Doorgaan naar artikel
Review in progress: The Division 2
Patrick van Meijl
Patrick van Meijl
Redacteur
Profiel

Conclusie

Tot nu toe maakt The Division 2 een goede indruk. Het ziet er vrij goed uit, de nieuwe setting is leuk en er zit veel content in. Toch sloeg de verveling soms toe, wat vooral te wijten is aan dat het voelt alsof je veel van hetzelfde aan het doen bent.

Drie jaar geleden werd door Ubisoft een onwijs toffe game getoond: The Division. De hype was er, maar helaas viel het voor veel gamers toch wat tegen. De uitgever heeft nu de kans zichzelf te revancheren met The Division 2. Aangezien we er al snel achter kwamen dat dit een erg grote game was, hebben we besloten de review in tweeën te hakken. Dit deel zal vooral gaan over het levelproces en wat je daarbij allemaal tegenkomt. De endgame, darkzones en multiplayermodi komen later aan bod.

Het verhaal start een aantal maanden na het eerste deel. Deze keer speelt het zich niet in het winterse New York af, maar in het zomerse Washington D.C.. Je speelt als Division-agent en bent deel van een groep in het geheim opgeleide agenten. In de Amerikaanse hoofdstad dreigt alles mis te gaan door gewelddadige bendes die proberen van de chaos gebruik te maken om terrein te claimen. Jij wordt opgeroepen om hier een stokje voor te steken.

the division 2

Het verhaal maakt indruk op een wat andere manier dan normaal. Je gaat namelijk geen episch avontuur tegemoet met onverwachte plotwendingen en diepe karakterontwikkelingen. Nee, het positieve komt van het feit dat het echt voelt alsof je in een levende wereld zit. Opdrachten die je krijgt zijn realistisch, zo krijg je bijvoorbeeld de taak batterijen te vinden in een oude fabriek om een nederzetting te helpen. Daarnaast doe je kleine opdrachten om individuen te helpen en af en toe heb je een grote missie waarin je wel iets heldhaftigs doet, bijvoorbeeld een sterke bevelhebber van de vijand verslaan. Doordat er naast deze “normale” missies ook nog van alles om je heen gebeurt, zoals executies en vijandige patrouilles, voelt het alsof je een normaal persoon bent die de goedheid van de wereld wil beschermen. Dit is een leuke verandering, maar heeft de keerzijde dat het verhaal je niet echt bij zal blijven na het spelen.

The Division 2 ervaar je in een erg goed nagemaakt Washington D.C.. Er zijn veel herkenbare bezienswaardigheden, het voelt vrij sfeervol en het ziet eruit als een stad die al een tijdje verwaarloosd is. Verder zijn de effecten mooi en zijn er veel details overal in verwerkt. Helaas is niet alles positief aan de graphics. Zo kom je nog wel eens vrij lelijke textures tegen. Het kan ook zomaar zijn dat deze textures pas heel laat laden, waardoor je eerst alleen maar een wazige versie ervan ziet. Ook gebouwen en omgevingsvoorwerpen kunnen zomaar op je scherm verschijnen uit het niets. Dit is slordig, maar over het algemeen ziet de game er prima uit. Ook het geluid is erg goed. Soms misten we wat muziek, maar de verdere geluidseffecten en omgevingsgeluiden zijn erg goed.

the division 2

De gameplay bestaat uit missies en randactiviteiten. De missies zijn weer onderverdeeld in hoofd- en zijmissies. De hoofdmissies zijn duidelijk het beste. Deze vinden plaats op unieke locaties en in gevarieerde gebouwen en zijn met drie anderen te spelen middels matchmaking. Hierbij is het vrijwel altijd de bedoeling om een hele hoop vijanden neer te schieten, zoals overigens bij alles wat je in het spel doet. Gelukkig zit er veel verschil in deze vijanden om het nog vrij gevarieerd te houden voor langere tijd. In het eerste deel waren het nog zogenaamde kogelsponzen: vijanden die gewoon heel veel levenspunten hadden en er daardoor langer over deden om neergeschoten te worden. Gelukkig is dat dit deel anders.

Dit komt door de nieuwe toevoeging van een pantsersysteem. Vijanden kunnen verschillende soorten bepantsering hebben die eerst kapotgeschoten dient te worden, alvorens je ze op die plek kunt raken. Hierdoor is er flink wat tactiek bijgekomen. Ga je gewoon voor zoveel mogelijk de vijand raken, of schiet je heel gericht op de delen zonder pantser. Iets anders wat tactiek vraagt zijn de verschillende soorten vijanden. Sommige komen op je afgerend terwijl anderen juist granaten gooien of je van een afstandje onder vuur nemen met een scherpschuttersgeweer. Daarnaast zijn er nog een hoop andere variaties die ervoor zorgen dat je flink wat tactiek moet gebruiken. Helaaas zorgen sommige vijanden soms voor flinke frustraties, zeker als je in je eentje een missie moet volbrengen.

the division 2

De zijmissies in The Division 2 zijn dus iets minder groot dan de hoofdmissies en deze zul je ook in je eentje moeten volbrengen mits je geen vrienden hebt die je direct kunt uitnodigen in je party. Dit geeft een leuke afwisseling, maar we hadden liever meer grote missies gezien in plaats van een hoop kleine. Daarnaast heb je nog alle activiteiten tijdens het freeroamen. Zo zul je af en toe een executie moeten voorkomen of een strategisch punt moeten overnemen van de vijandelijke bendes. Daarnaast zijn er een hoop materialen te vinden en een erg leuke toevoeging is het volbrengen van missies om nederzettingen te helpen. Hiermee ontgrendel je weer bonussen waardoor het ook wat oplevert.

Andere aspecten van The Division 2 zijn RPG-elementen. Zo heb je een aantal leuke skills die je kunt upgraden door de game heen. Dit zijn onder andere een drone, hittezoekende granaat of schild. Ook is er een uitgebreid lootsysteem. Zo zul je natuurlijk betere wapens vinden maar ook componenten voor je vaardigheden en nieuwe uitrustingen zul je regelmatig tegenkomen. Dit gebeurt wel net iets te vaak en zeker in het begin wordt het saai doordat je wordt doodgegooid met dezelfde voorwerpen, maar dan met net wat betere cijfertjes. Naarmate je vordert wordt dit minder, maar het gevoel gaat nooit helemaal weg. Hierdoor is het lootsysteem niet zo bevredigend als het had kunnen zijn, maar wellicht dat dit bij de endgame nog verandert.

Het algemene gevoel dat we hadden tijdens het spelen van The Division 2 is gemixt. Op het eerste gezicht is het een erg leuke, actievolle co-op-shooter met veel content, maar toch slaat de verveling af en toe wel toe. Dit komt doordat je toch regelmatig hetzelfde aan het doen bent en doordat de loot net niet bevredigend genoeg is. We blijven het spel toch steeds weer opstarten om een missie te spelen en onze uitrustingen en wapens te verbeteren, dus er is toch iets verslavends aan. We hopen dat de endgame, de darkzones en de multiplayer het plaatje volledig afmaken en ook sommige negatieve punten weg gaan nemen, maar dat lees je binnenkort hier op de site. Wij gaan nu weer snel verder spelen.

Voor deze review speelden we The Division 2 op pc. Het spel is verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc.