vandaan te komen, waarbij je tegenstander je met je schouders tegen het canvas moet drukken voor drie seconden. Door wedstrijden te winnen speel je nieuwe moves vrij die je kunt “kopen” voor punten. Daarbij wordt je ook sterker, krijg je meer stamina en houdt je het langer vol. Ondanks dat er heel veel mogelijkheden zijn om je personage te verbeteren merk je geen duidelijke verbetering. Voor je gevoel heb je je personage op veel gebieden verbeterd, maar dit is niet te merken tijdens de wedstrijden. Door het opbouwende niveau is de MyCareer wel de ideale modus om bekend te raken met de knoppen, bewegingen en acties.

Naast deze MyCareer-modus zijn er nog verschillende andere modi aanwezig. Eén van de leukste blijft toch wel een gevecht waar vier worstelaars het opnemen het tegen vier anderen. Het gevecht begint vrij rustig en na enkele worpen mengen een tweede en derde worstelaar zich in het gevecht. Dit is waar het publiek voor komt en dit is ook duidelijk merkbaar. Ze gaan los en juichen harder wanneer The Rock en Brock Lesnar samen “Stone Cold” Steve Austin tegen het canvas smijten. In WWE 2K19 is de nieuwe modus “Towers” aanwezig. Het is hierin de bedoeling om enkele doelstellingen te behalen om door te gaan naar de volgende ronde. Dit kan variëren tot het halen van een minimaal aantal punten tot het verslaan van je tegenstander. Doordat de uitdagingen wekelijks worden vernieuwd blijft het een modus die leuk en uitdagend blijft.

Ondanks de verbeteringen in WWE 2K19 zijn er nog steeds verschillende aandachtspunten. In vrijwel elk deel hebben we te maken met grafische bugs en deze zijn helaas ook deze keer weer aanwezig. Ze zijn niet altijd storend aanwezig, maar zorgen vaak wel voor rare momenten. Het komt bijvoorbeeld regelmatig voor dat een personage bukt en door de touwen heen gaat. Dit resulteert in rare bewegingen van zowel de worstelaar als de touwen. Ook het springen en werpen van je tegenstander zorgt regelmatig voor vreemde situaties. Verder ziet de game er prima uit, maar het is geen pareltje. WWE 2K19 biedt voldoende content voor de fans onder ons en hopelijk gaat 2K Games aan de slag met de aandachtspunten om volgend jaar een nóg betere WWE-game te ontwikkelen.