Doorgaan naar artikel
In Death Unchained
Joost Klein Middelink
Joost Klein Middelink
Gameredacteur / Bordspellenredactiemanager / Eventmanager
Profiel

Conclusie

In Death Unchained is niet veel anders als de standaardversie. De Oculus Quest-versie biedt een voordeel en een nadeel, waardoor we uiteindelijk op dezelfde score uitkomen. Het blijft een toffe en intense pijl-en-boog-game met een hoge leercurve, maar is ook afstraffend en soms heb je een flinke dosis geluk nodig, iets wat storend is bij een roguelite. Met deze versie kun je wel vrij bewegen, wat zorgt voor betere onderdompeling.

Twee jaar terug mochten wij In Death voor PSVR reviewen en nu is de game ook beschikbaar voor Oculus Quest, zonder beperkingen van kabels. Zo is de naam er ook op aangepast en daarom gaan we In Death Unchained opnieuw bekijken. Lees hier onze ervaring met deze roguelite dungeon-crawler in virtual reality.

In Death Unchained

Mocht je onze review van de PSVR-versie niet hebben gelezen, hier een korte uitleg over de game. In In Death Unchained beschik je over een pijl-en-boog en zul je zo monsters moeten afslachten in een grote wereld, waar je in voortbeweegt door speciale pijlen te schieten. Deze wereld is vrij lineair, waarbij je tussendoor checkpoints hebt en aan het einde van elk level een eindbaas. Sterf je, dan begin je weer helemaal opnieuw, maar soms speel je iets vrij voor je volgende potje, zoals we van roguelite-games gewend zijn. De levels zijn dan wel helemaal anders. Onderweg kun je andere pijlen verkrijgen die meer schade aanrichten of vijanden bevriest. Er is helaas niet echt een onderliggend verhaal of doel, behalve dat je het einde wilt bereiken, in de hoop dat je keer op keer beter wordt.

In Death Unchained is daarbij nauwelijks aangepast op de PSVR-versie, behalve dat er een extra level bij is gekomen. De game is dus nog even lastig, zeker omdat je na doodgaan weer opnieuw het level moet leren kennen. Standaard voor een roguelite, maar erg lastig in dit geval omdat je geen wapens hebt die je van dichtbij kunt gebruiken, waardoor gangenstelsels vaak dodelijk eindigen. Mocht je het einde van een level bereiken, biedt het volgende level weer zijn eigen unieke vijanden aan, waardoor je ook hier opnieuw moet leren overleven. Sterf je, dan begin je weer helemaal van vooraf aan, ongeacht hoe ver je in jouw avontuur was. Dit kan de nodige frustratie opleveren, aangezien dit soms een kwestie is van een verkeerde gang ingelopen zijn, ongeacht hoe goed je bezig was. Hoe verder je komt, hoe agressiever de monsters ook worden, dus dat maakt het extra lastig. De leercurve blijft daardoor onvergefelijk hoog.

In Death Unchained

Het is duidelijk dat er grafisch iets is ingeleverd om de game te laten draaien op de Oculus Quest. De game draait gelukkig wel soepel en het ziet er nog steeds netjes uit. De vrijheid van de Quest zorgt ervoor dat je vrijer kunt bewegen en zo makkelijker aanvallen kunt ontwijken. Toch is er ook een klein minpuntje. Als je erg intens bezig bent met het vuren van pijlen naar vijanden die te dichtbij staan, bijvoorbeeld als je bent omsingeld, ben je dus vrij snel je controller heen en weer aan het zwaaien om je boog te spannen, te schieten en om te draaien naar de volgende tegenstander. Op deze momenten komt het voor dat de controller niet volledig of accuraat gevolgd wordt, waardoor de pijl niet heengaat waar jij mikt. Dit is niet altijd even erg, zeker niet als je rustig aan het mikken bent op een vijand die wat verder weg staat en je het makkelijk kunt corrigeren, maar in intense gevechten kan dit het verschil betekenen tussen leven en dood. Op die momenten kan het dus vrij frustrerend zijn als jouw handen ineens vreemde bewegingen maken en je pijl netjes de muur invliegt, terwijl je deze toch echt in de nek van de soldaat voor je had willen boren.

Ook ben je de hele game alleen maar met pijl-en-boog en later een kruisboog bezig. Dit wordt natuurlijk ook verkondigt in het spel zelf, maar daardoor loont het spel niet voor lange speelsessies. Je bent namelijk constant dezelfde, en soms ook intense, bewegingen aan het maken. Zodoende zal de gemiddelde gamer niet langer dan anderhalf uur met deze game bezig zijn voor je pauze moet nemen. Er zijn gelukkig checkpoints waarbij je kan opslaan, maar deze zijn sporadisch, waardoor je dus niet op elk moment kunt stoppen. Er komt een update voor andere beweegopties, dus je zult dan iets minder snel uitgeput raken door het constant schieten, maar of dat veel uit zal maken betwijfelen we.

Al met al is In Death Unchained een leuke ervaring voor mensen die graag met een boog vijanden verslaat in een pittige game. Er is niet veel anders wat de game biedt, maar intense gevechten krijg je wel. Doordat je meerdere type pijlen kunt gebruiken en je toch altijd blijft zitten met het gevoel van wat er na het level is waar je doodging, zul je de game makkelijker oppakken voor nog een potje, mits je niet bent uitgeput door de constante bewegingen van het afschieten van een pijl. Toch is het wel een spannende game waarbij je constant op je hoede moet zijn voor vijanden, ook in je rug. Helaas speelt de geluksfactor flink mee in deze roguelite, waardoor sterven niet snel aanvoelt als je eigen fout, maar meer door een ongelukkige keuze. Een gemiddelde speler zal dus niet veel van de game gaan zien, wat toch een gemis is. De Oculus Quest-versie biedt zowel een voordeel, als een nadeel ten opzichte van de PSVR-versie, waardoor de score dus niet verandert.

Voor deze review is In Death: Unchained gespeeld op de Oculus Quest. Het spel is exclusief voor dit platform, al is de basisversie verkrijgbaar voor PlayStation VR en de Oculus Rift.