review
A Tale of Paper

Als je denkt aan puzzelplatformers, dan denk je al snel aan titels als Limbo, Inside, Little Nightmares en Unravel. Laten die laatste twee games nou precies de inspiratiebron zijn geweest voor A Tale Of Paper. De game is pas net uit, maar was voor die tijd al winnaar van de V PlayStation Talents Awards. Wij gingen voor jullie met het spel aan de slag, om te kijken of die prijs terecht was.

In A Tale of Paper speel je, hoe kan het ook anders, als een stuk papier. Je kunt lopen, rennen, springen en van vorm veranderen. Vooral die laatste optie geeft je een hoop mogelijkheden. Zo kun je in de eerste helft van de game veranderen in een kikker, propje en een vliegtuig. De kikker laat je verder springen dan normaal, maar je kunt alleen maar springen en niet rustig lopen. Door te veranderen in een propje, kun je door smalle buizen rollen. Dat is ook de enige optie die je hebt als prop papier, want bewegen kan verder niet. Door jezelf te vouwen in de vorm van een vliegtuig, kun je grote stukken afleggen door te zweven. Het leuke is ook dat je over warme lucht kunt zweven, waardoor je weer omhoog gaat en je vlucht langer kunt maken. Al deze transformaties heb je nodig bij het platform-gedeelte van het spel. Soms moet je ook een combinatie van twee vormen gebruiken, bijvoorbeeld rollen door een buis en daarna snel in een vliegtuig veranderen om naar een platform te zweven.

Het veranderen van vorm is een leuk concept en werkt over het algemeen prima. Elke transformatie zit aan een aparte knop vast en op die manier kun je dus ook makkelijk transformeren. Toch is het platform-gedeelte met enige regelmaat behoorlijk frustrerend, maar dat heeft te maken met de camera. A Tale of Paper is een 3D-platformer en je kunt dus alle kanten oplopen. Helaas volgt de camera de hoofdpersoon niet altijd op de juiste manier, waardoor het vaak lastig is te zien of je op een platform loopt of niet. Het kwam te vaak voor dat we doodgingen omdat we een verkeerde inschatting hadden gemaakt en niet omdat dit gedeelte nou zo enorm moeilijk is.

Naast platformen moet een game in dit genre ook leuke puzzels hebben en dat zit gelukkig wel goed bij A Tale of Paper. De oplossingen voor de problemen die je voorgeschoteld krijgt, zijn vaak in de omgeving te vinden. Je moet bijvoorbeeld een serie hendels omzetten in een bepaalde volgorde. Elk hendel heeft een specifieke kleur en welke volgorde je moet hanteren, is weer in een andere ruimte te vinden. De puzzels zijn dus nooit echt heel moeilijk, maar je lost ze meestal ook niet in een keer op. Naast de standaard puzzels, moet je ook met enige regelmaat nadenken over hoe je een bepaald platform gaat bereiken, bijvoorbeeld door bepaalde papiervormen te combineren. Het spel zit dus vol met uitdagingen die wel leuk zijn.

Uiteindelijk is A Tale of Paper een leuke, kleine game geworden. Het concept van de verschillende vormen is leuk uitgewerkt en zorgt ook voor de nodige variatie ten opzichte van standaard platform-actie. Puzzels zijn ook ruim aanwezig en zijn niet te makkelijk en niet te moeilijk, maar de camera zorgt ervoor dat het geen echte must-have is geworden. Het is een game die de meeste fans van het genre overigens wel zal bekoren en voor de prijs van € 14,99 hoef je het in ieder geval niet te laten.